Δώσε βάση στην πενιά!

Τετάρτη 23 Δεκεμβρίου 2009

Μπακλαβάς Πηλίου




Φίλοι μου
η ζαχαροπλαστική,αυτή η θεά ,μπορεί η λατρεία που συγκεντρώνει απ όλους μας να φτάνει σε ύψη δυσθεώρητα,δεν έπαψε ποτέ να κλίνει το γόνυ με ευλάβεια μπροστά στην ιερή μας παραδοσιακή  ζαχαροπλαστική,ναυαρχίδα της οποίας αναμφισβήτητα αποτελεί ο μπακλαβάς.
Για χάρη του πρόσφατα διεξήχθη και νέος Τρωικός πόλεμος με μήλο της έριδος την εθνικότητά του και την κατοχύρωσή της διεθνώς,με νικηφόρα και πάλι έκβαση για τους Δαναούς.Άποψή μου είναι ότι οι γείτονες μάλλον αδικούνται καθώς έχουν πολλά χρόνια τώρα τοποθετήσει  το μπακλαβά εκεί που του αξίζει:στην κορυφή της διαφημιστικής για τον τουρισμό τους εκστρατείας αλλά και της εν γένει εθνικής τους κουλτούρας θα τολμούσα να πω.
Εγκαινιάζοντας την ουσιαστική παρουσία μου στον Γαργαντούα
θα σας παραδώσω  την παραδοσιακή συνταγή της γενέτειράς μου όπου ο μπακλαβάς τιμάται δεόντως,συνοδεύοντας τις μεγάλες γιορτές  και τις επίσημες ντόπιες κοινωνικές δραστηριότητες.Είναι το επίσημο γαμήλιο γλυκό και αποτελεί  απαραίτητο στοιχείο της τελετουργίας . Πάρτε μολύβι και χαρτί λοιπόν:
...μολύβι και χαρτί είπα,όχι copy - paste,λίγο σεβασμό παρακαλώ στην παράδοση!
Τα υλικά(γέμιση)για 1 κιλό φύλλο κρούστας :




350 γραμάργια (μονάδα μέτρησης Παρλιάρου,μέχρι να βρούμε δικό μας)καρύδια τριμμένα  στο μέγεθος ψιλής φακής.
170 γραμάργια αμύγδαλα ασπρισμένα και τριμμένα λίγο ψιλότερα απ ΄τα καρύδια.
80 γραμάργια στραγάλια μαλακά τριμμένα σχεδόν τελείως(σκόνη)
100 γραμάργια φρυγανιά τριμμένη
1,5 κουταλάκι του γλυκού κανέλα
1 κουταλάκι γαρύφαλλο τριμμένο
150 γραμάργια ζάχαρη
ξύσμα από ένα πορτοκάλι

 εξαιρετικό παρθένο ελαιόλαδο
και ζάχαρη για τα φύλλα

Για το σιρόπι:
1 κιλό ζάχαρη
1 κιλό νερό
χυμός από 1 λεμόνι
χυμός από ένα πορτοκάλι
φλούδα από μισό πορτοκάλι
ένα κομάτι κανέλα
μερικά γαρύφαλλα

Επιλέγουμε ταψί κοντά στις διαστάσεις του φύλλου,αν δεν ταιριάζουν τα κόβουμε με "ροδάκι"
όλα μαζί στις επιθυμητές διαστάσεις.
Λαδώνουμε το ταψί (χρησιμοποιούμε πλατύ πινέλο και για τα φύλλα μετά) κάνουμε το σταυρό μας (οι χριστιανοί ,οι υπόλοιποι όπου γουστάρετε)κι αρχίζουμε:
Απλώνουμε πρώτα δυό φύλλα που τα λαδώνουμε κι από πάνω άλλα δύο στεγνά με ζάχαρι πάνω τους(δυό τρεις μικρές πρέζες ,όχι πολύ),από δω και πάνω συνεχίζουμε ως εξής:φύλλο γέμιση-φύλλο λάδι,φύλλο γέμιση-φύλλο ζάχαρη .Συνεχίζουμε την εναλλαγή αυτή αφήνοντας για το τέλος τέσσερα φύλλα που θα έχουν με τη σειρά τα δύο ζάχαρη και τα δύο τελευταία λάδι.
Αν φτάσατε ως εδώ έχετε κάνει περίπου τη μισή δουλειά,γιατί όλη η τέχνη στον μπακλαβά είναι το κόψιμο.Επιλέξτε ένα λεπτό αλλά πολύ κοφτερό μαχαίρι(να σκίζει τρίχα) επειδή δεν πρέπει να "πατηθεί"στο κόψιμο,και κόβετε όπως βλέπετε στην εικόνα,προσπαθώντας όσο το δυνατόν να μήν κόψετε τα κάτω φύλλα,(μυστικό για να κρατάει το σιρόπι ,έ ρε  τύχη βουνό που την έχετε).
Ύστερα καρφώνουμε από ένα έως τρία  γαρύφαλλα σε κάθε κομμάτι (βοηθάει να κρατιούνται φύ λλα,πράγμα δύσκολο λόγω σχήματος).




Ραντίζουμε λίγο και ψήνουμε σε προθερμασμένο φούρνο  στους 180 βαθμούς για μία ώρα περίπου.




Αφού κρυώσει,τον σιροπιάζουμε με το σιρόπι που ετοιμάζουμε ως εξής:
Βράζουμε τη ζάχαρη με το νερό τους χυμούς και τη φλούδα για 5 λεπτά,προσθέτουμε τα μπαχαρικά και βράζουμε άλλα 7 λεπτά.
Καλή επιτυχία!!
 κι αν δεν πετύχει,και μόνο που θα μυρίσει γιορτές το σπίτι (γιατί αυτό είναι το άρωμά τους) αρκεί.
...και νάτος έτοιμος σιροπιασμένος


Ο ανωτέρω δημιουργήθηκε χτές.


Δευτέρα 21 Δεκεμβρίου 2009

Γρήγορο και Γευστικότατο!

Ένα πανεύκολο σε εκτέλεση και πολύ πολύ γευστικό το γλυκάκι, αν μπορεί να το χαρακτηρίσει κανείς γλυκό.
Δεν χρειάζεται καμία προετοιμασία, τα υλικά του υπάρχουν σχεδόν σε όλα τα σπίτια και ο χρόνος παρασκευής του περιορίζεται σε δευτερόλεπτα!



Δεν είναι φανταστικό σαν θέαμα?

