Δώσε βάση στην πενιά!

Κυριακή 19 Ιουνίου 2011

Μυδοπίλαφο με μάραθο


 Επιστροφή στην ενεργό δράση ύστερα από αρκετό καιρό αποχής από την ουσία της ύπαρξης του παρόντος ιστολογίου ,λόγω των αυξημένων υποχρεώσεων των διαχειριστών ,διαφορετικών για τον καθ΄ένα -ιερών πάντως σε κάθε περίπτωση (τεκνοποιίες,επαναστάσεις και τέτοια)!
Μυδοπίλαφο λοιπόν,αγαπημένο φαγητό ,εύκολο στην παρασκευή και θησαυρός του
ευλογημένου κόσμου των θαλασσινών δώρων!
Βασικό στοιχείο της παρακάτω συνταγής ,που αποτελεί και τον κύριο λόγο της παρουσίασής της είναι ο μάραθος.Πρόκειται για ένα μυρωδικό που περιέργως απουσιάζει από την αγορά της Θεσσαλονίκης(ευτυχώς όχι από την χλωρίδα της) και επομένως από την κουζίνα της.Φανταστείτε το σοκ για μένα που ήταν το μυρωδικό αντί του άνηθου μέχρι τα δεκαπέντε μου χρόνια.Είναι συγγενές φυτό του γλυκάνισου ,οι σπόροι του οποίου δίνουν το άρωμά τους στο τσίπουρο και το ούζο.Γνωστός από την αρχαιότητα για τις ιαματικές του κυρίως ιδιότητες ο μάραθος μυρίζει ακριβώς έτσι,οπότε είναι ασυναγώνιστος στο συνδυασμό του  με θαλασσινά και ειδικά με τα μύδια.
Τα υλικά:
1 πακέτο μύδια καθαρισμένα
2 φλυτζάνια του τσαγιού ρύζι καρολίνα
1 ξερό κρεμμύδι χοντροτριμμένο
4 κρεμμυδάκια φρέσκα
1/2 ματσάκι μάραθο
1 1/2 φλυτζάνια του τσαγιού ελαιόλαδο
1 ποτήρι του κρασιού λευκό κρασι
αλάτι ,πιπέρι

Στραγγίζουμε  τα μύδια,τους βγάζουμε την "τρίχα"αν δεν είναι βγαλμένη,και τα ξεπλένουμε.
Σουρώνουμε το ζουμί τους και το μετράμε,προσθέτουμε νερό μέχρι να γίνει 5 φλυτζάνια του τσαγιού.Το βάζουμε να ζεσταθεί για να το προσθέσουμε αργότερα.
Σε κατσαρόλα ρίχνουμε το λάδι και το ξερό  κρεμμύδι και τσιγαρίζουμε ελαφρά μέχρι να αφυδατωθεί σχεδόν.Προσθέτουμε το ρύζι  ανακατεύοντας συνεχώς για να μήν κολλήσει,για 3 λεπτά περίπου.
Τραβάμε το ρύζι στην άκρη της κατσαρόλας , την κατσαρόλα να μισοπατάει στο μάτι και προσθέτουμε τα φρέσκα κρεμμυδάκια ψιλοκομμένα,τα γυρίζουμε για 2 λεπτά και σβήνουμε με το κρασί .
Προσθέτουμε το ζεσταμένο ζουμί ,τον μάραθο,τα μύδια και το αλάτι,ανακατεύουμε και βράζουμε μέχρι να γίνει το πιλάφι.Κατεβάζουμε απ  το μάτι ,ρίχνουμε από  πάνω φρεσκοτριμμένο πιπέρι και σκεπάζουμε.




Προσωπική μου  άποψη φάτε το κρύο ,είναι πιο νόστιμο!
Αν δεν βρείτε μάραθο δοκιμάστε με άνηθο αλλά αντί για κρασί προσθέστε  ένα φλυτζάνι του καφέ ούζο η τσίπουρο.

Πέμπτη 9 Ιουνίου 2011

κανθαρέλες αλα Greek Foodblogs






...αυτά είναι όσα δεν έδειξε η κάμερα  όπου μπορείτε να δείτε όλη την εκδήλωση και τα όσα έγιναν.
Ήταν απόλυτα επιτυχής οργανωτικά η εκδήλωση αλλά το ζουμί φυσικά που ήταν και ο κύριος σκοπός της ήταν όλα τα λεφτά!!!μιλάω για τη γνωριμία μας ,το καλύτερο απ όσα είδαμε,μάθαμε και δοκιμάσαμε!
Θέλω να ευχαριστήσω από καρδιάς όσους συνέβαλαν σ΄αυτό είτε σαν διοργανωτές και οικοδεσπότες είτε σαν παρουσίες.Να ευχαριστήσω επίσης τις χρυσές κουτάλες που ετοίμασαν όλα τα παραπάνω (την ευχή μου να έχετε)! 


Ας ξαναπάμε στην πρώτη εικόνα:
Βλέπουμε ένα καλάθι γεμάτο κανθαρέλες ,είδος μανιταριού με άρωμα φρούτου και ντελικάτη γεύση από Γρεβενά μεριά.Ακριβώς μπροστά βλέπουμε δύο βάζα  τα οποία περιέχουν (άκουσον)
μανιτάρια τουρσί και μανιτάρια,,,γλυκό του κουταλιού!!!
Κάπου εκεί είπα να κρεμάσω τις κουτάλες και να αλλάξω ρότα στη ζωή μου αλλά με πρόλαβαν στην πόρτα το πανύψηλο  λεβέντικο Γρεβενιώτικο ζευγάρι ,με μπούκωσαν με μια πιατάρα γλυκό που καταβρόχθισα  απνευστί και μου τάξαν το μισό καλάθι για να μείνω!Σιγά μην έφευγα!!
Η ευτυχής συνέχεια στις πιο πάνω φωτογραφίες.Την ευχή μου αγαπητά μου παιδιά και είθε στη στράτα σας να φυτρώνουν κοκκινούσκες το Γενάρη!
Να ευχαριστήσω επίσης την καλή νεράιδα Νιόβη για τις φωτογραφίες αφού ως μέγας γκαντέμης έμεινα από μπαταρίες ΑΥΤΗ ακριβώς τη μέρα!

