ΔΙΑΦΟΡΑ ΑΠΟ ΤΟ ΖΑΧΑΡΟΠΛΑΣΤΕΙΟ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΙΔΗΣ

Μετά την γευστική αποτυχία με τα τσουρέκια του Κωνσταντινίδη είπα να γλυκαθούμε λιγάκι με δυό διαφορετικές και πολύ επιτυχημένες γεύσεις από το ίδιο ζαχαροπλαστείο.
Φυσικά πρώτα πρώτα δεν μπορώ να μην αναφερθώ στο Μιλφέιγ!
Ένα προϊόν ολόφρεσκο που παρασκευάζεται μπροστά στα μάτια σου από τους ζαχαροπλάστες στο εργαστήριο του μαγαζιού πίσω από το ταμείο.
Εσύ δεν έχεις παρά να επιλέξεις το μέγεθος του μιλφέιγ. Θέλεις ένα απλό μονό? Ίσως κορμό, τούρτα, αγροτεμάχιο? Ότι πεις εσύ!
Είναι απλό στη γεύση χωρίς περιττές προσθήκες και αυτό το γεγονός είναι που το κάνει τόσο επιτυχημένο και το βαρύ πυροβολικό της γνωστής αλυσίδας.
Κρέμα όσο γλυκιά πρέπει και σαντιγί το ίδιο. Σφολιάτα τραγανή όπως και τα τρίμματά της που καλύπτουν τις επιφάνειες.

 Ο κορμός σκεπασμένος με τα τριμματάκια σφολιάτας!

Απλό και σίγουρο! Απλά πρέπει να φαγωθεί αμέσως όσο είναι φρέσκο. Αν μπει στο ψυγείο μαλακώνει η σφολιάτα και δεν θα είναι ποτέ πια το ίδιο...

 Ο κορμός μιλφέιγ από άλλη οπτική γωνία!

Λαχταριστό, αλλά ακριβό θα έλεγα σαν συμπέρασμα...
Είναι ένα γλυκό που φτιάχτηκε μάλλον για την καλή συνάδελφο manetarius! Νομίζω πως πρέπει να πάριε το όνομά της τιμής ένεκεν! Κάτι σαν επίτιμος μιλφεϊγοφάγος ένα πράγμα, ας πούμε!


Συνεχίζουμε με ένα άλλο γλυκάκι από τον Κωνσταντινίδη, το προφιτερόλ!!!

 Μια κάθετη προσέγγιση!

Φτιαγμένο από απλά υλικά αλλά πάντα φρέσκα είναι ένα από τα αγαπημένα μου προφιτερά!
Κρέμα σοκολάτα όπως μ' αρέσει χωρίς περιττές προσθήκες στη γεύση και φρέσκα σουδάκια γεμισμένα με κρέμα ζαχαροπλαστικής όμοια με αυτή του μιλφέιγ! Και λίγη ελαφριά σαντιγί για το γαρνίρισμα από πάνω! Απλό και σίγουρο! Ελαφρύ και δεν σε λιγώνει. Θα μπορούσα να φάω 5-6 ατομικά ή ένα μεγάλο μπολ αλλά κάνω κράτει και μένω στα δύο. Κάνω συντήρηση αυτή την περίοδο αλλά στο δεύτερο γύρο του πρωταθλήματος θα τα δώσω όλα!!!!

Πως να μην ορμήσεις κύριε πρόεδρε?

Παρ' όλα αυτά η αίσθηση πως τα γλυκά του Κωνσταντινίδη είναι τσιμπημένα στις τιμές είναι κάτι παραπάνω από αισθητή!

ΥΓ

Πήρα και λίγα μελομακάρονα αλλά δε λέγανε τίποτα!

Κρίμα η προσπάθεια δηλαδή!

:-)

ΕΡΕΥΝΑ ΤΟΥΡΕΚΙΟΥ Νο7: ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΙΔΗΣ (γεμιστό με κάστανο)

Κάτι ψηφιακά ψίχουλα-υπολείμματα είχαν μείνει από την επίσκεψή μου στον Κωνσταντινίδη με αποτέλεσμα να μου χαλάνε την τάξη και την καθαριότητα στο πρόχειρο με τις αναρτήσεις. Έτσι το πήρα απόφαση να τα δημοσιεύσω.

Όμορφη συσκευασία, ε? Δε λέω.

Ήταν λοιπόν ένα τσουρεκάκι άσπρο άσπρο και παχύ με γέμιση κρέμας κάστανου στα μέσα του!
Λαχταριστό λαχταριστό σου 'ρχότανε να το ζουλίξεις! Εγώ όμως αντ' αυτού πήρα μαχαίρι κοφτερό και πιάτο στρογγυλό!

Η παρουσίασή του εντυπωσιακή!

Έκοψα κι εγώ ένα μεγάλο κομμάτι -ξανά- από τη μέση. Βέβαια! Από τότε που έψαχνα έψαχνα για να βρω τη γέμιση και δεν την έβρισκα πουθενά καταστρέφοντας ένα ολόκληρο τσουρεκάκι κόβω πρώτα ένα μεσαίο κομμάτι για να πέσω σίγουρα στο κρυμμένο μυστικό-συστατικό!

Για του λόγου το αληθές ορίστε:

Ουπς! Κάτι λείπει!

