Δώσε βάση στην πενιά!

Παρασκευή 29 Απριλίου 2011

ΓΑΛΑ ΑΜΥΓΔΑΛΟΥ-ΦΟΥΝΤΟΥΚΙΟΥ





Συνεχίζουμε το αφιέρωμά μας στα φυτικά γάλατα με μια συνταγή μείξης αμυγδάλου και φουντουκιού.

Ένεκα που το φουντουκίσιο γάλα έχει λίγο πιο έντονη γεύση από το αμυγδάλου καθώς και πιο λιπαρή υφή διαμορφώνουμε την αναλογία των δύο ξηρών καρπών να γέρνει σαφώς προς το αμυγδαλάκι!

Όπως ήταν σουρωμένα (χικ) τα έριξα στο μπλέντερ! ΧΕΧΕ!



Εγώ χρησιμοποίησα ένα ποτήρι (χωρητικότητας 350ml) αμύγδαλα και 1/3 του ποτηριού φουντούκια.
Τα μούλιασα σε νερό στο ψυγείο μαζί για 8 ώρες περίπου και ακολούθησα την πεπατημένη διαδικασία για light αποτέλεσμα με προσθήκη 3 ανάλογων ποτηριών νερό από κανάτα με φίλτρο.

Τα χτύπησα αλύπητα και ιδού ο μικρός μας που δείχνει πως είμαστε στο σωστό δρόμο!

Μπαμπά...Μαμμμμ!!!


Γευστικά όπως είπα και πιο πριν ήταν ελάχιστα πιο λιπαρό και πιο βαρύ σε γεύση από το απλό αμυγδαλόγαλο αλλά αρκετά ενδιαφέρουσα γεύση για όσους λατρεύουν τα φουντούκια. Αφήνει διακριτικά να νιώσεις λίγο φουντουκάκι!!!!



Από την άλλη μεριά το σκέτο φουντουκόγαλο μου φάνηκε πολύ βαρύ και λιπαρό καθώς κυριάρχησε το λάδι του καρπού στη γεύση. 







Οι αναλογίες ίδιες 1 μέρος φουντούκια με 3 μέρη νερό!
Ομολογώ πως δεν μου άρεσε τόσο όταν το δοκίμασα ζεστό με δημητριακά. Βέβαια δεν ξέρω πως θα ήταν με σοκολάτα ή κακάο. ¨Εφτιαξα μικρή ποσότητα μόνο για δοκιμή και δεν έφτασε για σοκολατένιο ρόφημα. Ίσως κάποια άλλη φορά κάποια άλλη στιγμή....


Το μόνο θετικό από το σκέτο φουντουκόγαλο είναι πως έμεινε φουντουκόψιχα η οποία μαζί με διπλάσια σε ποσότητα αμυγδαλόψιχα θα γίνουν οι βάση για τα μαλακά κρακεράκια της επόμενης ανάρτησης....

Πέμπτη 28 Απριλίου 2011

Νηστεία του Μεγάλου Σαββάτου




 



Μεγάλο Σάββατο μεσημέρι Ανδριανού και Κυδαθηναίων γωνία στην πλάκα!!!!!



ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ ΚΑΙ ΧΡΙΣΤΟΣ ΑΝΕΣΤΗ ΣΕ ΟΛΟΥΣ ΜΕ ΥΓΕΙΑ ΚΑΙ ΑΓΑΠΗ!






Πέμπτη 21 Απριλίου 2011

ΑΜΥΓΔΑΛΟΓΑΛΟ - παραλλαγές

Συνεχίζουμε το πρόγραμμά μας με κάποια συμπληρωματικά θέματα που αφορούν το πολύ καλό και θρεπτικό γάλα αμυγδάλου. Καλά, καλά για όσους δεν τους αρέσει θα κεράσουμε μια σοκολάτα αμυγδάλου...γιαμιιιι!!!

Καταρχήν, μπορείτε να διαβάσετε εδώ, εδώ κι εδώ για τα θρεπτικά στοιχεία του αμυγδαλόγαλου αλλά και των αμυγδάλων γενικότερα.