Ένα γενναίο κομμάτι ανθότυρο και μια μεγάλη κουταλιά μέλι να το σκεπάζει και να γυαλίζει!!!
Προσοχή το ανθότυρο (ή ο ανθότυρος αν προτιμάτε) δεν πρέπει να είναι πολύ ξινό ή νερουλό και να θρυμματίζεται, αλλά ούτε και αλμυρό. Πρέπει να έχει παχιά και πυκνή υφή και ελαφρώς αλατισμένο προς το ουδέτερο. Το μέλι να είναι κατ' αρχήν αυθεντικό και χωρίς προσθήκες!
Εγώ προτιμάω το μέλι ελάτης στο οποίο με ξετρελαίνει εκτός από την απαλή του γεύση και το βουτυρένιο σχεδόν μεταξένιο χρώμα του!
Βασικά μπορεί να σερβιριστεί σαν επιδόρπιο αλλά και σε οποιαδήποτε στιγμή της ημέρας.



Λαχταριστό!


Όποιος έχει δοκιμάσει τα μυζηθροπιτάκια ή σκαλτσούνια ή μαλεβιζιώτικα όπως τα ονομάζουν (κάθε περιοχή τα ονομάζει και διαφορετικά) μπορεί να βρει τη γεύση τους πολύ κοντινή!
Τα μυζηθροπιτάκια αυτά που φτιάχνονται με ζύμη στην οποία βάζουμε γέμιση από μίγμα ανθότυρου (γλυκιά μυζήθρα) μέλι ή ζάχαρη, κανέλα, κρόκο αυγού κλπ! Το μίγμα  τοποθετείται στο κέντρο ενός κυκλικού κομματιού ζύμης που στη συνέχεια τσιμπώντας τη με τα δάχτυλά μας σκεπάζουμε τη γεμιση γύρω γύρω αλλά την αφήνουμε ελεύθερη από πάνω!
Φοβερές λιχουδιές που ταιριάζουν όλες τις ώρες, για αλμυρό, για γλυκό, με ρακί, σκέτα, με τον καφέ, όπως θέλει κανείς!!!

Τα καλύτερα μυζηθροπιτακια που έχω δοκιμάσει ποτέ και που κάποια στιγμή θα προσπαθήσω να τα φτιάξω, ήταν εκείνα από ένα εργαστήριο ζαχαροπλαστικής στη Νάουσα της Πάρου πριν μερικά χρόνια, τότε που η εθνική ομάδα ποδοσφαίρου σάρωνε στα γήπεδα της Πορτογαλίας!
Διπλή η γλύκα τότε!
Ήταν ελάχιστα γλυκά, ίσα ίσα για να τα χαρακτηρίσεις, που σε συνδυασμό με την τραγανή και λεπτή ζύμη τους, απογείωναν την γευστική εμπειρία!!!
Βρε να μη θυμάμαι το όνομα του ζαχαροπλαστείου...
Ξεχνιούνται αυτά?? Θα πρέπει να ξαναπάω την Πάρο τώρα....

Κυριακή 20 Δεκεμβρίου 2009

ΕΡΕΥΝΑ ΜΠΟΥΓΑΤΣΑΣ Νο 1: ΧΑΤΖΗΣ


Αν και καταλληλότερος για αυτή την έρευνα είναι ο συνεργάτης πιά Κώστας (ΚώσταΚώστα που λέει και η γιαγιά στους ΑΜΑΝ) aka kostslogh, θα επιχειρήσω να εγκαινιάσω τον τομέα ΜΠΟΥΓΑΤΣΑ!
Γνωρίζουμε πως υπάρχουν πολλές εκδοχές, παραλλαγές ή διασκευές. Πολλοί νότιότεροι αστειέυονται με το θέμα μπουγάτσα, αλλά παρ' όλα αυτά δεν πάυει να είναι εξαιρετικό έδεσμα με οποιαδήποτε γέμιση!
Γνωρίστηκα από πολύ μικρός με τη μπουγάτσα, αν και μόνο με την κλασική που σερβίρουμε εδώ κάτω, αυτή με κρέμα σε σχήμα παραλληλόγραμμο που την κόβουν στη μέση και την πασπαλίζουν με άχνη και κανέλα στο εσωτερικό.
Θυμάμαι, όταν ανεβαίναμε στο κέντρο μικρός με τους δικούς μου, κάτι Σάββατα για ψώνια, με πηγαίνανε σε ένα μαγαζάκι που βρισκόταν κοντά στην γωνία Ερμού και Αιόλου όχι προς Μητροπόλεως, απ' την άλλη στ' αριστερά όπως ανεβαίνουμε προς Ομόνοια.
Εκεί μια κυρία πάντα με πρόσεχε και μου έδινε μια παχιά παχιά με μπόλικη ζάχαρη και κανελίτσα.
Θυμάμαι πόσο μ' άρεσε να φτάνω στα τελευταία κάτω κάτω κομμάτια στα οποία είχε πέσει όλη η ζάχαρη!!!
Φυσικά δε με έφτανε μόνο μία και γινότανε μεγάλος σαματάς επειδή δεν μου έπαιρναν δεύτερη και μεγάλο μούτρωμα από μέρους μου!!!
Στη συνέχεια στην εφηβεία ήρθα σε επαφή με τα γνωστά κυκλώματα ψιλοκομμένης μπουγάτσας στον Πειραιά ξεκινώντας από τα κακόφημα μπουγατσάδικα πίσω από το σταθμό του τρένου.
Μετά τη γνωριμία με τον πειραϊκό υπόκοσμο της μπουγάτσας -με κρέμα- πάντα, η χάρη μου έφτασε στο ακριτικό Διδυμότειχο.
Εκεί γνώρισα μιαν άλλη ανατολίτικη θα την έλεγα απόλαυση σε ένα από τα γαλατάδικα κοντα στο τζαμί. Η τεμαχισμένη μπουγάτσα κρέμας, τυριού, με σπανάκι ή κιμά ήταν το κάτι άλλο!
Από τότε πέρασα σε άλλη ερωτική διάσταση με τη μπουγάτσα, που διακόπηκε βάναυσα μια νύχτα όταν κατεβαίνοντας την εθνική προς Πειραιά, στάθηκα σε ένα διανυκτερεύον μαγαζί πριν την Καβάλας (Λεωφ.Αθηνών). Η δυσάρεστη θέση που με έφερε εκείνο το σχεδόν παγωμένο κομμάτι την επόμενη μέρα με κράτησε για άρκετό διάστημα μακριά της...
Και φτάνουμε στο 2009 και στην Έρευνα Μπουγάτσας του Γαργαντούα!
Ξεκινάω με μπουγάτσα από του Χατζή (που εκτός από Θεσσαλονίκη υπάρχει και..) στο Σύνταγμα (βλέπε χάρτη του μπλογκ).



