Δώσε βάση στην πενιά!

Πέμπτη 25 Φεβρουαρίου 2010

ΕΡΕΥΝΑ ΓΑΛΑΚΤΟΜΠΟΥΡΙΚΟΥ Νο 4: ΓΑΛΥΦΙΑΝΑΚΗΣ

Μία άλλη πρόταση για καλό γαλακτομπούρεκο που μας έγινε αφορά μια επιχείρηση που όπως υποστηρίζει και στη σελίδα της προσφέρει προϊόντα και υπηρεσίες υψηλών προδιαγραφών και προμηθεύει την προεδρία της δημοκρατίας στα επίσημα γεύματά της.
Σε τρία ταμπλό θα βρούμε το γαλακτομπούρεκο, σε Ηράκλειο, Θεσσαλονίκη και Αθήνα!
Το πιο κοντινό μου ήταν το κατάστημα κοντά στο Κάραβελ στην Ευφρονίου στο 60.
Κινήσαμε λοιπόν Κυριακή, σχετικά νωρίς το πρωί, πράγμα που μας βοήθησε στο να μη συναντήσουμε κίνηση στο δρόμο, αλλά και να βρούμε εύκολα σημείο να αφ΄σηουμε το αυτοκίνητο, κοντά στο κατάστημα.
Ανεβήκαμε τα δυο σκαλιά του γωνιακού ζαχαροπλαστείου και ένα δυνατό κύμα μυρωδιάς βουτύρου πλημμύρισε τα ρουθούνια μας και μαλάκωσε την αγωνία της καρδιάς μας...
Τριών διαφορετικών διαμέτρων ταψάκια μας περίμεναν στη βιτρίνα για να τα διαλέξουμε και τρωγόντουσαν μεταξύ τους καθώς μας φώναζαν ταυτόχρονα!
-Εμένα πάρε!
-Όχι εμένα να αγοράσετε, εμένα!
-Α πάγαινε ρε μάπα, εμένα θα πάρουν που είμαι πιο λεπτεπίλεπτο!
-Τι λε ρε μισιακό, εμένα θα πάρουν που είμαι πληθωρικό με τα ούλα μου!
-Καλά, μόκο και τα δυο σας, γιατί εμένα θα πάρουν το καλογυμνασμένο και με τις τέλειες αναλογίες, είπε το μεσαίο μέγεθος!

Τελικά αποφασίσαμε να πάρουμε το μεγαλύτερο για να φτουρήσει και φύγαμε από το κατάστημα πολύ στεναχωρημένοι που αφήσαμε πίσω τα δύο άλλα ταψάκια...

Το κουτί...

Φτάσαμε ταχύτατα στο σπίτι για δοκιμή και φωτογραφίες!
Το ταψάκι με το λαχταριστό περιεχόμενο ήταν ακόμα ζεστά!


Το ταψί με το μελωμένο γαλακτομπουρεκάκι!


Μοιράσαμε στα πιατάκια και... η μπουκιά μπήκε στο στόμα...
Λοιπόν, εμφανισιακά είναι λίγο πιο κοντό από εκείνου από το Κοσμικόν και πολύ περισσότερο από του Μαστρονικόλα. Η κρέμα του, λιγότερη από τα άλλα γαλακτομπούρεκα, δεν ήταν σφιχτή αλλά ούτε και πολύ καλά δεμένη καθώς φαινόταν να έχει πυκνά και αραιά σημεία. Πιθανώς να μην είχε δουλευτεί αρκετά.
Τα φύλλα είχαν το συνηθισμένο αριθμό, αλλά με τη συγκεκριμένη κρέμα είναι αρκετά για να δώσουν ένα ισορροπημένο αποτέλεσμα. Η υφή τους ευχάριστα τραγανιστή!
Στη γεύση κυριαρχεί έντονα η αίσθηση καραμέλας πράγμα που με ξένισε.
Ούτε ίχνος βανίλιας ή λεμονοπορτοκαλιού που ακόμα και να συμμετείχαν στη δημιουργία σίγουρα σκεπάστηκαν από την έντονη καραμέλα. Απ' ότι φαίνεται το σιρόπι καραμέλωσε, είτε κατά τύχη, είτε επίτηδες! Θετική παρ' όλ' αυτά η πληθωρική παρουσία του βουτύρου!
Περίεργο, τελικά, το γευστικό αποτέλεσμα και σίγουρα πολύ διαφορετικό απ' ότι θα περίμενα.
Η βαθμολογία μου είναι....5,5/10.
Αν έλειπε η καραμέλα θα έφτανε τα 6,5 με 7/10.