Υπάρχουν πολλοί τρόποι για να εμπλουτίσεις τη γεύση του αμυγδαλόγαλου. Έχω διαβάσει πως μπορείς να προσθέσεις βανίλια (σκόνη, εκχύλισμα ή λοβούς) σταφίδες, μέλι, ζάχαρη, δαμάσκηνα, χουρμάδες, κακάο καθώς και ότι άλλο σκεφτείς και θες να πειραματιστείς. Από τη στιγμή αυτό το φυτικό γάλα ενταχθεί στην καθημερινότητά σου, μπορείς να παίξεις με πολλά υλικά και σε σύντομο διάστημα θα έχεις βγάλει τα συμπεράσματά σου και θα γνωρίζεις ποιους συνδυασμούς προτιμάς ιδιαίτερα.

Τα δικά μου πειράματα μέχρι στιγμής έγιναν με βάση το πηχτό αμυγδαλόγαλο (αναλογίες 2 κούπες των 350ml αμύγδαλα με 3 κούπες 350ml νερό) γιατί μου αρέσει αυτή η πλούσια υφή. Μου θυμίζει περισσότερο το παλιό γάλα...


Προσπάθεια 1η:
Την πρώτη φορά χρησιμοποίησα 6 ξερά δαμάσκηνα γλυκά (όσο πιο γλυκά γίνεται και όχι τα πιο ξινά) ΠΡΟΣΟΧΗ, χωρίς το κουκούτσι!
Το αποτέλεσμα ήταν λίγο ξινούτσικο παρότι τα δαμάσκηνα ήταν γλυκά.

Προσπάθεια 2η:
Συνεχίζω με την ίδια αναλογία αλλά αυτή τη φορά πρόσθεσα 1μεγάλη και ώριμη μπανάνα.
Πάλι όμως δεν με ικανοποίησε το αποτέλεσμα. Είχε μια ελαφρά γεύση μπανάνας αλλά δεν του πήγαινε πολύ. Σίγουρα όμως θα ήταν πολύ ταιριαστό αν φτιάχναμε μιλκσέικ, αλλά αυτό είναι αλλουνού παπά ευαγγέλιο.

Προσπάθεια 3η:
Αυτή τη φορά πρόσθεσα 2 μικρές βανίλιες σκόνη. Το αποτέλεσμα μου άρεσε αρκετά. Έδωσε μια ήπια ευχάριστη γεύση. Σίγουρα αν είχα λοβό θα ήταν υπέροχο, αλλά δεν πειράζει, την άλλη φορά!

Προσπάθεια 4η:
Είπα να κάνω κάτι πιο συμβατικό και έτσι έβανα 6 κουταλιές του γλυκού γεμάτες καστανή ζάχαρη εντελώς ανεπεξέργαστη όπως τη βρίσκω στα καταστήματα fair trade, μια βανίλια και μια πρέζα χοντρό αλάτι.
Γευστικά σχεδόν τέλειο. Πολύ κοντά στο ζωικό γάλα, με μια ελάχιστα γλυκιά επίγευση!
Το άσχημο είναι πως χρησιμοποίησα ζάχαρη. Το θετικό όμως ήταν πως ήταν η καλύτερη ζάχαρη που μπορούσα να βάλω!
Προσεχώς και δοκιμή με σιρόπι αγάυης καθώς και με μελάκι!


Αυτά ήταν τα νεότερα και οι εμπειρίες μου από τους πρώτους πειραματισμούς μου με το γάλα αμυγδάλου. Φαντασία να υπάρχει!




Προσεχώς στον Γαργαντούα...
...μοναδικός συνδυασμός: γάλα αμυγδάλου με φουντούκια!