Δευτέρα 6 Ιουνίου 2011

Οι Greek foodbloggers στη Θεσσαλονίκη

Ένα μικρό διάλειμμα στην κατήφεια  για σήμερα καθώς η ζωή διψάει για το χαμόγελο,πράγμα που θα βρούμε στην όμορφη πρωτοβουλία του  αγαπητού Greek foodblogs,οι foodbloggers και όχι μόνο που θα βρεθούμε στην εκδήλωση .
Καλοί αντάμωση φίλοι μου, όσοι θα είστε εκεί  και όσοι θα είστε συνδεδεμένοι μέσω ίντερνετ!

Παρασκευή 29 Απριλίου 2011

ΓΑΛΑ ΑΜΥΓΔΑΛΟΥ-ΦΟΥΝΤΟΥΚΙΟΥ





Συνεχίζουμε το αφιέρωμά μας στα φυτικά γάλατα με μια συνταγή μείξης αμυγδάλου και φουντουκιού.

Ένεκα που το φουντουκίσιο γάλα έχει λίγο πιο έντονη γεύση από το αμυγδάλου καθώς και πιο λιπαρή υφή διαμορφώνουμε την αναλογία των δύο ξηρών καρπών να γέρνει σαφώς προς το αμυγδαλάκι!

Όπως ήταν σουρωμένα (χικ) τα έριξα στο μπλέντερ! ΧΕΧΕ!



Εγώ χρησιμοποίησα ένα ποτήρι (χωρητικότητας 350ml) αμύγδαλα και 1/3 του ποτηριού φουντούκια.
Τα μούλιασα σε νερό στο ψυγείο μαζί για 8 ώρες περίπου και ακολούθησα την πεπατημένη διαδικασία για light αποτέλεσμα με προσθήκη 3 ανάλογων ποτηριών νερό από κανάτα με φίλτρο.

Τα χτύπησα αλύπητα και ιδού ο μικρός μας που δείχνει πως είμαστε στο σωστό δρόμο!

Μπαμπά...Μαμμμμ!!!


Γευστικά όπως είπα και πιο πριν ήταν ελάχιστα πιο λιπαρό και πιο βαρύ σε γεύση από το απλό αμυγδαλόγαλο αλλά αρκετά ενδιαφέρουσα γεύση για όσους λατρεύουν τα φουντούκια. Αφήνει διακριτικά να νιώσεις λίγο φουντουκάκι!!!!



Από την άλλη μεριά το σκέτο φουντουκόγαλο μου φάνηκε πολύ βαρύ και λιπαρό καθώς κυριάρχησε το λάδι του καρπού στη γεύση. 







Οι αναλογίες ίδιες 1 μέρος φουντούκια με 3 μέρη νερό!
Ομολογώ πως δεν μου άρεσε τόσο όταν το δοκίμασα ζεστό με δημητριακά. Βέβαια δεν ξέρω πως θα ήταν με σοκολάτα ή κακάο. ¨Εφτιαξα μικρή ποσότητα μόνο για δοκιμή και δεν έφτασε για σοκολατένιο ρόφημα. Ίσως κάποια άλλη φορά κάποια άλλη στιγμή....


Το μόνο θετικό από το σκέτο φουντουκόγαλο είναι πως έμεινε φουντουκόψιχα η οποία μαζί με διπλάσια σε ποσότητα αμυγδαλόψιχα θα γίνουν οι βάση για τα μαλακά κρακεράκια της επόμενης ανάρτησης....

Πέμπτη 28 Απριλίου 2011

Νηστεία του Μεγάλου Σαββάτου




 



Μεγάλο Σάββατο μεσημέρι Ανδριανού και Κυδαθηναίων γωνία στην πλάκα!!!!!



ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ ΚΑΙ ΧΡΙΣΤΟΣ ΑΝΕΣΤΗ ΣΕ ΟΛΟΥΣ ΜΕ ΥΓΕΙΑ ΚΑΙ ΑΓΑΠΗ!






Πέμπτη 21 Απριλίου 2011

ΑΜΥΓΔΑΛΟΓΑΛΟ - παραλλαγές

Συνεχίζουμε το πρόγραμμά μας με κάποια συμπληρωματικά θέματα που αφορούν το πολύ καλό και θρεπτικό γάλα αμυγδάλου. Καλά, καλά για όσους δεν τους αρέσει θα κεράσουμε μια σοκολάτα αμυγδάλου...γιαμιιιι!!!

Καταρχήν, μπορείτε να διαβάσετε εδώ, εδώ κι εδώ για τα θρεπτικά στοιχεία του αμυγδαλόγαλου αλλά και των αμυγδάλων γενικότερα.

Υπάρχουν πολλοί τρόποι για να εμπλουτίσεις τη γεύση του αμυγδαλόγαλου. Έχω διαβάσει πως μπορείς να προσθέσεις βανίλια (σκόνη, εκχύλισμα ή λοβούς) σταφίδες, μέλι, ζάχαρη, δαμάσκηνα, χουρμάδες, κακάο καθώς και ότι άλλο σκεφτείς και θες να πειραματιστείς. Από τη στιγμή αυτό το φυτικό γάλα ενταχθεί στην καθημερινότητά σου, μπορείς να παίξεις με πολλά υλικά και σε σύντομο διάστημα θα έχεις βγάλει τα συμπεράσματά σου και θα γνωρίζεις ποιους συνδυασμούς προτιμάς ιδιαίτερα.