Το κουτί


Η αρχή



Μια εντυπωσιακή φωτογραφία πριν την εκτέλεση


Αρκετά καλή μπουγάτσα με κρέμα, τραγανό και μπόλικο φύλλο ισορροπημένη αναλογία γλυκήτητας και κανέλας.
Καλός τεμαχισμός (σε 9 κομματάκια)
Μέγεθος, προς μεγάλο κομμάτι.
Βαθμολογία: 8/10
Γλυκήτητα: Δεν σε λιγώνει.
Φυλλο: Μπόλικο. Η απόλαυση για όσους το προτιμούν πολύ!

Πέμπτη 17 Δεκεμβρίου 2009

ΕΡΕΥΝΑ ΓΑΛΑΚΤΟΜΠΟΥΡΕΚΟΥ Νο 2: ΧΑΤΖΗΣ

Δεν ξέρω αν ανήκει στην κατηγορία Γαλακτομπούρεκο, ή αν δημιουργεί ξεχωριστή κατηγορία από μόνο του. Επειδή όμως έπισκέφτηκα δύο φορές το Χατζή στο Σύνταγμα (βλέπε χάρτη του μπλογκ στο πλάι) και τις δύο δεν είχαν γαλακτομπούρεκο, θα το τοποθετήσω στην κατηγορία αυτή!
Εμ, δεν μπορώ κάθε τρεις και λίγο να πετάγομαι στου Χατζή.
Θα ζητήσω τη βοήθεια του καλού συνάδελφου Κώστα για να ρίξει φως στην υπόθεση αυτή.
Αφού δεν βρήκα γαλακτομπούρεκο, πήρα....Χανούμ μπουρέκ!

Λαχταριστή όψη, έτσι?


Ένα γλυκό συγγενικό σε όλα του, φύλλο, σιρόπι και κρέμα.
Διαφορετικός τρόπος παρασκευής αφού είναι ατομικό και το φύλλο τυλίγεται σαν πακέτο γύρω από την κρέμα, η οποία είναι ελάχιστη σε σχέση με τον όγκο του γλυκού.
Λίγη και στο κέντρο του, αλλά πολύ καλή.
Το καλό της υπόθεσης είναι πως αν και πολύ σιροπιασμένο, δεν είναι καθόλου λιγωτικό!
Θα έτρωγα άνετα δύο στην καθησιά μου!

Η χειρουργική τομή!


Με μυρωδιά και γεύση από φρέσκο βούτυρο, αποτελεί ένα διαφορετικό έδεσμα!
Μπορώ να πω ότι το λάτρεψα.
Η βαθμολογία μου συνεπώς, για γαλακτομπούρεκο,είναι γενναία: 8/10.


Νέο μέλος στην παρέα του ΓΑΡΓΑΝΤΟΥΑ


Το διαχειριστικό επιτελείο του ΓΑΡΓΑΝΤΟΥΑ με τιμή και χαρά ανακοινώνει την έναρξη της συνεργασίας του με τον εξαιρετικό συνάδελφο από τη Βόρεια Ελλάδα και άξιο γαστρογνώστη, Κώστα (aka kostaslogh)!
Με ελαφρά καθυστέρηση της ανακοίνωσης σε σχέση με την ημερομηνία επίτευξης της συμφωνίας, μπορούμε και επίσημα να απολαμβάνουμε τις εκ βαθέων γευστικές του αναλύσεις με το μοναδικό του τρόπο!
Για την ιστορία η συμφωνία έκκλεισε με μιά ανοιχτή επιταγή για κεφτέδες!!!




Κώστα καλορίζικος και σου ευχόμαστε υψηλές απολαύσεις!

Δευτέρα 14 Δεκεμβρίου 2009

Κύβοι Λαχανικών

Ιδιαίτεροι "κύβοι" λαχανικών, χειροποίητοι εύκολοι και πολύ γευστικοί!
Αν και όχι τόσο...κύβοι!



Τα...κυβάκια σε παγοκυψέλες

Δεν υπάρχει καμία ιδιαίτερη συνταγή και κάποιο φοβερό μυστικό!
Κανονικά φτιάχνουμε....
σούπα!
Ναι, κι όμως, φτιάχνουμε μια υπέροχη σούπα λαχανικών!
Βάζουμε ότι υλικό θέλουμε.
Εγώ έβαλα:
2 καρότα,
2 πατατάκια, μέτρια προς μικρά,
2 κολοκυθάκια,
2 κρεμμύδια,
2 πράσσα,
και λίγο ψιλικομμένο λάχανο.
Αλάτι,
Πιπέρι μπόλικο (φρεσκοτριμμένο μίγμα 4 πιπεριών, αξίζει)
Μισή κουταλιά σουμάκι (κόκκινο ξυνούτσικο τριμμένο μπαχαρικό)
Κόβουμε τα λαχανικά μας σε μικρά κομμάτια, τα ρίχνουμε σε μιά μέτρια κατσαρόλα, ρίζνουμε τα αλατοπίπερα και ότι άλλο μπαχαρικάκι νομίζουμε ότι ταιριάζει, βάνουμε και λαδάκι (4 κουταλιές σούπας τουλάχιστον), γιομίζουμε με νερό ώστε να περνάει 2 δάχτυλα πάνω από το περιεχόμενο, τοποθετούμε πάνω στο μάτι και το ανάβουμε.
Τα λαχανικά μας θα βράσουν μετά από ένα έυλογο χρονικό διάστημα. Δοκιμάζουμε με το πιρούνι να σούμε σε τί κατάσταση έιναι τα κομμάτια ιδιαίτερα καρότο και πατάτα και όταν τρυπιούνται είναι έτοιμα.
Αποσύρουμε την κατσαρόλα από το μάτι για να κρυώσει λίγο και έπειτα πολτοποιούμε με το ραβδομπλέντερ μας.
Αν δεν έχετε, να πάρετε. Δεν είναι ακριβό και φτιάχνει ότι θέλετε μέσα στην κατσαρόλα χωρίς να λερώνουμε άλλο σκεύος. Γλιτώνουμε πολύτιμο χρόνο!
Αν δεν έχουμε ραβδομπλέντερ, αλλά συμβατικό μούλτι, τότε μεταφέρουμε λαχανικά και ζουμάκι και πολτοποιούμε λίγο λίγο.
Αν δεν έχουμε και αυτό βράστε ρύζι, πάρτε κύβους από σουπερ μάρκετ, δεν θα φάμε και τα νιάτα μας στην κουζίνα!
Τέλος πάντως αφού υπερβούμε όλα τα εμπόδια, έχουμε μια γευστικότετη βελουτέ σούπα λαχανικών, ότι πρέπει τώραπου άρχισε να κάνει κρύο επιτέλους.
Σερβίρουμε σε κούπες με φρυγανισμένο ψωμάκι.
Οι μερακλήδες θα βάλουν και μια κουταλιά βούτυρο (από το καλό, όχι μαργαρίνες, ούτε το μαγειρικό) από πάνω και θα την αφήσουν να σιγολιώσει!
Θα μου πείς δικαιολογημένα τώρα, οι κύβοι λαχανικών που κολλάνε, έτσι?
Ότι περισσέψει από τη σούπα το βάζουμε σε παγοκυψέλες (αν βγεί πολύ πυχτός, αραιώνουμε με λίγο νερό) και στην κατάψυξη όπου θα διατηρηθεί αρκετό καιρό!
Όταν θελήσουμε να φτιάξουμε κάποια σάλτσα, προσθέτουμε και ένα αυτοσχέδιο παγάκι ζωμού για να νοστιμήσει περισσότερο!