Μπορώ να πως πως η τομή που έκανα με ικανοποίησε τα μάλα αφού αποκάλυψε μια παχουλή στρώση κρέμας από κάστανο! Υπέροχα! Να πάρω μια φωτογραφία και να δοκιμάσω γιατί δεν κρατιέμαι, είπα από μέσα μου! Τσαφ (και καλά ο ήχος από το φλας όπως έκανε παλιά το  τετραπλό φλας κύβος μιας χρήσης που έμπαινε στις αναλογικές μηχανούλες από πάνω- τι σας θύμισα τώρα ε?), η φωτογραφία πάρθηκε και μένει η δοκιμή! Η παραγωγή σιέλου στο μέγιστο και οι σαγωνομηχανές έτοιμες για εκκίνηση!!!

Οπτικό ερέθισμα άψογο!

Γκλούπ! Η πρώτη μπουκιά πήγε αμάσητη!

Δεύτερη μπουκιά, ανάλυση των υλικών στο στόμα...

Κάτι δεν πάει καλά...

Η γέμιση καλή σε υφή και γλυκιά όσο πρέπει, αλλά δεν θυμίζει αρκετά κάστανο. Κάπου χάνεται ο έλεγχος.

Η επικάλυψη με γλάσο λευκής σοκολάτας απ' την άλλη τα χαλάει όλα, υπερβολικά γλυκιά δίνει μεγάλη παραφωνία.

Το κυρίως σώμα του τσουρεκιού αδιάφορο.

Απογοητευμένος δεν έφαγα άλλο και με το ζόρι 4/10 λόγω ικανού πάχους της γέμισης.

Επαληθεύεται η γνώμη μου πως ένα καλό τσουρέκι δεν χρειάζεται πρόσθετα! Ούτε επικάλυψη, ούτε γέμιση.




Οι προηγούμενες έρευνες:

Έρευνα τσουρεκιού Νο 1: Απολλώνιον Bakery-Patisserie
Έρευνα τσουρεκιού Νο 2: Χατζής (απλό τσουρέκι)
Έρευνα τσουρεκιού Νο 3: Χατζής (γεμιστό με κάστανο)
Έρευνα τσουρεκιού Νο 4: Κωνσταντινίδης (απλό)
Έρευνα τσουρεκιού Νο 5: Κωνσταντινίδης (γεμιστό με σοκολάτα)
Έρευνα τσουρεκιού Νο 6: Τα Γιάννενα

ΕΡΕΥΝΑ ΤΣΟΥΡΕΚΙΟΥ Νο 6: ΤΑ ΓΙΑΝΝΕΝΑ

Μετά από μερικές διαδοχικές δοκιμές που είτε δεν εντυπωσίασαν είτε απογοήτευσαν ήρθε ένα τσουρέκι το οποίο σίγουρα θα ικανοποιήσει το μεγαλύτερο μέρος των τσουρεκόφιλων!
Μου το πρότεινε η φίλη Penelope και έσπευσα αμέσως (σχετικά) να το βρω!

 Μικρός αλλά κρύβει θησαυρούς!

Δεν ήταν δύσκολο, ο φούρνος Τα Γιάννενα βρίσκονται στο Μπουρνάζι, πίσω από την κεντρική πλατεία με τις καφετέριες και τα μπαρ. Εγώ δυσκολεύτηκα λίγο γιατί ξεκίνησα την Τετάρτη που μας πέρασε και έπεσα πάνω στην απεργία των ΜΜΜ και στους δρόμους γινόταν ο κακός χαμός. Σαν να μην έφτανε αυτό, ακριβώς σε ένα δρόμο κάτω από το φούρνο είχε λαϊκή!!! Ο Καλός όμως δοκιμαστής κόζαρε μια θεσούλα και μετά από ένα γρήγορο κύκλο με το αυτοκίνητο πάρκαρε δυό βήματα από το στόχο του!
Ο Φούρνος μας λοιπόν βρίσκεται σε έναν μικρό πεζόδρομο και είναι γνωστός στους κάτοικους της περιοχής όπως με πληροφόρησε η Penelope. Πως να μην είναι γνωστός, όμως, αφού με το που μπαίνεις έρχεσαι φάτσα κάρτα (πρόσωπο με πρόσωπο, face a face, face to face etc, κλπ) με το περίφημο τσουρεκάκι! Μυρωδιές από κάθε γωνιά του φούρνου που δεν περιορίζεται φυσικά μόνο στο προαναφερθέν προϊόν αλλά έχει κάθε λογής καλούδια! Πολύ καλό καρβελάκι ψωμί -τσίμπησα ένα- ζεστό ζεστό, μελομακάρονα, γλυκά, λαχταριστά τυροπιτοειδή, στρογγυλό ψωμάκι μπομπότα δηλαδή μόνο από καλαμπόκι, κοντό και βαρύ, αλλά και μυζηθροπιτάκια ή σκαλτσούνια τα οποία και τίμησα!
Μάλιστα μια κυρία ζήτησε και πήρε ψωμί από πινακωτή πράγμα που μου έκανε μεγάλη εντύπωση! Υπάρχει λοιπόν ακόμα που χρησιμοποιεί πινακωτή?
Μόλις βγήκα από το μαγαζί δεν άντεξα και έκοψα μια κομματάρα καυτό ψωμάκι!

 Το βασίλειό μου για λίγη φέτα!!!