Τα δικά μου πειράματα μέχρι στιγμής έγιναν με βάση το πηχτό αμυγδαλόγαλο (αναλογίες 2 κούπες των 350ml αμύγδαλα με 3 κούπες 350ml νερό) γιατί μου αρέσει αυτή η πλούσια υφή. Μου θυμίζει περισσότερο το παλιό γάλα...


Προσπάθεια 1η:
Την πρώτη φορά χρησιμοποίησα 6 ξερά δαμάσκηνα γλυκά (όσο πιο γλυκά γίνεται και όχι τα πιο ξινά) ΠΡΟΣΟΧΗ, χωρίς το κουκούτσι!
Το αποτέλεσμα ήταν λίγο ξινούτσικο παρότι τα δαμάσκηνα ήταν γλυκά.

Προσπάθεια 2η:
Συνεχίζω με την ίδια αναλογία αλλά αυτή τη φορά πρόσθεσα 1μεγάλη και ώριμη μπανάνα.
Πάλι όμως δεν με ικανοποίησε το αποτέλεσμα. Είχε μια ελαφρά γεύση μπανάνας αλλά δεν του πήγαινε πολύ. Σίγουρα όμως θα ήταν πολύ ταιριαστό αν φτιάχναμε μιλκσέικ, αλλά αυτό είναι αλλουνού παπά ευαγγέλιο.

Προσπάθεια 3η:
Αυτή τη φορά πρόσθεσα 2 μικρές βανίλιες σκόνη. Το αποτέλεσμα μου άρεσε αρκετά. Έδωσε μια ήπια ευχάριστη γεύση. Σίγουρα αν είχα λοβό θα ήταν υπέροχο, αλλά δεν πειράζει, την άλλη φορά!

Προσπάθεια 4η:
Είπα να κάνω κάτι πιο συμβατικό και έτσι έβανα 6 κουταλιές του γλυκού γεμάτες καστανή ζάχαρη εντελώς ανεπεξέργαστη όπως τη βρίσκω στα καταστήματα fair trade, μια βανίλια και μια πρέζα χοντρό αλάτι.
Γευστικά σχεδόν τέλειο. Πολύ κοντά στο ζωικό γάλα, με μια ελάχιστα γλυκιά επίγευση!
Το άσχημο είναι πως χρησιμοποίησα ζάχαρη. Το θετικό όμως ήταν πως ήταν η καλύτερη ζάχαρη που μπορούσα να βάλω!
Προσεχώς και δοκιμή με σιρόπι αγάυης καθώς και με μελάκι!


Αυτά ήταν τα νεότερα και οι εμπειρίες μου από τους πρώτους πειραματισμούς μου με το γάλα αμυγδάλου. Φαντασία να υπάρχει!




Προσεχώς στον Γαργαντούα...
...μοναδικός συνδυασμός: γάλα αμυγδάλου με φουντούκια!


Τρίτη 19 Απριλίου 2011

ΓΑΛΑ ΑΜΥΓΔΑΛΟΥ



Οι αλλαγές στη ζωή της οικογένειας kikop είναι μεγάλες και ριζικές όπως είπαμε κι εδώ!
Όσον αφορά τις διατροφικές αλλαγές, οι οποίες θα μας απασχολήσουν από ετούτο εδώ το βήμα, θα κάνουμε σήμερα την αρχή με τον αντικαταστάτη του κυριότερου γαλακτοκομικού προϊόντος!
Από τη πρώτη στιγμή που έκοψα το "γαλατάκι του Θεού" δηλαδή το απλό ζωικό γαλατάκι (ακόμα και το κατσικίσιο) έπεσα σε μεγάλο τέλμα γιατί πως και με τι θα έτρωγα τα πρωινά μου δημητριακά? Ε? Με ζεστό νερό? Ούτε στη Βρετανία με τον Αστερίξ να ήμουν! Με χυμό φρούτων? Όχι δα! Όχι ακόμα τουλάχιστον.
Όμως κάτι έπρεπε να βρω, δεν γίνεται να τα τρως σκέτα! Τελικά διάβασα για διάφορα περίεργα γάλατα φυτικά που βγαίνουν από ξηρούς καρπούς ή από δημητριακά, πράγματα που μου ήταν άγνωστα μέχρι τώρα. Ενδιαφέροντα πολύ και νόστιμα! Δοκίμασα λοιπόν διάφορα από αμύγδαλο, σόγια, ρύζι, βρώμη, φουντούκι και κατέληξα κατ' αρχήν σε ένα που το θεωρώ το βασιλιά των φυτικών γαλάτων!
Και ιδού η μυστική συνταγή του αμυγδαλόγαλου!!!
Το ότι την γνωρίζει και η κουτσή Μαρία δεν έχει καμία απολύτως σημασία!!!

Για light υφή:
1 μέρος αμύγδαλα
3 μέρη νερό

Για πιο παχιά υφή:
1 μέρος αμύγδαλα
1 & 1/2 μέρη νερό έως 2 μέρη νερό όχι περισσότερο.

Η διαδικασία είναι απλή:

Μουλιάζουμε τα αμύγδαλα 6-8 ώρες σε νερό και τα τοποθετούμε στο ψυγείο για μεγαλύτερη ασφάλεια.




Στη συνέχεια σουρώνουμε.



Έπειτα μετράμε τα αμύγδαλα σε κούπα και τα ρίχνουμε στο μπλέντερ.



Ξεπλένουμε το δοχείο όπου μουλιάσαμε τα αμύγδαλα και τοποθετούμε ένα τούλι ή λεπτή πετσέτα κλπ κλπ.


Στο μπλέντερ συμπληρώνουμε την επιθυμητή ποσότητα νερού και χτυπάμε αλύπητα (με προφορά Ελίζα Καλίτση)! Και τούλι από μπομπονιέρα κάνει λέμε!