Καλή επιτυχία!

ΥΓ

Φωτογραφίες από τη σούπα δεν υπάρχουν αυτή τη φορά γιατί δεν πρόλαβα, την φάγαμε όλη και ίσα που πρόλαβα να σώσω λίγη για τα..κυβάκια!
Επιφυλάσσομαι όμως!

Πέμπτη 10 Δεκεμβρίου 2009

Βασική συνταγή πίτσας

Μην ανησυχείτε, δεν θα παρουσιάσουμε καμία πίτσα μπλε, αλλά την καραβασική συνταγή για πίτσα!!!
Απλή στην προετοιμασία και την εκτέλεση με αγνά παραδοσιακά υλικά, για να ξέρουμε τι τρώμε και να αποφεύγουμε αυτά που μας σερβίρουν σαν εκλεκτά και ποιοτικά.
Για τις δύσκολες ώρες που προηγούνται πριν από τα ντερμπι και τις δακρύβρεχτες ταινίες στους παχιούς καναπέδες τις κρύες νύχτες του χειμώνα...

Το φύλλο είναι το μυστικό για μια επιτυχημένη πίτσα!
Μη φοβάστε δεν είναι τίποτα!
Πλάστη έχουτε? Μηχανή για φύλλο?
Μίξερ με ειδικό εξάρτημα για ζύμη?
Έναν αρτοσκευαστή τουλάχιστον???
Τίποτα??
Ε, τότε να ανησυχήσετε γιατί θέλει κόπο λέμε!

Πλάκα κάνω μη φεύγετε...
Μη φεύγετε καλέ, θα σας κεράσω και ένα κομμάτι πίτσα στο τέλος του πόστ, καθήστε έχει ενδιαφέρον!

Τα υλικά που θα χρησιμοποιήσουμε για τη ζύμη είναι τα εξής:
500 γρ. Αλεύρι κανονικό, σκληρό και όχι απ' αυτές τις χαζομάρες που φουσκώνει μόνο του, ψήνεται μόνο του και κατουράει και όρθιο... μόνο του!
9 γρ. ξηρή μαγιά. Αυτό είναι για το φούσκωμα (όχι του στομάχου ντε, δεν αντικαθιστά το maalox μην το δοκιμάσετε) της ζύμης.
Υδωρ όσο χρειαστεί (μας φώτισες)
Πολλοί χρησιμοποιούν και μια κουταλιά λάδι.
Εγώ εδώ δεν έβαλα.




Ζυγίζουμε το αλεύρι!



Ρίχνουμε τη μαγιά σε ένα μπολ και...



Η μαγιά με το χλιαρό νερό

...προσθέτουμε λίγο χλιαρό νερό και λίγη ζάχαρίτσα μισή κουταλιά του γλυκού.
Τι θα πει δεν το έγραψα πριν στα υλικά? Και 'συ κυρία μου διάβασες μόνο τα υλικά και περιμένεις πως έτσι θα φτιάξεις πίτσα??? Όχι αγάααπη μου, δε στα 'πανε καλά! Υπάρχουν καλά κρυμένα μυστικά στη διήγηση αυτή που πρέπει να τ' ανακαλύψεις ψαχουλέυοντας το κείμενο για να πετύχει η συνταγή και να δέσει το βύσσινο (καλά αυτό μια άλλη φορά που θα ασχοληθούμε με τα γλυκά του κουταλιού)! Η ζαχαρίτσα λειτουργεί σαν τροφή της μαγιάς για να αρχίσει να ενεργεί!
Στη συνέχεια σε άλλο μπολ ρίχνουμε το αλεύρι και φτιάχνουμε μια λακουβίτσα στο κέντρο.
Εκεί ρίχνουμε τη μαγιά και αρχίζουμε να ανακατεύουμε μέχρι το αλεύρι να "πιεί" το υγρό και προσθέτουμε νερό. Ζυμώνουμε δυνατά προσθέτωντας νερό η λίγο αλεύρι μέχρι να φτιάξουμε ένα ελαστικό ζυμάρι.


Το ζ'μαρ'

Το σκεπάζουμε με πετσέτα (όχι χαρτοπετσέτα) κουζίνας ή με ελαστική διάφανη μεμβράνη και το αφήνουμε σε ζεστό μέρος και όχι σε ρεύμα γιατί μπορέι να πουντιάσει, τουλάχιστον μισή ώρα μέχρι να φουσκώσει και να διπλασιαστεί σε όγκο. Μπορούμε ακόμα να το βάλουμε και στο φούρνο σε πολύ χαμηλή θερμοκρασία (έως 50 βαθμούς). Πολλοί νέοι φούρνοι έχουν πράγραμμα για ξεπάγωμα κατεψυγμένων το οποίο είναι ιδανικό!
Δεν υπόσχομαι πάντως για το χρόνο και αυτό γιατί μπορεί να χρειαστεί έως και ώρα μέχρι να φουτσκώσει η ζύμη, ανάλογα το μέρος την σχετική υγρασία το ποσοστό cotton της πετσέτας κλπ κλπ.
Όταν με το καλό διπλασιαστεί σε όγκο το ζυμάρ' ή τέλος πάντων φουσκώσει όσο φουσκώσει, το βγάκουμε και το χωρίζουμε στα δύο. Α, δεν σας το 'πα? Η δόση είναι για δυό πίτσες σε στρογγυλά ταψιά πίτσας κανονικά.
Απλώνουμε τη ζύμη με τα δάχτυλα στα ταψιά. Αν έχουμε τον μικρό  πλάστη χειρός (αυτόν με τη λαβή) μπορούμε να το κάνουμε με μεγάλη ευκολία!