Αχ, και να ΄χα λίγη πιπεράτη φέτα τώρα, σκέφτηκα... τίποτα καλύτερο!
Πίσω στο αυτοκίνητο όπου άνοιξα τη σακούλα για να αερίζεται το καρβελάκι μη μαλακώσει και βουρ για το σπίτι. Έλα μου όμως που δεν μπορούσα να αντισταθώ στους νόστιμους συνοδηγούς μου.
Μην τα πολυλογώ μέχρι να γυρίσω πίσω είχα φάει πεντ'-έξι μυζυθροπιτάκια και μισό καρβέλι!!! Είχε κίνηση βλέπετε!!! ΧΕΧΕ!!!

 Συνοδηγοί που σε ξελογιάζει εν κινήσει...

 Άντε να οδηγήσεις με αυτά δίπλα σου!

 Μη διαμαρτύρεστε για το διπλοσέντονο αλλά με τέτοια κίνηση που συνάντησα στο δρόμο μην περιμένετε κάτι κοντύτερο!!!

 Τι θα βγει απ' τη σακούλα?

Πίσω στο σπίτι λαχανιασμένος και πνιγμένος από τις ευωδιές των λιχουδιών που με συνόδευαν στο αμάξι. Στο αμάξι είχα μεθύσει από το άρωμα του ζεστού καρβελιού και του τσουρεκιού που μοσχοβολούσε!

 Τσα, να το φανταστικό τσουρεκάκι!

Στο θέμα της έρευνας τώρα με γοργούς ρυθμούς γιατί αν είστε νηστικοί το στομάχι σας θα κοντεύει να φτάσει στο σβέρκο, είμαι σίγουρος!
Έβγαλα το τσουρεκάκι από τη χάρτινη σακούλα γρήγορα γρήγορα το φωτογράφισα και έκοψα τα πρώτα κομμάτια που απαθανάτισα παρακάτω.

 Απίθανο!

Στην όψη μοιάζει να βγήκε από κουζίνα σπιτιού και όχι από φούρνο ή ζαχαροπλαστείο. Μόνο στο πα΄ν μέρος γυαλισμένο από το αυγό που μυρίζει υπέροχα όταν το πλησιάζεις.
Έπειτα έσκυψα να το μυρίσω και πασπάτεψα μια φετίτσα κόβοντάς τη με το χέρι για να δω την υφή της. Υφή μαστιχωτή με ίνες και αεράτο αλλά πυκνό με ένα κιτρινωπό χρωματάκι.
Στη γεύση κατευθείαν συναντάς το βούτυρο πρώτα απ' όλα. Γενικά είναι γλυκό όσο πρέπει και με μια μικρή ιδέα πορτοκαλιού!
Η μαστίχα απούσα, αλλά αυτό δεν ενοχλεί καθόλου! Ίσα ίσα μου θύμισε τα τσουρέκια που έφτιαχνε παλιά η γιαγιά μου όταν δεν υπήρχε μαστίχα.
Πραγματικά είναι ένα σπιτικό τσουρέκι ανώτερο από όλα όσα έχω δοκιμάσει μέχρι τώρα στην έρευνά μου.
Άξια θα του χαρίσω ένα 8,5/10!!!!
Επισκεφτείτε το φούρνο στο Περιστέρι και δεν θα χάσετε!




Οι προηγούμενες έρευνες:

Έρευνα τσουρεκιού Νο 1: Απολλώνιον Bakery-Patisserie
Έρευνα τσουρεκιού Νο 2: Χατζής (απλό τσουρέκι)
Έρευνα τσουρεκιού Νο 3: Χατζής (γεμιστό με κάστανο)
Έρευνα τσουρεκιού Νο 4: Κωνσταντινίδης (απλό)
Έρευνα τσουρεκιού Νο 5: Κωνσταντινίδης (γεμιστό με σοκολάτα)

ΕΡΕΥΝΑ ΤΣΟΥΡΕΚΙΟΥ Νο5: ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΙΔΗΣ (γεμιστό με σοκολάτα)

Συνεχίζοντας την έρευνα ακριβώς από εκεί που την αφήσαμε (απλό τσουρέκι από τον Κωνσταντινίδη), θα πιάσουμε στο στόμα μας το γεμιστό του με σοκολάτα και επικάλυψη σοκολάτας.
Κατ' αρχήν να ξεκαθαρίσω πως δεν είμαι κακός άνθρωπος. Αλλά δε μπορώ βρε παιδάκι μου να μου παρουσιάζεις ένα προϊόν που το θεωρείς καλό, το διαθέτεις πολύ ακριβά και δοκιμάζοντας το να καταριέσαι την ώρα και τη στιγμή που το δοκίμαζες! Όχι που το αγόρασες, έχει σημασία. Καταριέσαι την ώρα που το δοκίμαζες!

Εμφανισιακά σκίζει μονάχα καράφλιασε σε δυό σημεία που ακούμπαγε το καπάκι!

Θα μου πείτε, γιατί βρε άνθρωπε, αφού φαίνεται λαχταριστό το τσουρεκάκι, μήπως είσαι λίγο άδικος?
Κι όμως δεν είμαι καθόλου άδικος, ούτε προκατειλημμένος!
Να σας τα πω με το νι και με το σίγμα*.
Το λοιπόν, ανοίγω το περιποιημένο και στολισμένο κουτάκι που έκρυβε το λαχταριστό γεμιστό τσουρέκι. Όλοι ξέρουν πόσο με τρελαίνει η σοκολάτα, οπότε φανταστείτε την αγωνία μου.