Τρίτη 19 Απριλίου 2011

ΓΑΛΑ ΑΜΥΓΔΑΛΟΥ



Οι αλλαγές στη ζωή της οικογένειας kikop είναι μεγάλες και ριζικές όπως είπαμε κι εδώ!
Όσον αφορά τις διατροφικές αλλαγές, οι οποίες θα μας απασχολήσουν από ετούτο εδώ το βήμα, θα κάνουμε σήμερα την αρχή με τον αντικαταστάτη του κυριότερου γαλακτοκομικού προϊόντος!
Από τη πρώτη στιγμή που έκοψα το "γαλατάκι του Θεού" δηλαδή το απλό ζωικό γαλατάκι (ακόμα και το κατσικίσιο) έπεσα σε μεγάλο τέλμα γιατί πως και με τι θα έτρωγα τα πρωινά μου δημητριακά? Ε? Με ζεστό νερό? Ούτε στη Βρετανία με τον Αστερίξ να ήμουν! Με χυμό φρούτων? Όχι δα! Όχι ακόμα τουλάχιστον.
Όμως κάτι έπρεπε να βρω, δεν γίνεται να τα τρως σκέτα! Τελικά διάβασα για διάφορα περίεργα γάλατα φυτικά που βγαίνουν από ξηρούς καρπούς ή από δημητριακά, πράγματα που μου ήταν άγνωστα μέχρι τώρα. Ενδιαφέροντα πολύ και νόστιμα! Δοκίμασα λοιπόν διάφορα από αμύγδαλο, σόγια, ρύζι, βρώμη, φουντούκι και κατέληξα κατ' αρχήν σε ένα που το θεωρώ το βασιλιά των φυτικών γαλάτων!
Και ιδού η μυστική συνταγή του αμυγδαλόγαλου!!!
Το ότι την γνωρίζει και η κουτσή Μαρία δεν έχει καμία απολύτως σημασία!!!

Για light υφή:
1 μέρος αμύγδαλα
3 μέρη νερό

Για πιο παχιά υφή:
1 μέρος αμύγδαλα
1 & 1/2 μέρη νερό έως 2 μέρη νερό όχι περισσότερο.

Η διαδικασία είναι απλή:

Μουλιάζουμε τα αμύγδαλα 6-8 ώρες σε νερό και τα τοποθετούμε στο ψυγείο για μεγαλύτερη ασφάλεια.




Στη συνέχεια σουρώνουμε.



Έπειτα μετράμε τα αμύγδαλα σε κούπα και τα ρίχνουμε στο μπλέντερ.



Ξεπλένουμε το δοχείο όπου μουλιάσαμε τα αμύγδαλα και τοποθετούμε ένα τούλι ή λεπτή πετσέτα κλπ κλπ.


Στο μπλέντερ συμπληρώνουμε την επιθυμητή ποσότητα νερού και χτυπάμε αλύπητα (με προφορά Ελίζα Καλίτση)! Και τούλι από μπομπονιέρα κάνει λέμε!



Αδειάζουμε στο τούλι και το πιέζουμε τυλίγοντάς το για να βγάλει και την τελευταία σταγόνα!




Και συσκευάζουμε σε γυάλινο μπουκαλάκι!



Βουαλά!

Διατηρείται στο ψυγείο 3-4 μέρες το light ή 2-3 το παχιό παχιό!

Στη συνέχεια θα ακολουθήσουν παραλλαγές και άλλα γάλατα!!!

Σάββατο 16 Απριλίου 2011

συκομελόψωμο








Ένα ακόμα εκλεκτό κομάτι της μεγάλης συλλογής των αρτοτεχνημάτων παρουσιάζουμε σήμερα στη σελίδα του Γαργαντούα.Βγαλμένο απ τη φαντασία των δημιουργών της υπαίθρου που οργίαζε ομολογουμένως δημιουργώντας μικρά αριστουργήματα συνδιάζοντας τις άμεσα διαθέσιμες πρώτες ύλες που τους πρόσφερε ο μικρόκοσμός τους.Δεν θα ισχυριστώ βέβαια ότι το παρακάτω διεκδικεί πρωτεία και δάφνες ανάμεσα στους αδάμαντες των αρτοπαρασκευασμάτων ,όμως καλύπτει πιστεύω επαρκώς τα ελάχιστα ζητούμενα: είναι νόστιμο- υγιεινό και εύκολο στην παρασκευή του.Είναι και νηστίσιμο .
Προσοχή!!!
η συνύπαρξη στα υλικά παρασκευής του ,του μελιού- του καρυδιού και του ξερού σύκου , καθιστούν την κατανάλωσή του από άτομα ερωτικά υπερδραστήρια μάλλον απαγορευτική ,γιατί μπορεί να γίνουν άκρως επικίνδυνα για το περιβάλλον τους!!!