Στη συνέχεια φτιάχνουμε τη σάλτσα που θα απλώσουμε πάνω από τη ζύμη. Χρησιμοποιήσαμε χυμό ντομάτας σε κουτί, πιο συμπυκνωμένο από τον κλασικό στον οποίο προσθέσαμε βασιλικό για τη μία πίτσα, ρίγανη την άλλη και πιπεράκι κατά βούληση. Εγώ προτιμάω το φρεσκοτριμένο μίγμα τεσσάρων πίπεριών.
Πολλοί βράζουν και δένουν λίγο τη σάλτσα με λάδι, πιπέρι και τ' αρωματικό (να πάρει δηλαδή μιά βράση). Επίσης μπορείτε να χρησιμοποιήσετε και πελτέ ντομάτας ελαφρά αραιωμένο.
Φρέσκια ντομάτα τριμένη δεν συνιστάται καθώς είναι αρκετά υδαρή (πως τα λέω, έχω και λεξιλόγιο έτσι? τουτέστιν νερουλή) και θα μουλιάσει το ζυμάρι που δεν θα ψηθεί καλά.


Η σάλτσα απλωμένη πάνω στη ζύμη

Σάλτσα και αυτή κατά βούληση, έτσι? Άλλο προτιμούν λίγη και άλλοι αρκετά περισσότερη.
Η υπερβολή όμως αυξάνει τον υγρό παράγοντα και δεν αφήνει τη ζύμη να ψηθεί, όπως προείπαμε.
Έπειτα, προσθέτουμε ότι υλικό θέλουμε!
Θέλεις τυρί, ζαμπόν, μπέικον, κρεμύδι, πιπεριά, κοτόπουλο, αντζούγια, τσίρο, λακέρδα, πατάτες, χαλβά? Ότι θές!



Πρίν μπει στο φούρνο

Εγώ πρώτα έβαλα τυρί μοτσαρέλα (μάλλον τύπου μοτσαρέλας σε φρατζόλα) κομμένο σε φέτες, από πάνω γαλοπούλα καπνιστή φουαντρέ και λίγο μπέικον (αν και η γαλοπούλαη συγκεκριμένη δίνει αρκετά καλό απότέλεσμα και μόνη της) και τέλος έριξα λίγο τριμμένο ρεγκάτο για να γίνει πιο νόστιμο το έργο!
Πετάμε τα ταψάκια μας σε προθερμασμένο φούρνο (πάνω κάτω) στους 200 βαθμούς ξ=και τ' αφήνουμε για 20-30 λεπτά ανάλογα με το φούρνο, ζύμη, υλικά, αλτσχάιμερ.
Προσοχή τα βάζουμε στην τελευταία θέση (όχι να ακουμπήσει κάτω, την άλλη πιο πάνω) του φούρνου!
Κλείνουμε την πόρτα.
Αν ξεχνιέστε βάλτε ξυπνητήρι ή υπενθύμιση για την άλλη μέρα, την ίδια ώρα!
θα δείτε, μόλις ροδίσει από πάνω το τυράκι και μοσχοβολήσει το σπίτι, μόλις τα σάλια αρχίζουν να πέφτουν έξω απ' το στόμα και περίεργοι ήχοι βασανίζουν το στομάχι, τότε, η πίτσα είναι έτοιμη!


Κερνάω όπως υποσχέθηκα ένα κομμάτι από την πίτσα...


Ιδού!!

Όχι αυτήν από πάνω, πως θα μπορούσα άλλωστε αφού μια απλή φωτογραφία είναι....

....αλλά το παρακάτω κομμάτι.....





Κάλή σας όρεξη!

Παρασκευή 4 Δεκεμβρίου 2009

Μαύρη ημισέλινος

Του Σαλονικιού ανταποκριτού μας


Nα συνεισφέρω κι εγώ στις γλυκιές έρευνες του γαργαντούα

με ότι έτυχε να βρίσκεται στο ψυγείο,κατά το ποσοστό βέβαια

που επιτρέπεται να έχει υπόσταση

ο προσδιορισμός "τυχαίο"για τα περιεχόμενα του ψυγείου

ενός μαιτρ της γεύσης(εδώ η μετριοφροσύνη διέγραψε τροχιά

στο όριο επιτυχώς προϋπολογισμένου αζιμούθιου και κατέληξε

στο πτυελοδοχείο).

Ο λόγος για τη μαύρη ημισέληνο την κατά κόσμο καριόκα.


Εδώ την βλέπετε ακρωτηριασμένη (οποία φρίκη) για τις ανάγκες

του ρεπορτάζ και μόνο αφού ο ακρωτηριασμός έργου τέχνης

αποτελεί έγκλημα κατά της ανθρωπότητας (UNESCO)

ενώ αντιβαίνει επίσης και στη θεμελιώδη αρχή της γευσιλαγνείας

(της οποίας ευτυχής οπαδός τυγχάνω) που επιβάλλει τη διαρκή

απαίτηση του μέγιστου βαθμού απολαβής της γευστικής ηδονής!

(σύμφωνα με πρώτο αξίωμα,ο βαθμός απολαβής γευστικής ηδονής

"Β.ΑΓ.Η."ας τον συμβολίσουμε G συναρτάται ως εξής:

G=π Χ n Χ t

όπου π είναι η επί τοις 100 πληρότητα της στοματικής κοιλότητας

n είναι ο ειδικός συντελεστής που εξαρτάται από τις επί μέρους

ιδιότητες του υπό κατανάλωση έργου τέχνης και t είναι ο χρόνος

παραμονής εντός αυτής!

H μονάδα μέτρησης του είναι το kcavlorie, καταχωρημένη ασφαλώς

στο διεθνές κάντρο μέτρων και σταθμών.

στη προκείμενη περίπτωση η ο όγκος ολόκληρης της καριόκας

είναι σαφώς μικρότερος του όγκου της στοματικής κοιλότητας.)

Ποια είναι η συγκεκριμένη όμως;

Φυσικά και έχει όνομα ιστορία, και όλα τα πιστοποιητικά

γνησιότητας που συνοδεύουν τα αυθεντικά έργα τέχνης!

Παππαπαρασκευάς, τόπος Ξάνθη!

Στη βόρεια Ελλάδα τουλάχιστον Παππαπαρασκευάς

και καριόκα είναι έννοιες ταυτόσημες!

Με ιδανικό πάχος και με απαράμιλλη και σταθερή ποιότητα η σοκολάτα

τυλίγει στοργικά τη γέμιση καρυδιού δημιουργώντας μια σύνθεση

άξια να φιλοξενηθεί και στους ευγενέστερους απαιτητικούς ουρανίσκους!