Αδειάζουμε στο τούλι και το πιέζουμε τυλίγοντάς το για να βγάλει και την τελευταία σταγόνα!




Και συσκευάζουμε σε γυάλινο μπουκαλάκι!



Βουαλά!

Διατηρείται στο ψυγείο 3-4 μέρες το light ή 2-3 το παχιό παχιό!

Στη συνέχεια θα ακολουθήσουν παραλλαγές και άλλα γάλατα!!!

Σάββατο 16 Απριλίου 2011

συκομελόψωμο








Ένα ακόμα εκλεκτό κομάτι της μεγάλης συλλογής των αρτοτεχνημάτων παρουσιάζουμε σήμερα στη σελίδα του Γαργαντούα.Βγαλμένο απ τη φαντασία των δημιουργών της υπαίθρου που οργίαζε ομολογουμένως δημιουργώντας μικρά αριστουργήματα συνδιάζοντας τις άμεσα διαθέσιμες πρώτες ύλες που τους πρόσφερε ο μικρόκοσμός τους.Δεν θα ισχυριστώ βέβαια ότι το παρακάτω διεκδικεί πρωτεία και δάφνες ανάμεσα στους αδάμαντες των αρτοπαρασκευασμάτων ,όμως καλύπτει πιστεύω επαρκώς τα ελάχιστα ζητούμενα: είναι νόστιμο- υγιεινό και εύκολο στην παρασκευή του.Είναι και νηστίσιμο .
Προσοχή!!!
η συνύπαρξη στα υλικά παρασκευής του ,του μελιού- του καρυδιού και του ξερού σύκου , καθιστούν την κατανάλωσή του από άτομα ερωτικά υπερδραστήρια μάλλον απαγορευτική ,γιατί μπορεί να γίνουν άκρως επικίνδυνα για το περιβάλλον τους!!!

ιδού τα υλικά:
300 γρ αλεύρι για τσουρέκια
200 γρ σύκα ξερά
150 γρ μέλι
100 γρ καρύδια χοντροτριμμένα
1/2 κουταλάκι του γλυκού κανέλα
1/2 κουταλάκι του γλυκού γαρύφαλο
ξύσμα ενός πορτοκαλιού
1/2 φλυτζάνι τσαγιού παρθένο ελαιόλαδο
1 φακελάκι μαγιά
Μουσική [ μην ξεχνιέμαστε] και πάμε.Κόβουμε τα σύκα σε μικρά κομμάτια και τα βάζουμε σε μπώλ με δυό κούπες  ζεστό νερό για μερικές ώρες να μαλακώσουν.Στο ενδιάμεσο προσθέτουμε και το μέλι ,ανακατεύουμε για να διαλυθεί ,ενώ προσθέτουμε λίγο νερό αν το το έχουν "πιεί" τα σύκα.
Αφού μαλακώσουν βάζουμε το αλεύρι σε βαθύ σκεύος , προσθέτουμε τη μαγιά ,τα καρύδια τα μπαχαρικά και το ξύσμα πορτοκαλιού και τα ανακατεύουμε καλά.Προσθέτουμε το μίγμα σύκων- μελιού και όσο νερό,  ζεστό πάντα,χρειαστεί για να γίνει μια αραιή ζύμη ανακατεύοντας με το κουτάλι .Στο τέλος ρίχνουμε το λάδι και ξαναανακατεύουμε μέχρι να εσωματωθεί στη ζύμη.

Αδειάζουμε τη ζύμη σε φόρμα ,στρόγγυλη ή μακρόστενη, λαδωμένη  ή σε αντικολλητικό χαρτί.
Αφήνουμε να διπλασιαστεί σε όγκο και ψήνουμε στους 200 βαθμούς για 40 λεπτά περίπου.
10 λεπτά πρίν το βγάλουμε,απλώνουμε προεραιτικά, με πινέλο  ζαχαρόνερο [3 κουταλιές της σούπας ζάχαρη διαλυμένη σε 4 κουταλιές νερό]στην πάνω επιφάνεια που έχει ροδίσει.
Το αποτέλεσμα πιθανό να  θυμίζει περισότερο   κέικ παρά ψωμί αλλά πιστέψτε με καθόλου δεν θα σας απογοητεύσει!



*Σε περίπτωση που τα σάκχαρα δράσουν ανασταλτικά στη ζύμωση και δείτε ότι μετά από 2 ώρες δεν έχει φουσκώσει καθόλου ,μην πανικοβάλεστε.Ανακατέψτε 3 κουταλιές αλεύρι με μισό φακελάκι μαγιά,προσθέστε λίγο ζεστό νερό,ανακατέψτε να γίνει παχύρεστη ζύμη και μόλις αρχίσει να σηκώνεται ρίξτε την στο μίγμα,ανακατέψτε να πάει παντού και συνεχίστε τη διαδικασία.

Δευτέρα 11 Απριλίου 2011

Φιλέτο πέρκας στον φούρνο

Και μετά το σουβλάκι του Κώστα στην πλατεία Αγίας Ειρήνης, περνάμε σε κάτι πιο νηστίσιμο!

Η πέρκα της manetarius!

Εύκολο, νόστιμο (ότι φτιάχνω εγώ εδώ που τα λέμε είναι νόστιμο :Ρ) και μάλλον και νηστίσιμο (δεν τα πάω καλά μ' αυτά).


Το λοιπόν, να μην σας καθυστερώ κι έχω και μια λιγούρα τώρααα...


Πρώτη κίνηση: Πάμε στον ψαρά και παίρνουμε 2 φιλέτα πέρκας.