Το κομμάτι της αγωνίας!

Το καημένο πιέστηκε σε δυό σημεία από το καπάκι του κουτιού και έφυγε από εκεί η σοκολάτα με αποτέλεσμα να μοιάζει με καραφλό! Δεν πτοήθηκα όμως. Έκοψα ένα κανονικού μεγέθους κομμάτι από το κέντρο πάντα, για να πετύχω τη γέμιση στα σίγουρα.

Το έβαλα στο πιατάκι του για την καθιερωμένη φωτογραφία και ομολογώ πως ,με ενθουσίασε. Αδυνατώντας να παρατείνω την αναμονή του έδωσα μια γερή δαγκωνιά και άρχισα να μασουλάω.
Τι ήταν αυτό! Τι συμφορά με βρήκε? Τι λίγωμα ήταν αυτό που με έπιασε?
Είπαμε είμαι γλυκατζής, αλλά πόση ζάχαρη να αντέξω ο άνθρωπος?
Πιο γλυκό κι από τον ορισμό του γλυκού με πολύ γλυκιά επικάλυψη αλλά περισσότερο γλυκιά γέμιση, που κάτι μου θύμιζε! Α, ναι! ΜΕΡΕΝΤΑ!!!!
Ήμαρτον!!!!
Φτιάχνεις ένα τσουρέκι που το πουλάς πανάκριβα και μου χώνεις μέσα μερέντα????
Αν είναι δυνατόν! Δεν αντέχω τόσο γκουρμέ!!!
Πόσο χειρότερα να είναι τα γεμιστά τσουρέκια με πραλίνα από το περίπτερο? Αν είναι χειρότερα δηλαδή, γιατί αυτό ελέγχεται!
Μη σας τα πολυλογώ, με πιάσανε τα νεύρα μου!

Για του λόγου το αληθές, εκεί ήταν το κομμάτι που έκοψα!

Περιττό να αναφέρω πως πρώτη φορά δεν τελείωσα το κομμάτι μου. Ήταν τόσο γλυκό που το πέταξα στα σκουπίδια! Έκατσα να ηρεμήσω, αλλά που? Έτσι εύκολα θα με άφηνε το εφιαλτικό τσουρέκι?
Με έπιασε καούρα και δυσπεψία που κράτησε από το απόγευμα που έκανα το μοιραίο λάθος μέχρι το βράδυ, όπου έπεσα για ύπνο χωρίς να έχω βάλει τίποτε άλλο στο στομάχι μου!

Μετά από όλη αυτή την περιπέτεια, εγώ πρέπει να βάλω και βαθμολογία, έτσι?

Βαθμολογία: 1/10 (η μονάδα του μαθητή που λέγαμε παλιά)






*   Με το «νι» και με το «σίγμα»

Παλαιότερα, όταν τα παιδιά μάθαιναν τα υποκοριστικά, ο δάσκαλος τούς έλεγε ότι η αρχική τους κατάληξη ήταν σε -ιo και ότι στα μεσαιωνικό χρόνια ήταν σε -ιον και -ιν, για να καταλήξει στο τέλος στο απλό -ι. Π.χ. παιδίον, παιδίν, παιδί. Επίσης, τους δίδασκε ότι ο τύπος των θηλυκών τριτόκλιτων ήταν σε -ις και κατέληξε να φύγει το τελικό -ς. Π.χ. πόλις, πόλι.
Όταν στους τελευταίους αιώνες άρχισαν να γράφουν το χέρι, το πόδι, χωρίς το -ν και η πίστι, η πόλι χωρίς το -ς, οι τύποι που είχαν το νι και σίγμα θεωρούνταν οι πιο σωστοί και οι κομψότεροι. Γι’ αυτό, όποιος μιλούσε με το νι και με το σίγμα, μιλούσε σωστό και τέλεια. Απ’ αυτό, λοιπόν, βγήκε η φράση: «Του τα είπα με το νι και με το σίγμα», που σήμερα σημαίνει επακριβώς, αυτολεξεί, με κάθε λεπτομέρεια.

Τα παραπάνω τα μάθαμε από τον Σκρουτζάκο! 

 

ΠΡΟΣΦΟΡΑ ΕΡΓΑΣΙΑΣ

Ζητείται Έλληνας μάγειρας για να αναλάβει εστιατόριο στη Μεγάλη Βρετανία.
Απαιτείται εμπειρία στην ελληνική κουζίνα, καλή γνώση αγγλικής γλώσσας.
Οργάνωση κουζίνας.



Όσοι ενδιαφέρονται μπορούν να στείλουν τα βιογραφικά τους ή να επικοινωνήσουν στο e-mail: kikop80@gmail.com

ΕΡΕΥΝΑ ΤΣΟΥΡΕΚΙΟΥ Νο4: ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΙΔΗΣ (Απλό)

Η κουμπάρα μας, μεγάλη γλυκατζού κι αυτή, μένει πολύ κοντά σε πολλά "ονομαστά" ζαχαροπλαστεία και έχει το προνόμιο να επιλέγει πάντα τα καλύτερα. Όταν τη ρώτησα ποιο κατά τη γνώμη της θεωρεί καλύτερο τσουρέκι, μετά από ώριμη σκέψη μου ανέφερε το τσουρέκι του Κωνσταντινίδη.
Πιστός στην δύναμη της έρευνάς μας πήρα τους δρόμους για το πλησιέστερο κατάστημα της γνωστής αλυσίδας.
Θα μου πείτε, καλά, τι σε έχει πιάσει με τις αλυσίδες ζαχαροπλαστείων? Χάθηκαν τα μαγαζιά της γειτονιάς? Όχι, φυσικά δεν χάθηκαν και θα τα επισκεφτούμε και αυτά σύντομα. Απλά ξεκινάμε με τα πιο "φημισμένα" -μάλλον λόγω επισκεψιμότητας- τσουρεκάκια προσπαθώντας να επιβεβαιώσουμε το όνομά τους άσχετα αν στην πορεία ανακαλύπτουμε πως ο θησαυρός ήταν απλά κάρβουνο!