Η βαριά ιστορία της όμως δεν θα με εμποδίσει να επισημάνω

την ισχνή έως ανύπαρκτη παρουσία αρώματος (το καταλληλότερο είναι

αυτό του κονιάκ) και ως γνωστό γλυκό δίχως άρωμα

είναι φιλί δίχως γλώσσα!!



Τρίτη 1 Δεκεμβρίου 2009

ΕΡΕΥΝΑ ΓΑΛΑΚΤΟΜΠΟΥΡΕΚΟΥ Νο 1: ΚΟΣΜΙΚΟΝ

Η μεγάλη έρευνα για το καλύτερο γαλακτομπούρεκο ξεκινάει από το γνωστό ζαχαροπλαστείο "Κοσμικόν" στον Άγιο Νικόλαο στα Πατήσια.

Προβολή "Κοσμικόν" σε χάρτη μεγαλύτερου μεγέθους

Μια φορά κι έναν καιρό, κατεβήκαμε στον Άη Νικόλα από το τραίνο και βγήκαμε στην δεξιά πλευρά όπως ανεβαίνεις για Κηφισιά! Ακριβώς απέναντι απ' το σταθμό βρίσκεται χρόνια τώρα το ζαχαροπλαστείο.
Η μυρωδιά περιττό να τονίσω πως χάιδευε τα ρουθούνια!!! Το βούτυρο, το σιρόπι, το φρεσκοψημένο, όλα σε τραβούν μέσα στο γωνιακό κατάστημα!
Τις ώρες αιχμής εκτός ότι γίνεται της κακομοίρας, τα ταψιά με τα σοροπιαστά γλυκά έρχονται κατά εκατοντάδες με τρέιλερ από δίπλα όπου και ψήνονται!!
Λοιπόν στη βιτρίνα εκτός από το γνωστό γαλακτομπουρεκάκι, υπήρχαν και γιαννιώτικό γαλακτομπούρεκο (με φύλλο κανταϊφιού), κανταϊφι, μπακλαβάς και κοπενχάγη (μπακλαβαδοειδές)!
Όλα αυτά σε τρία μεγέθη ταψιού, μικρό μεσαίο και μεγάλο!
Πήραμε ένα μεσαίο ταψάκι ζεστό γαλακτομπούρεκο και φύγαμε γρήγορα γρήγορα για να το χλαπακιάσουμε!
Παρατήρηση: Οι κοπέλες εξπέρ στο τύλιγμα (όχι βρε των αντρών, δεν πήγαμε σε ξελογιάστρες) του κουτιού με κορδέλα, στο ά'ψε σβήσε το φτιάξανε!!!
Το υπερπροστάτευα σε όλη τη διαδρομή, μη μου το χτυπήσουν, μην γύρει και χαλάσει, ξέρετε αυτά τα πράγματα θέλουν προσοχή γιατί είναι ευαίσθητα!!!
Φτάσαμε κόψαμε τα δεσμά που το κράταγαν καλά φυλακισμένο στο κουτί του και ελευθερώσαμε επιτέλους το αντικείμενο του πόθου μας!
Σλούρπ!!!!

Το κουτί της αμαρτίας

Η αμαρτία
Μμμμμ....
Πολύ καλά σοροπιασμένο, με τραγανά τα πάνω φύλλα του, αρκετή η γέμιση της σιμιγδαλένιας κρέμας και με καλή υφή (σσ. δεν είχε προλάβει να κρυώσει αφού φτάσαμε σε χρόνο dt), πηχτή αλλά όχι στητή ακόμα (ως γνωστόν το γαλακτομπουρεκάκι πρέπει να μείνει και λίγο αλλά που τέτοια πολυτέλεια)!
Τα κάτω φύλλα στη βάση μελωμένα και μαλακά όπως πρέπει!
Η γεύση σε ικανοποιεί σε πολύ μεγάλο βαθμό!
Θα σημειώσω μόνο την απουσία διακριτικής προσθήκης πορτοκαλιού στην κρέμα που απογειώνει το αποτέλεσμα κατά την ταπεινή μου γνώμη, όπως ακόμη το ότι θα ήθελα λίγο περισσότερο φύλλο πάνω κάτω. θεωρώ πως θα χώραγαν 2-3 φύλλα ακόμα για να το τελειοποιήσουν!

ΒΑΘΜΟΛΟΓΙΑ: 8/10

Αν έχετε και εσείς δοκιμάσει το παραπάνω γαλακτομπούρεκο, περιμένουμε κριτικές και βαθμολογίες, αλλά και τί σας άρεσε και τί όχι!
Αν σας άρεσε το γαλακτομπουρεκάκι από το "Κοσμικόν" γράψτε σε SMS:  γάμα ένα ( Γ 1) και στείλτε μήνυμα στο 35000900 με απλή υπέρογκη τηλεφωνική χρέωση σχεδόν ολόκλερου μηνιάτικου.
Τα έσοδα θα διατεθούν για την παροχή αλμυρού φαγητού (σαρδέλας και τσίρου) για την απολίγωση (ξελίγωμα) των δοκιμαστών που μπήκαν στη τρομερή αυτή δοκιμασία.
Ευχαριστούμε εκ των υστέρων!

Δευτέρα 30 Νοεμβρίου 2009

Μιλφέιγ...


Την ώρα που ο συνεργάτης Kikopας, δοκιμάζει γαλακτομπούρεκα, εγώ είπα να δοκιμάσω κάτι άλλο πιο σικ, όπως το μιλφέιγ από γνωστό ζαχαροπλαστείο που φημίζεται γι' αυτό!
Ένα θα σας πω... μέγα απογοήτευση!

Τα κομμάτια ήταν μεγάλα και χορταστικά! Σε αντίθεση με την τούρτα μιλφέιγ, όταν αγοράζεις κομμάτι, δεν στο φτιάχνουν εκείνη την ώρα!

Δεν είναι πολύ γλυκό και μπορείς να φας όλη την κομμάτα, απ' αυτή την άποψη και μόνο... γιατί η κρέμα είναι τόσο παχιά και βουτυρένια που αισθάνεσαι τις αρτηρίες σου να κλείνουν μια μια!

Για να μην σχολιάσω το γεγονός οτι μέσα στην κρέμα είχε και αμύγδαλα! Που το είδατε αγαπητή μου το μιλφέιγ με μύγδαλα; Ο Βόγλης σας έδωσε τη συνταγή;

Ουφ, ευτυχώς είχα άγιο που άκουσα τον Λου και πήραμε κι από ένα γλυκάκι διαφορετικό σε περίπτωση που δεν μας ικανοποιήσει το συγκεκριμένο!