Αν δεν έχουμε ψαρά κοντά μας, πεταγόμαστε στο σούπερ μάρκετ, παίρνουμε ψιλή γαριδούλα και την κάνουμε τηγανιτή.. ωχ, μισό λεπτό έφυγα από το θέμα.

Παίρνουμε ψιλή γαριδούλα, την κάνουμε δόλωμα, πάμε στον κοντινότερο μόλο για ψάρεμα και κάνουμε προσευχές για να πιάσουμε κάνα ψάρι και ειδικότερα πέρκα.


Αν ούτε αυτή η λύση δεν σας κάνει, πάρτε εν πάση περιπτώσει μια κατεψυγμένη πέρκα για να αρχίσουμε τελικά να μαγειρεύουμε εδώ μέσα! :Ρ


Υλικά για 2 άτομα (λέμε τώρα γιατί αν κρίνω από την όρεξη μας στο σπίτι, μάλλον μαγειρεύω για 8):


1 πράσο κομμένο σε λωρίδες

1 μεγάλο κρεμμύδι κομμένο σε λωρίδες

2 κολοκυθάκια

2 καροτάκια

2 πατάτες (μεγαλούτσικες, μην τις τσιγκουνευτείτε)

3 σκελίδες σκόρδο (εντάξει κατά βούλησιν είναι αυτό αλλά σας προειδοποιώ, αν βάλετε παραπάνω, πάρτε και μπακαλιάρο να φάτε σκορδαλιά... ε μα τι να πω;)

3 τομάτες ώριμες
λίγο μαϊντανό
Αλάτι, πιπέρι

Λάδι (από το καλό ε!)

Και γενικότερα ότι σε λαχανικό έχετε στο ψυγείο σας και νομίζετε οτι ταιριάζει.


Πλένουμε τα φιλετάκια, τα αλατοπιπερώνουμε
.
Σε ένα μεγάλο ταψί, στρώνουμε στον πάτο τα κρεμμύδια και τοποθετούμε επάνω τα φιλετάκια μας (κόλπο για να μην κολλήσει στο ταψί το ψάρι). Σε ένα μεγάλο μπολ, αλατοπιπερώνουμε και ανακατεύουμε όλα τα υπόλοιπα υλικά, εκτός από τη μια τομάτα και τον μαϊντανό.
Τα ρίχνουμε όλα στο ταψί, γύρω από τα φιλέτα μας, συμπληρώνουμε με λίιιιγο νεράκι.
Το πετάμε στον φούρνο στους 150, στις πάνω κάτω αντιστάσεις και στον αέρα για περίπου 1 ώρα... ε, εντάξει να το τσεκάρετε κιόλας γιατί με τον χρόνο δεν τα πάω και πολύ καλά!
Στο ενδιάμεσο, όταν ροδοκοκκινίσει το ψάρι, το γυρνάμε από την άλλη προσεκτικά για να μην σπάσει. Μόλις ροδοκοκκινίσει κι από την τούμπαλιν πλευρά, βγάζουμε το ταψί, κόβουμε την τομάτα ροδέλες πάνω από το ψάρι και ρίχνουμε και τον μαϊντανό, ψήνουμε μέχρι να ξεροψηθεί η τομάτα και ... έτοιμοοοοο!!!

Καλή όρεξη και καλό Πάσχα!


υ.γ. αν κάτι ξέχασα να σας πω, θα σας τηλεφωνήσω... η μνήμη μου μου κάνει κάτι νερά τελευταία. :)


Σάββατο 9 Απριλίου 2011

ΣΟΥΒΛΑΚΙ ΑΠΩΘΗΜΕΝΟ από του "ΚΩΣΤΑ"

Photobucket



Τις προάλλες βγήκαμε οικογενειακώς για την απογευματινή μας βόλτα. Εφοδιαστήκαμε με τα νερά μας φωτογραφική μηχανή, κουδουνίστρα, το μασητικό μας παιχνιδάκι από καουτσούκ, μπουφανάκι ελαφρύ και ομπρέλα για τον ύποπτο καιρό και βουρ έξω!
Αυτή τη φορά αλλάξαμε δρομολόγιο μιας και είπαμε να κάνουμε μια βόλτα στο κέντρο, Μοναστηράκι, Ερμού και Αιόλου!
Ο καιρός μουντός με τα σύννεφα να σκεπάζουν τον κουρασμένο από όλη τη μέρα ήλιο που είχε αρχίσει να γέρνει. Κόσμος παντού και στα καφέ-μεζεδοπωλεία της Αδριανού, παρά τις γραμμές του τρένου, το αδιαχώρητο. Να έχουμε φύγει νηστικοί για να προλάβουμε λίγο την μέρα και οι ανακατεμένες μυρωδιές να μας τρυπούν τη μύτη και να αναγκάζουν το στομάχι να διαμαρτύρεται.
Απ' αυτήν την πίεση υποκύπτει και το μυαλό και δίνει εντολές στα πόδια για αλλαγή ρότας, παραέξω από τη διαδρομή μας. Στην Αιόλου κοντά στη συμβολή της με την Ερμού υπάρχει η Αγία Ειρήνη. Πίσω της βρίσκεται μια μικρή πλατεία που παλιά υπήρχαν τα λουλουδάδικα. Σήμερα έχουν απομείνει ένα δυό μαγαζιά, φυτώρια που αντιστέκονται στην ορμητική κάθοδο των "εναλλακτικών" καφέ-μπαρ.
Επίσης υπάρχει και το σουβλατζίδικο του Κώστα, μια μακρόστενη τρύπα και προέκταση της προς την πλατεία...η ουρά από πελάτες! Δυστυχώς δεν είχαμε το χρόνο να περιμένουμε και να δοκιμάσουμε το σουβλάκι ή το μπιφτέκι του αλλά και την σάλτσα ντομάτας που έχει εξαφανιστεί γενικά από τα σουβλατζίδικα στις μέρες μας. Κρίμα, αλλά θα μας δοθεί σίγουρα μια δεύτερη ευκαιρία κάποια στιγμή.