Δευτέρα 22 Φεβρουαρίου 2010

ΚΑΝΕΛΟΝΙΑ ΓΑΡΓΑΝΤΟΥΑ

Η σελίδα μας είναι στην ευχάριστη θέση να σας παρουσιάσει μια συνταγή για όσους έχουν σιχαθεί τα κρέατα, τα βαριά φαγητά τις δυσπεψίες τα maalox και επιθυμούν ένα φαγητό με ελάχιστα λιπαρά, αλαφρύ και απλό!

Ιδού λοιπόν τα Κανελόνια του Γαργαντούα!!!

Ένα μικρό φλάς μπακ!
Τα κανελόνια για κάποιο αδιευκρίνιστο λόγο δεν τα είχα δει και δοκιμάσει ποτέ στο σπίτι παρά μόνο όταν πέρασα τα 25... ή τα 30? Τέλος πάντων δεν θυμάμαι ακριβώς πότε αλλά σίγουρα ήμουν αρκετά μεγάλος! Θυμάμαι καλά πάντως πως πολλές φορές είχα ζητήσει από τη μάνα μου να μας φτιάξει αλλά πάντα κάποια δικαιολογία έβρισκε και δεν μου έκανε το χατήρι. Μάλλον όμως, δεν θα πρέπει να άρεσαν στον πατέρα μου που αν και απλός στα φαγητά απεχθάνεται τα περίεργα και τα κανελόνια σίγουρα τα είχε κατατάξει σ' αυτή την κατηγορία!!!
Να λοιπόν που ήρθαν τα χρόνια να απολαύσω τα "απωθημένα" μου κανελόνια!

Πάμε να δούμε λοιπόν...

Η συνταγή έχει ως εξής:
Ανοίγουμε ένα πακέτο κανελόνια και τα τοποθετούμε σε ένα ταψάκι, δίπλα δίπλα, έτσι ώστε να μην αφήνουν μεγάλα διαστήματα ανάμεσά τους. Το συγκεκριμένο πακέτο περιείχε 24 τεμάχια και επειδή κανένα ταψί από αυτά που είχα δεν ήταν κατάλληλο, χρησιμοποίησα 2 μικρότερα που χώραγαν στο φούρνο στην ίδια θέση μαζί!


Τα φυσίγγια στους γεμιστήρες!


Στη συνέχεια αφού έχουμε φτιάξουμε τον κιμά γεμίζουμε τα αυτοσχέδια φυσίγγια με το εκρηκτικό μείγμα.
Συνταγή για το πως θα φτιάξουμε τον κιμά, με τι τρόπο και με ποια υλικά, μην περιμένετε να σας πω.
Τουλάστιχον όχι τώρα.

 Κιμάς με σάλτσα περίσσευμα από παλιότερο μαγείρεμα!

Οι κιμάδες είναι μια ξεχωριστή κατηγορία με την οποία θα ασχοληθούμε σε μελλοντικά επεισόδια!
Εμείς στη συνταγούλα μας χρησιμοποιήσαμε ποσότητα κιμά που περίσσεψε από προηγούμενη ημέρα όταν καταναλώσαμε μια σκάφη μακαρόνια με τη συνοδεία του!!!