Μια τάρτα μπισκοτένια και μια με φράουλες!
Οι οποίες έκαναν τη διαφορά...! Μόλις έμπηξα το κουτάλι μέσα στην φραουλόταρτα (η οποία ήταν του Λου, αλλά ένας γευσιγνώστης δεν έχει όρια στο κουταλοπιρουνο του) με περίμενε μια ευχάριστη έκπληξη... ανάμεσα στην ζύμη της τάρτας και την λευκή πανάλαφρη κρέμα, είχε σοκολάτα!!! Σούπερ! Και όχι απ' αυτή τη σοκολάτα που σε λιγώνει... μμμμ... τι να σας λέω...!
Δυστυχώς δεν έχω φωτό με τεμαχισμένες τις τάρτες γιατί αν έπιανα τη φωτογραφική στο χέρι... θα την έτρωγα κι αυτή!

Η άλλη τάρτα, με το μπισκότο και τη σοκολάτα ήταν απίθανη ... απλώς.. δεν έχω λόγια, βλέπεις πέφτω σε κώμα όταν τη σκέφτομαι!!!

Συμπέρασμα: Όταν πηγαίνετε κάπου για ένα συγκεκριμένο γλυκό, τολμήστε να πάρετε και κάτι άλλο... μη μείνετε με τη γλύκα!


Παρασκευή 27 Νοεμβρίου 2009

ΞΕΚΙΝΟΥΝ ΟΙ ΜΕΓΑΛΕΣ ΕΡΕΥΝΕΣ ΤΟΥ ΜΠΛΟΓΚ!

Το μπλογκ όπως ψιλοαναφέραμε στα εγκαίνια φέρνει καινά δαιμόνια στη γκουρμεδική (masapedia: γκουρμεδική, η επιστήμη που πραγματεύεται την απόλαυση των αισθητηρίων της γεύσης με κάθε μέσο)!

Μια μεγάλη καινοτομία είναι και η έρευνα αγοράς για προϊόντα και φυσικά ποιο από τα προϊόντα είναι το καλύτερο!
Γιατί εμείς κύριε δεν βάζουμε στην κοιλιά μας ότι κι ότι, παρά μονάχα κρέμα Γιώτη (νάτη και η γκρίζα διαφήμιση)!
Ψάχνουμε ρωτάμε και βρίσκουμε πάντα το καλύτερο και το εκλεκτότερο!!!

Η πρώτη μεγάλη έρευνα του Γαργαντούα αφορά το ΓΑΛΑΚΤΟΜΠΟΥΡΕΚΟ!



Θα εξετάσουμε επιστημονικώς (μετάφραση: θα χλαπακιάσουμε) κάποια από τα πιο φημισμένα γαλακτομπούρεκα της πιάτσας (καλά δεν θα πάμε τώρα και στα Τρίκαλα Κορινθίας δα, εκτός κι αν είναι τεσταρισμένο από πολλές πηγές ότι παίζει γκαραντί περίπτωση) και θα σας προσκαλέσουμε αλλά και θα σας προκαλέσουμε να δοκιμάσετε και να πείτε τη γνώμη σας στη μεγάλη ψηφοφορία στο τέλος της εν λόγω έρευνας!

Καλούμε όποιον λάτρη της γεύσης έχει να μας φανερώσει ενδιαφέρουσες πηγές γαλακτομπούρεκων να μην διστάσει να μας τις εκμυστηρευτεί!

Πρώτη δοκιμή θα είναι από το "Κοσμικόν" στα Πατήσια!

Δευτέρα 23 Νοεμβρίου 2009

Περί Τέχνης

Όχι... μη φεύγετε.. για την τέχνη της μάσας θα μιλήσουμε!!!








(Του ανταποκριτή μας στη Θεσσαλονίκη:kostaslogh)*


Αδέρφια μου

οποιοδήποτε ανθρώπινο δημιούργημα όμορφο η άσχημο(ποτέ μην ξεχνάτε το δεύτερο,είναι ισάξιο του πρώτου ) έχει φτιαχτεί,είναι αποτέλεσμα της στροφής που πήρε κάποτε η φύση μας ,όταν ανακάλυψε ότι υπάρχει κι άλλος κόσμος εκτός εκείνου της επιβίωσης.

Τότε ήταν που αποφάσισε να μετατρέψει τα αισθητήρια όργανά μας από εργαλεία επιβίωσης σε συλλέκτες ηδονής!

Καθ΄ότι ,η όσφρηση δεν μας δόθηκε για να μυρίζουμε κατασκευασμένα αρώματα,η όραση για να βλέπουμε πίνακες ,θέατρο,η ακοή για να ακούμε μουσική κ.λ.π.
Μετά από λίγο αυτή η άκρατη εκμετάλλευση των πέντε αισθήσεων έγινε αυτοσκοπός Άσε που κάποιοι επεξέτειναν τις αναζητήσεις τους πέραν των πέντε αισθήσεων ,όπως στην αίσθηση του πόνου ,του φόβου ακόμα και σ΄αυτήν της αφόδευσης (όχι ,δεν πρόκειται να αντιγράψω εδώ τις επί του θέματος θεωρίες του Φρόυντ ,τις οποίες θεωρώ γοητευτικές μεν -ολίγον υστερικές δε)που χρεώθηκαν κατ ΄ εξαίρεση (αδίκως) το επίθετο δια-στροφές.

Σιγά σιγά οι καινούργιες ανάγκες έφτιαξαν το έδαφος που πάνω του η φαντασία έχτισε το ν πολιτισμό μας με την κλίμακα των τεχνών στην κορυφή του .
Στην κορυφή της κλίμακας δικαιωματικά βρίσκεται η τέχνη της μαγειρικής, καθ΄ οτι συμπεριλαμβάνει τις υπόλοιπες,αφού τα έργα της ικανοποιούν και τις πέντε (τουλάχιστον)αισθήσεις ταυτόχρονα. Ένα πιάτο μπορεί να είναι εικαστικό αριστούργημα με ευχάριστο άρωμα ,καταπληκτική γεύση που όταν το τρως με τα χέρια γίνεται νοστιμότερο.

Τι πιο ποιητικό από μια μπλακ φόρεστ δεκαοχτώ λεπτά μετά την συνεύρεση με μια αλανιάρα μουρμούρα ,με ένα κυλιόμενο πάνω σε μικρά κρεμμύδια , δύο μέρες αναπαυμένο σε γλυκόξινη μαρινάτα και ύστερα σιγοψημένο σε κόκκινη σάλτσα μαζί μ΄ αυτά κότσι αγριογούρουνου και με μιά επίσης αλανιάρα κότα παραγεμισμένη με όλη τη σοφία και τα αρώματα του κόσμου σε άκρως προκλητική στάση,με την διακριτική και καταλυτική συντροφιά ενός merlot σε θερμοκρασία δωματίου!