Μερικούς μήνες αργότερα....


Πριν καλά καλά το καταλάβω μπήκε ο Απρίλης και το Πάσχα πλησιάζει με ρυθμούς γοργούς!
Η άνοιξη μπήκε για τα καλά και η οικογένεια κικόπων βγήκε, σαν τα σαλιγκάρια μετά τη βροχή, ξανά στην πιάτσα για ατελείωτες ηλιόλουστες τσάρκες. Οι δύο γονείς αρκετά ελαφρύτεροι, κυρίως εγώ που έχω ήδη χάσει 7 κιλάκια (και θέλω για τουλάχιστον άλλα τόσα)! Βλέπετε η μεγάλη διατροφική στροφή που κάναμε με την αποστροφή μας στα ζωικά τρόφιμα όχι μόνο μας γέμισε ευεξία αλλά μας έκανε και στυλάκια!
Η βόλτα μας αυτή τη φορά με τον νέο μάρσιπο αγκαλιάς, μας έβγαλε δια μέσω της αρχαίας αγοράς στην Πλάκα και από εκεί στις αρχές της Αιόλου. Κατηφορίσαμε και ξανά ανηφορίσαμε μέχρι που φτάσαμε στην Αγία Ειρήνη. Ουπς! Τι βλέπουμε? Η ουρά στο σουβλατζίδικο του Κώστα είναι απίστευτα... κοντή! Κοιταχτήκαμε όλοι μαζί και ο μικρός θα σκέφτηκε από μέσα του... "Ωχ! Αυτοί οι δύο κάτι ύποπτο ετοιμάζουν"!
Και δεν είχε άδικο! Λέμε δε βαριέσαι, μια φορά την εβδομάδα τρώμε κρέας και αν, ας κάνουμε μια εξαίρεση να δοκιμάσουμε το πολυδιαφημισμένο τελευταία σουβλάκι του Κώστα.
Στήθηκα στην ουρά και μετά από ένα τέταρτο βγήκα από το στενόμακρο μαγαζάκι με τα τρόπαια στα χέρια. Ένα καλαμάκι πίτα και ένα μπιφτέκι πίτα απ' όλα και μια μερίδα (ποικιλία όπως την ονομάζει το κατάστημα) με 2 μπιφτέκια, 2 καλαμάκια, πίτες, πατάτες, ντομάτα, κρεμμυδάκι, και μπόλικη σάλτσα!
Κάτσαμε σε ένα σκιερό πεζουλάκι και αρχίσαμε το ανίερο έργο μας! Οι εικόνες που διαδραματίστηκαν σ΄εκείνο το σημείο ήταν ακατάλληλες για ανηλίκους και γι΄αυτό το λόγο θα πάω κατευθείαν στο γευστικό-γαστριμαργικό συμπέρασμα-κριτική.

Τα περίφημα σουβλάκια από του Κώστα είναι φανταστικά και απίθανα..... αν είσαι άραβας, ανατολίτης ή ζεις στην έρημο ή σε φούρνο και γενικά λατρεύεις μόνο τα καυτερά! Αν με ρωτήσετε πως ήταν οι γεύσεις θα απαντήσω, δεν υπήρχαν περισσότερες από μία! Καυτερή!!! Δυστυχώς για τα επιμέρους υλικά μπορώ μόνο να τα χαρακτηρίσω βάση μεγέθους (τα κρεατικά ήταν λίγο κοντά αν και ζουμερά πάντως), χρώματος και υφής αλλά όχι βάση γεύσης!
Να έπεσα πάνω στη μέρα που όλα του πήγαιναν στραβά? Δε νομίζω!
Κρίμα γιατί η κυρία εμπρός μου όταν της είπα πως θα δοκίμαζα πρώτη φορά μου συνέστησε να πάρω την ποικιλία, αν και όπως τόνισε, όλα είναι ωραία! Ενώ άλλοι ρωτούσαν κάποιους στην ουρά, "μα είναι πράγματι τόσο καλό" για να λάβουν την αποστομωτική απάντηση, "NAI, είναι"!
Τελικά αποδεικνύεται περίτρανα για άλλη μια φορά, πως αν θες να απολαύσεις κάτι σ' αυτή τη ζωή, είτε φαγητό, είτε τοποθεσία είτε οτιδήποτε, δεν πρέπει να εμπιστεύεσαι τη γνώμη των πολλών!

Εντάξει, εντάξει μη φωνάζετε, ιδίως εσύ Κώστα! Ναι εσύ ο δικός μας, όχι ο σουβλατζής! Ένα καπρίτσιο ήταν, ένα απωθημένο, ένα γινάτι που ευτυχώς δε μου 'βγαλε το μάτι! Πάει τελείωσε και ευτυχώς που δεν μου άρεσε καθόλου γιατί θα υπήρχε πρόβλημα τώρα που το γυρίσαμε στην υγιεινή διατροφή!


Σας αφήνω με την ευχή να μην δεχτείτε για τον εαυτό σας τίποτε λιγότερο απ' αυτό που πραγματικά του αξίζει, είτε αυτό είναι τροφή που μπαίνει στο σώμα σας, είτε οτιδήποτε άλλο!