 Το στρουμπουλό τσουρέκι τυλιγμένο!

Τα καταστήματα του Κωνσταντινίδη θα τα έχετε επισκεφτεί σίγουρα αρκετοί από 'σας, κυρίως για το φρέσκο μιλφέιγ που παρασκευάζεται επί τόπου μπροστά στα μάτια σου. Πίσω από το ταμείο-γκισέ υπάρχει το ανοιχτό εργαστήριο του ζαχαροπλαστείου που σου επιτρέπει οπτική πρόσβαση σε κάθε στάδιο παρασκευής των γλυκών.
Όμορφο περιβάλλον με τις κλασικές προθήκες και το κεντρικό τραπέζι-βιτρίνα και το πιάνο στην άκρη μάλλον είναι το ίδιο για όλα τα καταστήματα. Εγώ έχω επισκεφτεί δύο και ήταν πανομοιότυπα.
Γενικά σαν επιμύθιο θα έλεγα πως οι τιμές του είναι αρκετά ακριβές σε σχέση με την ποιότητα των προϊόντων τα οποία τις περισσότερες φορές έχουν απλά συστατικά. Η αναντίρρητη φρεσκάδα του όμως δεν δικαιολογεί το κόστος τους.

 Το τσουρεκάκι σε εγκάρσια τομή!

Ειδικά τώρα για το απλό τσουρέκι, είναι στρουμπουλό με καβουρδισμένα αμύγδαλα φιλέ στην επιφάνειά του που μόλις το κόψεις σου έρχεται ένα απαλό άρωμα πορτοκαλιού που μόλις το γεύεσαι όμως χάνεται.Επίσης πολύ διακριτική είναι και η παρουσία του μαχλεπιού ενώ η υφή του η κλασική σχετικά πυκνή. Σαν σύνολο δεν υπερβαίνει του μετρίου που είναι ιδανικό για γεμιστό και επικαλυμμένο όπως και για βούτημα στα ροφήματα εξαιτίας της αδιάφορης γεύσης του (ο σκληρός αυτός χαρακτηρισμός αποδίδεται στην κα kikopina).

Η βαθμολογία μου είναι: 4/10.


Τελικά κουμπάρα δεν είχες δίκιο στην επιλογή σου! Θα προσπαθήσω να στο αποδείξω στις επόμενες έρευνές μας!

ΕΡΕΥΝΑ ΤΣΟΥΡΕΚΙΟΥ Νο3: ΧΑΤΖΗΣ (γεμιστό με κάστανο)

Το λοιπόν, δοκιμάσαμε και το έτερο τσουρεκάκι που πήραμε από το Χατζή, το γεμιστό.
Δηλαδή, δεν το δοκιμάσαμε τώρα αλλά πριν λίγες μέρες. Διαφορετικά δεν θα τρώγαμε τσουρεκάκι, αλλά παξιμάδι! Όταν τα αγόραζα δεν είχα και πολλές επιλογές στο κατάστημα. Υπήρχε το απλό, το γεμιστό με βερίκοκο και με επικάλυψη σοκολάτας γάλακτος και το γεμιστό με κάστανο και επικάλυψη λευκής σοκολάτας. Εμφανισιακά το τελευταίο ήταν εντυπωσιακότερο απ΄ όλα, ολόλευκο με τις γραμμές σκούρας σοκολάτας να δημιουργούν αξιοπρόσεχτη αντίθεση. Και επειδή στο άκουσμά του δεν με έπεισε ο συνδυασμός με το βερίκοκο, προτίμησα το κάστανο.

 Ανοίγω το κουτί με το παραθυράκι που υπάρχει για να μη χάνεις την επαφή με το προϊόν, θαυμάσια η εικόνα. Κόβω στη μέση, πονηρός όντας, για να πετύχω σίγουρα τη γέμιση και σκύβω να δω.
Ρε, πού είν' η γέμιση? Που ΄ν΄το κάστανο καλέ? Να, εκεί είναι, πετάγεται η κα kikopina!
Τες, πα, μη σας τα πολυλογώ η γέμιση ήταν ένα άλειμμα μονάχα και από γεύση δε μπορώ να πω πως θύμιζε κάστανο. Στην πραγματικότητα δε θύμιζε κάτι συγκεκριμένο ακριβώς. Κάτι γλυκό ναι, αλλά όχι συγκεκριμένο. Το μαλακό γλάσο λευκής σοκολάτας γλυκό και αδιάφορο κι αυτό, όπως και το κυρίως σώμα δηλαδή το τσουρέκι καθεαυτό.

 Εμφανισιακά, κολάζει όμως, έτσι???