ιδού τα υλικά:
300 γρ αλεύρι για τσουρέκια
200 γρ σύκα ξερά
150 γρ μέλι
100 γρ καρύδια χοντροτριμμένα
1/2 κουταλάκι του γλυκού κανέλα
1/2 κουταλάκι του γλυκού γαρύφαλο
ξύσμα ενός πορτοκαλιού
1/2 φλυτζάνι τσαγιού παρθένο ελαιόλαδο
1 φακελάκι μαγιά
Μουσική [ μην ξεχνιέμαστε] και πάμε.Κόβουμε τα σύκα σε μικρά κομμάτια και τα βάζουμε σε μπώλ με δυό κούπες  ζεστό νερό για μερικές ώρες να μαλακώσουν.Στο ενδιάμεσο προσθέτουμε και το μέλι ,ανακατεύουμε για να διαλυθεί ,ενώ προσθέτουμε λίγο νερό αν το το έχουν "πιεί" τα σύκα.
Αφού μαλακώσουν βάζουμε το αλεύρι σε βαθύ σκεύος , προσθέτουμε τη μαγιά ,τα καρύδια τα μπαχαρικά και το ξύσμα πορτοκαλιού και τα ανακατεύουμε καλά.Προσθέτουμε το μίγμα σύκων- μελιού και όσο νερό,  ζεστό πάντα,χρειαστεί για να γίνει μια αραιή ζύμη ανακατεύοντας με το κουτάλι .Στο τέλος ρίχνουμε το λάδι και ξαναανακατεύουμε μέχρι να εσωματωθεί στη ζύμη.

Αδειάζουμε τη ζύμη σε φόρμα ,στρόγγυλη ή μακρόστενη, λαδωμένη  ή σε αντικολλητικό χαρτί.
Αφήνουμε να διπλασιαστεί σε όγκο και ψήνουμε στους 200 βαθμούς για 40 λεπτά περίπου.
10 λεπτά πρίν το βγάλουμε,απλώνουμε προεραιτικά, με πινέλο  ζαχαρόνερο [3 κουταλιές της σούπας ζάχαρη διαλυμένη σε 4 κουταλιές νερό]στην πάνω επιφάνεια που έχει ροδίσει.
Το αποτέλεσμα πιθανό να  θυμίζει περισότερο   κέικ παρά ψωμί αλλά πιστέψτε με καθόλου δεν θα σας απογοητεύσει!



*Σε περίπτωση που τα σάκχαρα δράσουν ανασταλτικά στη ζύμωση και δείτε ότι μετά από 2 ώρες δεν έχει φουσκώσει καθόλου ,μην πανικοβάλεστε.Ανακατέψτε 3 κουταλιές αλεύρι με μισό φακελάκι μαγιά,προσθέστε λίγο ζεστό νερό,ανακατέψτε να γίνει παχύρεστη ζύμη και μόλις αρχίσει να σηκώνεται ρίξτε την στο μίγμα,ανακατέψτε να πάει παντού και συνεχίστε τη διαδικασία.

Δευτέρα 11 Απριλίου 2011

Φιλέτο πέρκας στον φούρνο

Και μετά το σουβλάκι του Κώστα στην πλατεία Αγίας Ειρήνης, περνάμε σε κάτι πιο νηστίσιμο!

Η πέρκα της manetarius!