Γεμιστήρες γεμάτο και έτοιμοι για επεξεργασία!

Στη φάση αυτή που φτάσαμε πρέπει να έχουμε φτιάξει ήδη μια σαλτσούλα με την οποία θα σκεπάσουμε τα κανελόνια μας.
Αλλά την ξεχάσαμε έτσι?
Κανένα πρόβλημα!
Μια σαλτσούλα στο πατ-κιουτ, εύκολη και απλή!
Ντομάτα χυμός σε κουτί, λαδάκι, αλατάκι και πιπεράκι κατά βούληση και έτοιμη η σάλτσα μας.
Αν θέλετε μπορείτε να την βάλετε σε ένα κατσαρολάκι να πάρει μια βράση χωρίς όμως να είναι απαραίτητο. Μπορείτε κάλλιστα να ρίξετε τα υλικά σε ένα μπολ να τα ανακατέψετε καλά και να τα ρίξετε στο ή στα ταψάκια. Αν βαριέστε αφάνταστα τα ρίχνετε κατευθείαν όλα στο ταψάκι και τελειώνει η υπόθεση. Ακόμα και έτσι το αποτέλεσμα θα είναι πεντανόστιμο!

Πριν, όμως, σκεπάσουμε τα κανελονάκια μας με την κουβέρτα σάλτσας, θα πρέπει να φροντίσουμε να στρώσουμε ένα λευκό σεντόνι.
Είναι γνωστό πως κατάσαρκα η κουβέρτα ενοχλεί...
Γι' αυτό λίγη τριμμένη φετούλα είναι ότι πρέπει!!!

Το λεπτό λευκό σεντονάκι φέτας!


Επόμενο βήμα, να σκεπάσουμε και με την κόκκινη κουβέρτα...
Προσοχή! Δεν θα πρέπει να τα βουλιάξουμε στη σάλτσα. Εγώ προτείνω ίσα να σκεπαστούν γιατί μ' αρέσει να μείνει στο τέλος σαλτσούλα. Αν βάλετε λιγότερη θα βγουν πιο "στεγνά". Ο καθένας όπως του αρέσει, έτσι? Φυσικά και ανάλογα τη γέμιση, αν τραβάει υγρά ή όχι. Η συγκεκριμένη, με κιμά, δεν θα απορροφήσει άλλο υγρό.

Τι όμορφο... σαν κουβερτούλα πράγματι!


Μια τελική πινελιά με λίγο τυράκι που λιώνει....

Μοιάζει σαν σεμέν πάνω από τη μάλλινη κουβέρτα!

Ετοιμάζουμε το φούρνο (εγώ ψήνω στους 200 και με αέρα) ο καθένας όπως ξέρει, αλλά σε δυνατή σχετικά θερμοκρασία, σκεπάζουμε με αλουμινόχαρτο και τα βάζουμε στη μεσαία σχάρα!

Που ΄ν΄τα, που ΄ν΄τα, τα κανελόνια..

Ψήνουμε έτσι για 15-20 λεπτά, μετά αφαιρούμε το αλουμινόχαρτο και προσθέτουμε από πάνω τι???
Μοτσαρέλαααα!!!!
Καλά μπορείτε φυσικά να βάλετε οποιοδήποτε άλλο τυράκι που λιώνει καλά και δεν είναι πολύ αλμυρό!

Αριστερά χωρίς και δεξιά με μοτσαρέλα!

Συνεχίζουμε το ψήσιμο για λίγο μέχρι να λιώσει η μοτσαρέλα και....
βουαλά....

Μιαμ!!!

Σερβίρεται άνετα και κρύο όπως όλα τα ζυμαρικά!
Καλή όρεξη....