Τετάρτη 6 Απριλίου 2011

Μαγειρίτσα νηστίσημη

Νηστίσιμων  συνέχεια με μία συνταγή που απευθύνεται:
α) σε όσες εγκυμονούσες  άρχισε να "μυρίζει" το Πάσχα αλλά έχουν υψηλό το θρησκευτικό φρόνημα και δεν υποκύπτουν σε μία πρόωρη Ανάσταση ,
β)στους Πυθαγόριους  ή στους απανταχού vegeterians που δεν πρόκειται να μεταλάβουν της αγίας(ορίτζιναλ) μαγειρίτσας το Πάσχα,
γ)στα χιλιάδες θύματα της χοληστερίνης που σκιρτούν και δακρύζουν (αλλά δεν αγγίζουν) στην ανάμνηση της μυρωδιάς της,
δ)στους χιλιάδες χαμηλοσυνταξιούχους που το αρνάκι είναι μια ανάμνηση παλιά-κίτρινο γράμμα στο συρτάρι ,και
δ) σ΄αυτούς που απλά θέλουν να απολαύσουν ένα υγιεινό και πολύ νόστιμο πιάτο οποτεδήποτε! 

τα υλικά

 500γρ μανιτάρια φρέσκα
1φλυτζάνι του καφέ ρύζι γλασέ
7-8 κεμμυδάκια φρέσκα
1/2 έως 1 (ανάλογα με το μέγεθος)ματσάκι άνηθο
1 ματσάκι δυόσμο φρέσκο ή 3 κουταλιές γεμάτες της σούπας ξερό
1 1/2 φλυτζάνι του τσαγιού ελαιόλαδο
αλάτι- πιπέρι
2 κουταλιές της σούπας αλεύρι- χυμό από δύο λεμόνια
Πλένουμε και κόβουμε τα μανιτάρια σε μικρά κομμάτια.Κόβουμε τα κρεμμυδάκια σε κομμάτια ενός εκατοστού .Βάζουμε στην κατσαρόλα το λάδι και τσιγαρίζουμε ελαφρά (μέτρια θερμοκρασία)τα κρεμμυδάκια.Προσθέτουμε τα μανιτάρια και δυναμώνουμε τη θερμοκρασία,τα γυρίζουμε για 2 λεπτά.
Προσθέτουμε ένα ποτήρι ζεστό νερό ,αλάτι και πιπέρι ,σκεπάζουμε και αφήνουμε να βράσουν για 15 -20 λεπτά.
Προσθέτουμε άλλα 3 ποτήρια ζεστό νερό, το ρύζι τον άνηθο και το δυόσμο(τα φύλλα μόνο) ψιλοκομμένα και αφήνουμε να βράσουν για άλλα 20 λεπτά.
Σε ένα μπώλ ρίχνουμε το χυμό απ ΄τα λεμόνια και το αλεύρι ,σιγά-σιγά ανακατεύοντας και διαλύοντας τους βόλους που πιθανό να σχηματιστούν.
Κατεβάζουμε το φαγητό απ ΄τη φωτιά και με μία κουτάλα ρίχνουμε τρείς-τέσσερις κουταλιές απ ΄το ζουμί στο αλεβρολέμονο σιγά-σιγά και ανακατεύοντας.Αδειάζουμε το περιεχόμενο του μπώλ στην κατσαρόλα  κι ανακατεύουμε.Την ξαναβάζουμε στο μάτι και αφήνουμε να πάρει μία βράση για να χυλώσει.

Για τους μή φανατικούς νηστεύοντες η για εκτός νηστείας περιόδους συστήνω το αυθεντικό αυγόκομα,όπου αντικαθιστούμε το αλεύρι με ένα καλά χτυπημένο αυγό όπου ρίχνουμε σιγά -σιγά το λεμόνι και ακολουθούμε την ίδια διαδικασία με το ζωμό.Προσοχή,αν βάλουμε αυγό δεν ξαναβράζουμε,ζεσταίνουμε ανακουνώντας ελαφρά την κατσαρόλα.
Ο δυόσμος που εικονίζεται παραπάνω είναι παραγωγής μας,λίγος βέβαια ,γι αυτό και πρόσθεσα μια κουταλιά ξερό.

καλή σας όρεξη!

Τετάρτη 30 Μαρτίου 2011

Βεργιά (οβριές η αβρωνιές) τα μοναδικά!!


Κάθε χρόνο τέτοια εποχή,από Μάρτη μέχρι αρχές Απρίλη,σε ένα ιδιότυπο σαφάρι επιδίδονται χορτοσυλλέκτες σε πολλές περιοχές της χώρας.Πρόκειται για το "κυνήγι" βεργιών η οβριών (ποικίλει η ονομασία από τόπο σε τόπο)και λέω κυνήγι επειδή το σχετικά σύντομο χρονικό διάστημα αλλά και η σπανιότητα  της εμφάνισής τους σε σχέση με τα άλλα είδη χόρτων, συγκεντρώνει πλήθη εραστών της γεύσης τους στα ελαιοπερίβολα και στις ρεματιές όπου κυρίως φυτρώνουν.Για όσους δεν τα έχουν γνωρίσει ,είναι τα φύτρα ενός αναριχόμενου και μοιάζουν με τα άγρια σπαράγγια (δεν είναι λίγοι αυτοί που τα ταυτίζουν).Μαζεύουμε την τρυφερή κορυφή τους,εκεί που σπάνε εύκολα δηλαδή.
Απευθύνoνται μάλλον σε τολμηρές αλλά απαιτητικές γλώσσες ,αφού η ιδιαίτερη γεύση τους συνοδεύεται από μια πίκρα που κάποιοι θα τη λατρέψουν και κάποιοι θα τη μισήσουν!Ευτυχώς ανήκω στους πρώτους(σιγά που δεν θα ήμουν).Είχα την τύχη να βρεθώ πριν λίγες μέρες στα πάτρια (Πήλιο) όπου το άθλημα είναι πολύ δημοφιλές,ενώ μπορείς να τα βρείς ακόμα και στις λαικές ! Η παρακάτω συνταγή είναι ένα απ ΄τα πιό αγαπημένα μου φαγητά:


 Μισό κιλό καθαρισμένα βεργιά
 300 γρ. διάφορα άγρια "γλυκά"χόρτα(γλυκοζοχούς,παπαρούνες....όχι  κόκκινα ραδίκια)
Δύο μέτρια κρεμμύδια ξερά ψιλοτριμμένα.