Εύκολο, νόστιμο (ότι φτιάχνω εγώ εδώ που τα λέμε είναι νόστιμο :Ρ) και μάλλον και νηστίσιμο (δεν τα πάω καλά μ' αυτά).


Το λοιπόν, να μην σας καθυστερώ κι έχω και μια λιγούρα τώρααα...


Πρώτη κίνηση: Πάμε στον ψαρά και παίρνουμε 2 φιλέτα πέρκας.

Αν δεν έχουμε ψαρά κοντά μας, πεταγόμαστε στο σούπερ μάρκετ, παίρνουμε ψιλή γαριδούλα και την κάνουμε τηγανιτή.. ωχ, μισό λεπτό έφυγα από το θέμα.

Παίρνουμε ψιλή γαριδούλα, την κάνουμε δόλωμα, πάμε στον κοντινότερο μόλο για ψάρεμα και κάνουμε προσευχές για να πιάσουμε κάνα ψάρι και ειδικότερα πέρκα.


Αν ούτε αυτή η λύση δεν σας κάνει, πάρτε εν πάση περιπτώσει μια κατεψυγμένη πέρκα για να αρχίσουμε τελικά να μαγειρεύουμε εδώ μέσα! :Ρ


Υλικά για 2 άτομα (λέμε τώρα γιατί αν κρίνω από την όρεξη μας στο σπίτι, μάλλον μαγειρεύω για 8):


1 πράσο κομμένο σε λωρίδες

1 μεγάλο κρεμμύδι κομμένο σε λωρίδες

2 κολοκυθάκια

2 καροτάκια

2 πατάτες (μεγαλούτσικες, μην τις τσιγκουνευτείτε)

3 σκελίδες σκόρδο (εντάξει κατά βούλησιν είναι αυτό αλλά σας προειδοποιώ, αν βάλετε παραπάνω, πάρτε και μπακαλιάρο να φάτε σκορδαλιά... ε μα τι να πω;)

3 τομάτες ώριμες
λίγο μαϊντανό
Αλάτι, πιπέρι

Λάδι (από το καλό ε!)

Και γενικότερα ότι σε λαχανικό έχετε στο ψυγείο σας και νομίζετε οτι ταιριάζει.


Πλένουμε τα φιλετάκια, τα αλατοπιπερώνουμε
.
Σε ένα μεγάλο ταψί, στρώνουμε στον πάτο τα κρεμμύδια και τοποθετούμε επάνω τα φιλετάκια μας (κόλπο για να μην κολλήσει στο ταψί το ψάρι). Σε ένα μεγάλο μπολ, αλατοπιπερώνουμε και ανακατεύουμε όλα τα υπόλοιπα υλικά, εκτός από τη μια τομάτα και τον μαϊντανό.
Τα ρίχνουμε όλα στο ταψί, γύρω από τα φιλέτα μας, συμπληρώνουμε με λίιιιγο νεράκι.
Το πετάμε στον φούρνο στους 150, στις πάνω κάτω αντιστάσεις και στον αέρα για περίπου 1 ώρα... ε, εντάξει να το τσεκάρετε κιόλας γιατί με τον χρόνο δεν τα πάω και πολύ καλά!
Στο ενδιάμεσο, όταν ροδοκοκκινίσει το ψάρι, το γυρνάμε από την άλλη προσεκτικά για να μην σπάσει. Μόλις ροδοκοκκινίσει κι από την τούμπαλιν πλευρά, βγάζουμε το ταψί, κόβουμε την τομάτα ροδέλες πάνω από το ψάρι και ρίχνουμε και τον μαϊντανό, ψήνουμε μέχρι να ξεροψηθεί η τομάτα και ... έτοιμοοοοο!!!

Καλή όρεξη και καλό Πάσχα!