Όσο για την μουσική του,πείτε μου,ποιός δεν έχει δακρύσει στο άκουσμα του τραγουδιού του γαύρου η του κεφτέ μέσα απ ΄το τηγάνι ή δεν έχει ριγήσει στην ηχώ του θρυμματισμού του πρώτου φύλλου του μπακλαβά, στον υγρό ουρανίσκο!
Τώρα αν συνυπολογίσουμε την σχέση της με το ισχυρότερο ένστικτο πάνω στον πλανήτη ,το ένστικτο αυτοσυντήρησης,το δίλημμα "τρως για να ζεις η ζεις για να τρως" φαντάζει τουλάχιστον αφελές.

Εν τούτοις το ερώτημα εξακολουθεί να παραμένει αμείλικτο:

Είναι η τέχνη της μαγειρικής και τα έργα της διαστροφή;

Είναι η απόλαυση των έργων αυτών ηθικά μετέωρη;

Αδέρφια μου,ούτε ζυγό δικαιοσύνης κρατώ, μήτε ρομφαία ηθικής,
φωνή αλληλεγγύης υψώνω:
αν είναι πράγματι όλα τούτα αμαρτία
αν είναι φίλοι οι γκουρμεδιές διαστροφή
τότε θα έχουμε στη κόλαση απαρτία!

ΜΑΖΙ ΣΤΗΝ ΚΟΛΑΣΗ ΧΩΡΙΣ ΕΠΙΣΤΡΟΦΗ!!



* τον έβαλα στα ψιλά γράμματα, μη μας κλέψει τη δόξα!


Πέμπτη 19 Νοεμβρίου 2009

Βασική συνταγή Καροτοπουρέ

Η δεύτερη συνταγή του γκουρμεδομπλογκ ετούτου, είναι πιο light, δηλαδή ένας πουρές!
Αλλά τι νομίζετε δηλαδή, πως θα αραδιάζαμε έναν απλό πουρέ πατάτας?
Όχι βέβαια!
Ιδού ο πουρές καρότου!
Λοιπόν η συνταγή εκτελέστηκε (στο απόσπασμα με γίγαντες πλακι ανα χείρας) πρίν λίγες μέρες και το αποτέλεσμα δεν ήταν κι άσχημο!
Θα την ονομάσω βασική συνταγή Καροτοπουρέ γιατί δεν είναι τόσο πολύ καροτένιος, αλλά ούτε πατατοφέρνει!
Πάρτε χαρτί και μολύβι και σημειώστε τα ποικίλα συστατικά του εν λόγω πουρέ:

1200 γρ. καθαρισμένα ωμά καρότα φρέσκα (πσσστ άσε το Θείο το Στάθη κάτω, μόνος σου είπαμε)
300 γρ. καθαρισμένες ωμές πατάτες φρέσκες (όχι προκάτ)
100 γρ. μαργαρίνη light (ε, αμα θες βάλε και βούτυρο μαγέρικο να σου πάει η χοληστερίνη 800)
200 γρ. γάλα φρέσκο με κανονικά λιπαρά (όχι αυτό το ξέπλημα το light)
43 γρ. σοκολάτα Lacta (original)
Αλάτι και πιπέρι κατά βούληση (λύσα για κρασάκι και ανοστίλα για νοσοκομείο)
Ξεκινάμε λοιπόν...

Καθαρίζουμε τα καρότα και τις πατάτες και τα πλένουμε καλά με άφθονο νερό.



Ζυγίζουμε τα καρότα (κοίτα να δεις ακριβώς έπεσα στα δράμμια)



Ζυγίζουμε.... την πατάτα (καλά διαβήτης είμαι?)



Κόβουμε σε σχετικά παχιές ροδέλες τα καρότα
και τα ρίχνουμε σε μια μέτρια κατσαρόλα.



Κόβουμε σε ομοιόμορφα κομμάτια και την πατάτα
και την προσθέτουμε στην κατσαρόλα.
Προσθέτουμε αρκετό νερό, τρία δάχτυλα πιο πάνω από τα λαχανικά.
Βάζουμε την κατσαρόλα σε δυνατή φωτιά και τη σκεπάζουμε
μέχρι να πάρει βράση, οπότε και αφαιρούμε το καπάκι.
Μην ξεχάσουμε τον απορροφητήρα, ε?
Α! Και αλατάκι να βάλουμε, έτσι?



Ζυγίζουμε 43 γρ. σοκολάτας Lacta
και την κόβουμε σε ίσα μικρά κομματάκια.
Την αφήνουμε να λιώσει
αργά αργά και βασανιστικά μέσα στην κοιλότητα του στόματος
και με κλειστά τα μάτια (όχι ρε της κουζίνας, τα δικά σου)
όσο θα περιμένουμε να βράσουν τα λαχανικά.



Μόλις βράσουν τα λαχανικά (υπολογιζουμε περίπου 20') τα σουρώνουμε.
Tip:Τοποθετούμε το καπάκι χωρίς να εφαρμόζει καλά, έτσι ώστε να αφήνει μια χαραμάδα
και κρατώντας το καλά, αδειάζουμε το νερό στο νεροχύτη.



Ζυγίζουμε τη μαργαρίνη light (καλά τι χέρι έχω?)
και την προσθέτουμε στην κατσαρόλα με τα αχνιστά λαχανικά.



Ανακατεύουμε και η μαργαρίνη λιώνει!
(εδώ φαίνεται λίγο μπλιαχ, αλλά δεν είναι)
Προσθέτουμε στη μαρμίτα μας το γαλατάκι και
στη συνέχεια πέρνουμε ανά χείρας το ραβδομπλένερ (αν δεν έχετε στραβώνει η συνταγή,
μιας και είναι απλή, ενώ με μύλο του πουρέ μετετρέπεται αυτομάτως σε δύσκολη)
και αρχίζουμε να πολτοποιούμε τα υλικά
μετατρέπωντας τα σε έναν λαχταριστό
καροτοπουρέ!!!

Διορθώνουμε σε αλάτι αν χρειάζεται,
σερβίρουμε ζεστό στο πιάτο
και πασπαλίζουμε με χοντροτριμμένο πιπέρι!

σ.σ. όσοι θέλουν περισσότερη γεύση καρότου μπορούν να μη βάλουν καθόλου πατάτα, ενώ όσοι θέλουν πιο πατατένια γεύση αφαιρούν καρότο και προσθέτουν πατάτα!



Καλή σας όρεξη!


ΥΓ
Παίζει και μπαχαρικό να βάλετε!
Και είναι φανταστικό με σάλτσες κρέατος, ψητού κλπ!!!!
Γιαμι!!!