Το αποτέλεσμα με απογοήτευσε. Ίσως και να έπεσα στην περίπτωση, δεν μπορώ να είμαι κατηγορηματικός, αλλά είναι κρίμα να χαλάς την εικόνα σου από μια απροσεξία ή ένα καπρίτσιο της τύχης.
Ιδίως όταν ξέρεις πως κάποιος από τους πελάτες σου μπορεί να είναι ο αδέκαστος και σκληρός κριτής (εγώ είμαι αυτός) ο Kikop!!! ΧΕΧΕ!!

Η αδέκαστη βαθμολογία μου είναι......3/10, χαριστικά επειδή μ' αρέσει η χανούμ μπουρέκ, όχι τίποτε άλλο δηλαδή.

ΕΡΕΥΝΑ ΤΣΟΥΡΕΚΙΟΥ Νο2: ΧΑΤΖΗΣ (απλό τσουρέκι)

Μου αρέσει ο Χατζής στο Σύνταγμα. Μου αρέσει σαν χώρος αλλά μου αρέσει και η αίσθηση που που προκαλεί. Ένα αίσθημα ηρεμίας και χαλαρότητας που σε απομονώνει από το πολύβουο κέντρο. Όσο και να βιάζεσαι δε μπορείς παρά να παραδοθείς στους ανατολίτικους ρυθμούς της απόλαυσης ενός μερακλίδικου καφέ στη χόβολη συνοδευόμενου από λικέρ ροσόλι και λουκουμάκι τριαντάφυλλο, στα λαχταριστά σιροπιασμένα φύλλα μιας Χανούμ Μπουρέκ ή στη δροσιστική και ραντισμένη με ροδόνερο κρέμα του Καζάν ντιπί!
Αυτή τη φορά δεν έκανα στάση για ραχάτι, αλλά τσίμπησα στα γρήγορα ένα πακετάκι κουλουράκια βουτύρου με πορτοκάλι (για τα οποία θα μιλήσουμε σε άλλη ανάρτηση) γάλα αγελαδινό και βουβαλίσιο και δύο τσουρέκια, ένα απλό και ένα γεμιστό με κάστανο και επικάλυψη λευκής σοκολάτας.
 Για τα δύο τελευταία θα σας μιλήσω σήμερα και κυρίως για το απλό.

 Τσουρεκάκι στρουμπουλό με αμύγδαλα φιλέ στην επιφάνειά του και με πυκνή υφή, άγλυκο χωρίς να σου αφήνει καθόλου γεύση μαστίχας ή πορτοκαλιού. Σίγουρα δεν είναι αφρός όπως πολλά άλλα, μα δεν αποτελεί κάτι το ιδιαίτερο. Θα έλεγα πως είναι πρώτης τάξεως βάση για γεμιστά και επικαλυμμένα τσουρέκια, όταν τον πρωταγωνιστικό ρόλο έχει η γέμιση ενώ το κυρίως σώμα να έχει ρόλο κομπάρσου.
Οπότε θα δοκιμάσω το γεμιστό τσουρέκι με κάστανο του Χατζή και ελπίζω το αποτέλεσμα να είναι πιο ενθαρρυντικό!

Στη συσκευασία του προϊόντος αναγράφονται τα υλικά παρασκευής, που είναι:
Αλεύρι ενισχυμένο σε γλουντένη, ζάχαρη, αυγά, βούτυρο αγελάδος, νερό, μαγιά, μαχλέπι, μαστίχα.

Βαθμολογία 6/10.

ΠΟΥΡΕΣ ΜΕΙΚΤΩΝ ΛΑΧΑΝΙΚΩΝ

 

Το μόνο σίγουρο είναι πως ο πουρές, ο κάθε είδους πουρές λαχανικών, δεν θα λείψει από το τραπέζι μας όσο είναι ακόμα μικρός ο κικοπάκος. Όταν μεγαλώσει και παραξενέψει όσον αφορά τις γευστικές του επιλογές, τότε βλέπουμε. Για την ώρα άλλο ένα γευστικό ανακάτεμα λαχανικών, βρασμένων και αλεσμένων με το μπλέντερ χειρός. Γρήγορα εύκολα και απλά!
Τα υλικά είναι για δύο άτομα, για εμάς τους γονείς στην προκειμένη περίπτωση, καθώς ο μικρός έχει την καβάτζα του!
Η συνταγή λοιπόν που προτείνουμε είναι ανάλατη αλά μπέμπη!
Πραγματικά είναι τόσο νόστιμος ο πουρές που δύσκολα θα προσθέσει κανείς αλάτι.
Καλά, καλά, μη φωνάζετε, θα βάλουμε λίγο αλατάκι, πιπεράκι και κάτι ακόμη, έτσι, για να ικανοποιήσουμε όχι το βρεφικό μας κοινό αλλά τους μεγαλύτερους σε ηλικία!


Λοιπόν, χρειαζόμαστε:

2 μικρές πατατούλες,
2 μεγάλη γλυκοπατάτα,
2 μεσαία προς μεγάλα κολοκυθάκια,
2 μεσαία καρότα,
2 τούφες μπρόκολο,
16 φρέσκα φασολάκια,
1 πράσο,
Μετά από πιέσεις που δέχτηκα θα προσθέσω λίγο αλατάκι, όχι πως το χρειάζεται ο υπέροχος αυτός πουρές, έτσι?
Πιπεράκι φρεσκοτριμμένο,
Μοσχοκάρυδο φρεσκοτριμμένο,2 κουταλιές βούτυρο.
Αν δεν θέλουμε να βάλουμε βούτυρο, μπορούμε κάλλιστα μαργαρίνη.
Υπέροχη γεύση δίνει και το αγνό ελαιόλαδο, φυσικά, μην το ξεχνάμε!