υ.γ. αν κάτι ξέχασα να σας πω, θα σας τηλεφωνήσω... η μνήμη μου μου κάνει κάτι νερά τελευταία. :)


Σάββατο 9 Απριλίου 2011

ΣΟΥΒΛΑΚΙ ΑΠΩΘΗΜΕΝΟ από του "ΚΩΣΤΑ"

Photobucket



Τις προάλλες βγήκαμε οικογενειακώς για την απογευματινή μας βόλτα. Εφοδιαστήκαμε με τα νερά μας φωτογραφική μηχανή, κουδουνίστρα, το μασητικό μας παιχνιδάκι από καουτσούκ, μπουφανάκι ελαφρύ και ομπρέλα για τον ύποπτο καιρό και βουρ έξω!
Αυτή τη φορά αλλάξαμε δρομολόγιο μιας και είπαμε να κάνουμε μια βόλτα στο κέντρο, Μοναστηράκι, Ερμού και Αιόλου!
Ο καιρός μουντός με τα σύννεφα να σκεπάζουν τον κουρασμένο από όλη τη μέρα ήλιο που είχε αρχίσει να γέρνει. Κόσμος παντού και στα καφέ-μεζεδοπωλεία της Αδριανού, παρά τις γραμμές του τρένου, το αδιαχώρητο. Να έχουμε φύγει νηστικοί για να προλάβουμε λίγο την μέρα και οι ανακατεμένες μυρωδιές να μας τρυπούν τη μύτη και να αναγκάζουν το στομάχι να διαμαρτύρεται.
Απ' αυτήν την πίεση υποκύπτει και το μυαλό και δίνει εντολές στα πόδια για αλλαγή ρότας, παραέξω από τη διαδρομή μας. Στην Αιόλου κοντά στη συμβολή της με την Ερμού υπάρχει η Αγία Ειρήνη. Πίσω της βρίσκεται μια μικρή πλατεία που παλιά υπήρχαν τα λουλουδάδικα. Σήμερα έχουν απομείνει ένα δυό μαγαζιά, φυτώρια που αντιστέκονται στην ορμητική κάθοδο των "εναλλακτικών" καφέ-μπαρ.
Επίσης υπάρχει και το σουβλατζίδικο του Κώστα, μια μακρόστενη τρύπα και προέκταση της προς την πλατεία...η ουρά από πελάτες! Δυστυχώς δεν είχαμε το χρόνο να περιμένουμε και να δοκιμάσουμε το σουβλάκι ή το μπιφτέκι του αλλά και την σάλτσα ντομάτας που έχει εξαφανιστεί γενικά από τα σουβλατζίδικα στις μέρες μας. Κρίμα, αλλά θα μας δοθεί σίγουρα μια δεύτερη ευκαιρία κάποια στιγμή.



Μερικούς μήνες αργότερα....


Πριν καλά καλά το καταλάβω μπήκε ο Απρίλης και το Πάσχα πλησιάζει με ρυθμούς γοργούς!
Η άνοιξη μπήκε για τα καλά και η οικογένεια κικόπων βγήκε, σαν τα σαλιγκάρια μετά τη βροχή, ξανά στην πιάτσα για ατελείωτες ηλιόλουστες τσάρκες. Οι δύο γονείς αρκετά ελαφρύτεροι, κυρίως εγώ που έχω ήδη χάσει 7 κιλάκια (και θέλω για τουλάχιστον άλλα τόσα)! Βλέπετε η μεγάλη διατροφική στροφή που κάναμε με την αποστροφή μας στα ζωικά τρόφιμα όχι μόνο μας γέμισε ευεξία αλλά μας έκανε και στυλάκια!
Η βόλτα μας αυτή τη φορά με τον νέο μάρσιπο αγκαλιάς, μας έβγαλε δια μέσω της αρχαίας αγοράς στην Πλάκα και από εκεί στις αρχές της Αιόλου. Κατηφορίσαμε και ξανά ανηφορίσαμε μέχρι που φτάσαμε στην Αγία Ειρήνη. Ουπς! Τι βλέπουμε? Η ουρά στο σουβλατζίδικο του Κώστα είναι απίστευτα... κοντή! Κοιταχτήκαμε όλοι μαζί και ο μικρός θα σκέφτηκε από μέσα του... "Ωχ! Αυτοί οι δύο κάτι ύποπτο ετοιμάζουν"!
Και δεν είχε άδικο! Λέμε δε βαριέσαι, μια φορά την εβδομάδα τρώμε κρέας και αν, ας κάνουμε μια εξαίρεση να δοκιμάσουμε το πολυδιαφημισμένο τελευταία σουβλάκι του Κώστα.
Στήθηκα στην ουρά και μετά από ένα τέταρτο βγήκα από το στενόμακρο μαγαζάκι με τα τρόπαια στα χέρια. Ένα καλαμάκι πίτα και ένα μπιφτέκι πίτα απ' όλα και μια μερίδα (ποικιλία όπως την ονομάζει το κατάστημα) με 2 μπιφτέκια, 2 καλαμάκια, πίτες, πατάτες, ντομάτα, κρεμμυδάκι, και μπόλικη σάλτσα!
Κάτσαμε σε ένα σκιερό πεζουλάκι και αρχίσαμε το ανίερο έργο μας! Οι εικόνες που διαδραματίστηκαν σ΄εκείνο το σημείο ήταν ακατάλληλες για ανηλίκους και γι΄αυτό το λόγο θα πάω κατευθείαν στο γευστικό-γαστριμαργικό συμπέρασμα-κριτική.