Παρασκευή 19 Φεβρουαρίου 2010

ΕΡΕΥΝΑ ΓΑΛΑΚΤΟΜΠΟΥΡΕΚΟΥ Νο 3: ΜΑΣΤΡΟΝΙΚΟΛΑΣ

Μετά από αρκετή μελέτη του θέματος γαλακτομπούρεκο, ανακάλυψα έναν παλιό χάρτη καταχωνιασμένο σε ένα αραχνιασμένο και σκονισμένο σεντούκι κάπου ανάμεσα σε πολλά παλιά κειμήλια κάτω βαθειά σε ένα μπουντρούμι... Που?
Σε έναν μισογκρεμισμένο μεσαιωνικό πύργο στην καρδιά των Καρπαθίων!
Ναι!
Ακολουθώντας προσεκτικά τα ίχνη που ανακάλυπτα μετά από το συνδυασμό των γευστικών στοιχείων έφτασα μετά από μεγάλη περιπλάνηση στο συγκεκριμένο σεντούκι!
Η αλήθεια ήταν πως δεν φανταζόμουν ποτέ πως θα μου έπαιρνε τόσο χρόνο για αν φτάσω στην πηγή της πληροφορίας! Μου πήρε κοντά δυο μήνες, αφού έχω να γράψω σχεδόν από τις γιορτές με εξαίρεση μια μικρή ανάρτηση στο ενδιάμεσο που έστειλα δι' αλληλογραφίας.
Συνδέοντας, λοιπόν, τα κομμάτια του παζλ έφτασα στον Πειραιά σε ένα ζαχαροπλαστείο που υπήρχε από πολύ παλιά όταν ήταν γαλακτοπωλείο με τα γαλατάκια του και τα γιαουρτάκια του και έσπευδαν όσοι το γνώριζαν για να πάρουν γαλακτοκομικά και γαλακτομπουρεκάκι!
Μιλάω για το ζαχαροπλαστείο του Μαστρονικόλα στην Καραολή και Δημητρίου (κάθετη της Γρηγορίου Λαμπράκη), το οποίο βέβαια καμία σχέση με την παλιά εικόνα που μου περιέγραψαν κάποιοι παλιοί, καθώς είναι πια ένα σύγχρονο κατάστημα!

Το πακέτο ενίσχυσης μικρομεσαίων ερευνητών!

Παρκάραμε δύσκολα και με μεγάλη τύχη στην περιοχή (έπαιξα και ένα τζόκερ μετά) και πήραμε τα πακετάκια μας στα γρήγορα!
Βουρ στο σπίτι για δοκιμή και φωτογραφίες!

Στο ψητό λοιπόν!
Το συγκεκριμένο γαλακτομπούρεκο αποτελεί το θρίαμβο της κρέμας επί του φύλλου!
Παχιά, πυκνή, στητή και γευστικότατη υπερισχύει γευστικά του παρ' όλα αυτά αρκετά σιροπιαστού και μαλακούτσικου φύλλου!
Λόγω αυτής της πληθωρικής κρέμας το ύψος του γλυκού είναι μεγαλύτερο από αυτό των ανταγωνιστών του. Επισημαίνω όμως την απουσία πορτοκαλιού, ξύσματος ή χυμού.
Ο αριθμός των φύλλων του περίπου ίδιος με εκείνου από το Κοσμικόν και που αναφέρω σαν μέτρο σύγκρισης.
Το σιρόπι μου άφησε μια ελαφριά πικράδα σαν επίγευση αλλά δεν επηρεάζει τόσο τη συνολική εικόνα του γλυκού.
Η βαθμολογία που του δίνω είναι.... 7/10!
Ένα γλυκό που θα ξελογιάσει τον λάτρη της σιμιγδαλένιας κρέμας!

 Δυστυχώς η στη φωτογραφία αδικείται καθώς το διέλυσα λίγο κατά τη μεταφορά στο πιάτο.

Διατίθεται σε παραλληλόγραμμα και όχι κυκλικά ταψάκια, όπως και σε τεμάχια!