 

Τα υλικά αλεσμένα στο δοχείο τους!

Η διαδικασία είναι σύντομη. Καθαρίζουμε και πλένουμε τα λαχανικά μας και τα βράζουμε μέχρι να μαλακώσουν.
Στη συνέχεια τα βάζουμε ζεστά όπως είναι στο μούλτι ή στο μπλέντερ χειρός (ακόμα και με το πειρούνι μπορούν να λιώσουν) και προσθέτουμε αλατοπίπερο μοσχοκάρυδο και το βουτυράκι που θα μοσχοβολήσει αμέσως μόλις λιώσει.Τα αλέθουμε σε πουρέ και σερβίρουμε γρήγορα γρήγορα σε βαθύ κατά προτίμηση πιάτο.

 Να γλείφεις και το πιάτο!

Στο δικό μου βρέθηκαν τυχαία και μερικά σουτζουκάκια από πάνω. Ούτε που κατάλαβα πως έγινε! ΧΕ ΧΕ!!

Όχι, δεν είμαστε τσιγκούνηδες στα σουτζουκάκια, χάριν καλαισθησίας μπήκαν μόνο δύο!

Προς ικανοποίηση όρασης, όσφρησης, αφής και γεύσης!



Tip: Είναι ένας πουρές που δεν χρειάζεται γάλα γιατί δεν έχουμε πολύ πατάτα άρα άμυλο που πήζει, απεναντίας υπάρχουν λαχανικά που περιέχουν πολύ νερό όπως το κολοκύθι! Έτσι η υφή του είναι όπως πρέπει!!!

ΕΡΕΥΝΑ ΤΣΟΥΡΕΚΙΟΥ Νο1: Απολλώνιον Bakery-Patisserie

 Ουπς! Κάτι λείπει...

  
Εγκαινιάζουμε σήμερα μια νέα έρευνα του Γαργαντούα που αφορά το καλύτερο τσουρέκι!
Με τις γιορτές των Χριστουγέννων και της Πρωτοχρονιάς να πλησιάζουν η έρευνα θα μας δώσει την ευκαιρία να γευτούμε μερικά από τα καλύτερα τσουρέκια ζαχαροπλαστείων ή και φούρνων έτσι ώστε να είμαστε έτοιμοι για τα γλυκά μας δώρα αλλά και για την προσωπική μας απόλαυση!

Ο δρόμος σήμερα μας έστειλε σε έναν φούρνο, γνωστό και με πολλά καταστήματα, το Απολλώνιον Bakery-Patisserie και το πολίτικο τσουρέκι του.

Το τσουρέκι πολίτικο, 580 γραμμαρίων και από κατεψυγμένη ζύμη όπως αναφέρεται στην ηλεκτρονική σελίδα του προϊόντος είναι ένα ενδιαφέρον απλό και καθημερινό αρτοσκεύασμα.
Με επιφάνεια καλυμμένη από αμύγδαλα και ζάχαρη κρυσταλλική που την αισθάνεσαι στο στόμα.
Νόστιμο σχετικά, ελαφρώς άγλυκο (με εξαίρεση βέβαια την επιφάνειά του) με μέτριο φούσκωμα, δεν είναι αφρός αλλά η πυκνότητά του είναι αρκετά καλή αλλά όχι τόσο "μαστιχωτή". Δεν βρίσκεις όμως όσο και αν ψάξεις το πορτοκάλι ή το λεμόνι στο στόμα σου.
Ιδανικό για βούτηγμα στον καφέ ή τη ζεστή σοκολάτα, δεν σου αφήνει την επίγευση της μαστίχας που περιμένεις από ένα πολίτικο τσουρέκι.
Γενικά είναι ένα ισορροπημένο αλλά μέτριο προϊόν και θα του έδινα ένα 5,5/10!

 Η διατομή του τσουρεκιού!

Τα συστατικά του κατά τη σελίδα προϊόντος:
Αλεύρι Σίτου, Ζάχαρη, Νερό, Πλήρες Αυγό, Βούτυρο, Φυτικά Λίπη, Μαγιά, Σκόνη Πλήρους Γάλακτος, Αλάτι, Μαχλέπι, Μαστίχα Χίου, Ξύσμα Πορτοκαλιού, Ξύσμα Λεμονιού.

Μην ξεχνάτε πως μπορείτε να προτείνετε το τσουρέκι που πιστεύετε πως αξίζει την προσοχή για να δοκιμάσουμε, καθώς επίσης να αξιολογήσετε κι εσείς τα τσουρέκια που παρουσιάζουμε στην έρευνά μας!