Τα περίφημα σουβλάκια από του Κώστα είναι φανταστικά και απίθανα..... αν είσαι άραβας, ανατολίτης ή ζεις στην έρημο ή σε φούρνο και γενικά λατρεύεις μόνο τα καυτερά! Αν με ρωτήσετε πως ήταν οι γεύσεις θα απαντήσω, δεν υπήρχαν περισσότερες από μία! Καυτερή!!! Δυστυχώς για τα επιμέρους υλικά μπορώ μόνο να τα χαρακτηρίσω βάση μεγέθους (τα κρεατικά ήταν λίγο κοντά αν και ζουμερά πάντως), χρώματος και υφής αλλά όχι βάση γεύσης!
Να έπεσα πάνω στη μέρα που όλα του πήγαιναν στραβά? Δε νομίζω!
Κρίμα γιατί η κυρία εμπρός μου όταν της είπα πως θα δοκίμαζα πρώτη φορά μου συνέστησε να πάρω την ποικιλία, αν και όπως τόνισε, όλα είναι ωραία! Ενώ άλλοι ρωτούσαν κάποιους στην ουρά, "μα είναι πράγματι τόσο καλό" για να λάβουν την αποστομωτική απάντηση, "NAI, είναι"!
Τελικά αποδεικνύεται περίτρανα για άλλη μια φορά, πως αν θες να απολαύσεις κάτι σ' αυτή τη ζωή, είτε φαγητό, είτε τοποθεσία είτε οτιδήποτε, δεν πρέπει να εμπιστεύεσαι τη γνώμη των πολλών!

Εντάξει, εντάξει μη φωνάζετε, ιδίως εσύ Κώστα! Ναι εσύ ο δικός μας, όχι ο σουβλατζής! Ένα καπρίτσιο ήταν, ένα απωθημένο, ένα γινάτι που ευτυχώς δε μου 'βγαλε το μάτι! Πάει τελείωσε και ευτυχώς που δεν μου άρεσε καθόλου γιατί θα υπήρχε πρόβλημα τώρα που το γυρίσαμε στην υγιεινή διατροφή!


Σας αφήνω με την ευχή να μην δεχτείτε για τον εαυτό σας τίποτε λιγότερο απ' αυτό που πραγματικά του αξίζει, είτε αυτό είναι τροφή που μπαίνει στο σώμα σας, είτε οτιδήποτε άλλο!