Μισό έως ένα (ανάλογα με το μέγεθος)ματσάκι μάραθο η άνιθο ψιλοκομμένο.

Ένα ποτήρι φρέσκια τομάτα η ανάλογο συμπυκνωμένο χυμό
Ένα ποτήρι ελαιόλαδο.

 Μία κοφτή κουταλιά σούπας αλάτι.


Καθαρίζουμε και πλένουμε τα βεργιά και τα χόρτα.Σε κατσαρόλα αχνίζουμε τα κρεμμύδια,προσθέτουμε το λάδι μόλις σωθεί το ζουμί τους και τα γυρίζουμε για ένα- δύο λεπτά.Προσθέτουμε σιγά σιγά τα βεργιά και τα χόρτα ανακατεύοντας και τα τσιγαρίζουμε λίγο.Προσθέτουμε την τομάτα ,το αλάτι ,το μάραθο , ανάλογο νερό και τα βράζουμε  μέχρι να μαλακώσουν και να σωθεί το ζουμί.
Άν σας δυσκολεύουν τα πικρά μπορείτε να  ζεματίσετε  τα  βεργιά για δυό λεπτά να ξεπικρίσουν.
Όταν βρεθούν στο δρόμο σας μήν τα προσπεράσετε,θα χάσετε!
Όσοι τυχεροί τα βρείτε....καλή απόλαυση!

Δευτέρα 7 Μαρτίου 2011

Ελιόψωμο


Καλή σαρακοστή φίλοι αναγνώστες!
Δεν ξέρω τι μπορεί πράγματι να σημαίνει αυτή η ευχή για τον καθένα σας σήμερα,μετά την ταχύτατη κοινωνική μετάλλαξη των τελευταίων 50 χρόνων .Τα όποια θρησκευτικά η έστω παραδοσιακά νοήματα,σαφώς εξασθενημένα στις καινούργιες γενιές ,κινδυνεύουν να καταλήξουν απλές  αναφορές στα μελλοντικά λαογραφικά κείμενα.
Αυτό που δεν κινδυνεύει πάντως (και αλίμονο αν υπάρξει τέτοιος κίνδυνος) είναι ο βασικότερος πυλώνας της περιόδου ,η σαρακοστιανή κουζίνα!Ίσως είναι και το μοναδικό σημείο επαφής πάρα πολλών από μας με τη σαρακοστή,όχι και άδικα όμως αφού,η σαρακοστιανή κουζίνα βρίθει γαστρονομικών θησαυρών.Η παρακάτω συνταγή, είναι κατά τη γνώμη μου ένας τέτοιος θησαυρός (όχι απαραίτητα σαρακοστιανός μόνο), αφού χρησιμοποιούμε  μόνο νηστήσιμα υλικά.

Περιττό  να περιγράψουμε εκτενώς τα περί υγιεινής διατροφής,ορισμός της οποίας θα μπορούσε να χαρακτηριστεί το ελιόψωμο!


τα υλικά
750 γρ αλεύρι κίτρινο
300 γρ ελιές μαύρες (γλυκιές η αλμυρές ,όχι ξινές)
3 μέτρια κρεμμύδια ξερά
μία κουταλιά της σούπας ζάχαρη
ι κουταλιά  της σούπας αλάτι
2 κουταλιές της σούπας θυμάρι 
1 φακελάκι ξηρή μαγιά
11/2 φλιτζάνια του τσαγιού ελαιόλαδο

 παρασκευή
Κόβουμε τις ελιές σε τρία κομμάτια την κάθε μία αφαιρώντας ταυτόχρονα το κουκούτσι.
Αφού τις κόψουμε ξαναελέγχουμε μην μας ξέφυγε κουκούτσι μέσα στα κομμάτια γιατί η τιμή ενός δοντιού ισούται με την τιμή ενός καλού σκούτερ!
 Καθαρίζουμε και κόβουμε τα κρεμμύδια σε φέτες, όχι πολύ λεπτές.
Αχνίζουμε λίγο τα κρεμμύδια (δεν πρέπει να μαλακώσουν πολύ)
Προσθέτουμε τις ελιές και  1/2 φλιτζάνι λάδι.Ανακατεύουμε για λίγο και τα κατεβάζουμε απ το μάτι.Αν οι ελιές είναι γλυκιές προσθέτουμε μία κοφτή κουταλιά σούπας αλάτι.
Ανακατεύουμε καλά το αλεύρι με τη ζάχαρη το θυμάρι και τη μαγιά.
Διαλύουμε το αλάτι σε τρία ποτήρια ζεστό νερό και τα ρίχνουμε στο αλεύρι.
Ζυμώνουμε με κουτάλι μάλλον όχι με τα χέρια αφού θέλουμε μια πολύ μαλακή ζύμη.
Προσθέτουμε τα κρεμμύδια με τις ελιές και όλο το λάδι τους και ξαναζυμώνουμε για να ενσωματωθούν.
Ρίχνουμε 1/2 φλιτζάνι ελαιόλαδο σε μεγάλο ταψί λαδώνοντας και τα τοιχώματα.



Αδειάζουμε μέσα τη ζύμη και την απλώνουμε  πατώντας με λαδωμένα χέρια.
Τώρα ανάλογα με τα γούστα σας,μπορείτε να προσθέσετε ακόμα 1/2 φλιτζάνι λάδι από πάνω ,αν σας αρέσουν τα λιπαρά,ειδάλλως το 1 φλιτζάνι είναι αρκετό.
Το αφήνουμε (στα ζεστά) να σηκωθεί και το ψήνουμε όπως το ψωμί για 50 λεπτά περίπου 
Καλή επιτυχία!