Τετάρτη 6 Απριλίου 2011

Μαγειρίτσα νηστίσημη

Νηστίσιμων  συνέχεια με μία συνταγή που απευθύνεται:
α) σε όσες εγκυμονούσες  άρχισε να "μυρίζει" το Πάσχα αλλά έχουν υψηλό το θρησκευτικό φρόνημα και δεν υποκύπτουν σε μία πρόωρη Ανάσταση ,
β)στους Πυθαγόριους  ή στους απανταχού vegeterians που δεν πρόκειται να μεταλάβουν της αγίας(ορίτζιναλ) μαγειρίτσας το Πάσχα,
γ)στα χιλιάδες θύματα της χοληστερίνης που σκιρτούν και δακρύζουν (αλλά δεν αγγίζουν) στην ανάμνηση της μυρωδιάς της,
δ)στους χιλιάδες χαμηλοσυνταξιούχους που το αρνάκι είναι μια ανάμνηση παλιά-κίτρινο γράμμα στο συρτάρι ,και
δ) σ΄αυτούς που απλά θέλουν να απολαύσουν ένα υγιεινό και πολύ νόστιμο πιάτο οποτεδήποτε! 

τα υλικά

 500γρ μανιτάρια φρέσκα
1φλυτζάνι του καφέ ρύζι γλασέ
7-8 κεμμυδάκια φρέσκα
1/2 έως 1 (ανάλογα με το μέγεθος)ματσάκι άνηθο
1 ματσάκι δυόσμο φρέσκο ή 3 κουταλιές γεμάτες της σούπας ξερό
1 1/2 φλυτζάνι του τσαγιού ελαιόλαδο
αλάτι- πιπέρι
2 κουταλιές της σούπας αλεύρι- χυμό από δύο λεμόνια
Πλένουμε και κόβουμε τα μανιτάρια σε μικρά κομμάτια.Κόβουμε τα κρεμμυδάκια σε κομμάτια ενός εκατοστού .Βάζουμε στην κατσαρόλα το λάδι και τσιγαρίζουμε ελαφρά (μέτρια θερμοκρασία)τα κρεμμυδάκια.Προσθέτουμε τα μανιτάρια και δυναμώνουμε τη θερμοκρασία,τα γυρίζουμε για 2 λεπτά.
Προσθέτουμε ένα ποτήρι ζεστό νερό ,αλάτι και πιπέρι ,σκεπάζουμε και αφήνουμε να βράσουν για 15 -20 λεπτά.
Προσθέτουμε άλλα 3 ποτήρια ζεστό νερό, το ρύζι τον άνηθο και το δυόσμο(τα φύλλα μόνο) ψιλοκομμένα και αφήνουμε να βράσουν για άλλα 20 λεπτά.
Σε ένα μπώλ ρίχνουμε το χυμό απ ΄τα λεμόνια και το αλεύρι ,σιγά-σιγά ανακατεύοντας και διαλύοντας τους βόλους που πιθανό να σχηματιστούν.
Κατεβάζουμε το φαγητό απ ΄τη φωτιά και με μία κουτάλα ρίχνουμε τρείς-τέσσερις κουταλιές απ ΄το ζουμί στο αλεβρολέμονο σιγά-σιγά και ανακατεύοντας.Αδειάζουμε το περιεχόμενο του μπώλ στην κατσαρόλα  κι ανακατεύουμε.Την ξαναβάζουμε στο μάτι και αφήνουμε να πάρει μία βράση για να χυλώσει.

Για τους μή φανατικούς νηστεύοντες η για εκτός νηστείας περιόδους συστήνω το αυθεντικό αυγόκομα,όπου αντικαθιστούμε το αλεύρι με ένα καλά χτυπημένο αυγό όπου ρίχνουμε σιγά -σιγά το λεμόνι και ακολουθούμε την ίδια διαδικασία με το ζωμό.Προσοχή,αν βάλουμε αυγό δεν ξαναβράζουμε,ζεσταίνουμε ανακουνώντας ελαφρά την κατσαρόλα.
Ο δυόσμος που εικονίζεται παραπάνω είναι παραγωγής μας,λίγος βέβαια ,γι αυτό και πρόσθεσα μια κουταλιά ξερό.

καλή σας όρεξη!