ΜΠΙΣΚΟΤΑΚΙΑ ΕΥΚΟΛΑ

Τα μπισκότα και ιδιαίτερα τα Cookies με τα κομματάκια σοκολάτας αποτέλεσαν ιδιαίτερη αδυναμία μου για μια συγκεκριμένη περίοδο αρκετά μεγάλη στο παρελθόν.
Κατά περιόδους έχω τέτοια κολλήματα με γλυκά, φαγητά κλπ. Μόλις μου περάσει η τρέλα, μεταπηδάω στην επόμενη εμμονή μου!
Πολλά χρόνια αργότερα ήρθε η στιγμή να ξεκινήσω να παρασκευάζω τα δικά μου μπισκοτάκια, σπιτικά, νόστιμα και πιο υγιεινά από τα αγοραστά!
Σε πρώτη φάση βρήκα μια εύκολη και γρήγορη συνταγή με εξαιρετικό αποτέλεσμα, γευστικό αλλά και εμφανίσιμο!
Και επειδή ο χρόνος είναι χρήμα, το γοργόν και χάριν έχει!

Θα χρειαστούμε:
2 και 1/2 φλιτζάνια αλεύρι για όλες τις χρήσεις,
3/4 του κουταλιού του γλυκού μαγειρική σόδα,
1/3 του κουταλιού του γλυκού αλάτι,
1/2 φλιτζανιού μαργαρίνη,
3/4 φλιτζανιού ζάχαρη καστανή κατά προτίμηση,
2 αυγά (χωρίς τα τσόφλια),
1 κουταλιά του γλυκού βανίλια (δηλ. 1-2 τεμάχια μικρή βανίλια, ξέρετε αυτή που είναι απομίμηση της αληθινής που στους καιρούς μας κάνει καλά τη δουλειά της),
καμιά 300ρια γραμμάρια σταγόνες κουβερτούρας.

Τι κάνουμε στη συνέχεια?

Βάζουμε  σε ένα μπρίκι τη μαργαρίνη, που αν θέλουμε μπορεί να αντικατασταθεί με βουτυράκι, να ζεσταίνεται, αλλά προσοχή να μην κάψει!
Σε ένα μπολ ρίχνουμε αλεύρι, σόδα και αλάτι και ανακατεύουμε.
Σε ένα άλλο μπολ ρίχνουμε τη ζάχαρη και τη μαργαρίνη όταν ζεσταθεί και ανακατεύουμε με ένα πιρούνι γρήγορα να αφρατέψουν. Αν έχουμε στην κουζίνα μας αυγογδάρτη (αυτό το σύρμα το μεγάλο) ακόμα καλύτερα. Αν είμαστε και μερακλήδες τα χτυπάμε στο μίξερ!
Προσθέτουμε τα αυγά, συνεχίζουμε το χτύπημα  και μετά από λίγο ρίχνουμε και τη βανίλια.
Αν, λέω αν, έχουμε ακόμα μεγαλύτερη μερακλοσύνη (κλίνεται κατά το αβροφροσύνη) ρίχνουμε πρώτα στο μείγμα τους κρόκους και ανακατεύουμε μέχρι να λιώσει όσο γίνεται η ζάχαρη.Ενώνουμε με το αλεύρι και τα άλλα υλικά. Ξεχωριστά χτυπάμε τα ασπράδια σε σφικτή μαρέγκα που την προσθέτουμε στα υπόλοιπα ανακατεύοντας απαλά για να μην ξεφουσκώσει. Τέλος ρίχνουμε και τις σταγόνες σοκολάτας. Αν δεν έχουμε δεν πειράζει. Οποιαδήποτε σοκολάτα αλλά μαύρη (υγείας) κατά προτίμηση μπορούμε να τη κόψουμε σε μικρά κομματάκια και αυτά θα κάνουν τη δουλειά τους.

Το μείγμα μας!

Προσωπικά μου αρέσει υπερβολικά η σοκολάτα, οπότε προσθέτω στο μείγμα (εκεί πριν τη μαρέγκα) 2-3 κουταλιές κακάο! Αυτό έκανα και στη συνταγή αυτή!
Επίσης αν θέλετε χωρίζετε τη ζύμη σε δύο μέρη. Στο ένα βάζετε κακάο και στο άλλο όχι. Στη συνέχεια τα ενώνετε και ανακατεύετε ελάχιστα μέχρι να δημιουργηθούν ανοιχτές και πιο σκούρες γραμμώσεις.
Γενικά, η ζύμη μας είναι αρκετά ρευστή, αλλά αυτό δεν μας ενοχλεί καθόλου. Τουναντίον όταν απλώσουμε τις μικρές μας κουταλιές στη λαδόκολλα θα απλώσει και στο φούρνο όσο ψήνεται θα απλώσει και τα μπισκότα μας θα γίνουν σχεδόν κυκλικά!

Έτσι με ένα κουταλάκι του γλυκού ή της σούπας αν θέλουμε να φτιάξουμε μπισκότα γίγαντες, παίρνουμε ζύμη και τη ρίχνουμε σε ταψάκι στο οποίο πριν έχουμε στρώσει λαδόκολλα, αραιά σχετικά μεταξύ τους γιατί όπως είπαμε απλώνουν.

Tip:

Η λαδόκολλα γλιστράει. Γι' αυτό στις τέσσερις γωνίες του ταψιού βάζουμε ελάχιστη ζύμη που λειτουργεί σαν κόλα και σταθεροποιεί το χαρτί!

Μια κουταλιά μίγματος για κάθε μπισκότο στη λαδόκολλα!

Ψήνουμε σε προθερμασμένο στους 180 βαθμούς φούρνο, στον αέρα για 10-20 λεπτά, ανάλογα πως αποδίδει η συσκευή και το γούστο σας!

Μέσα απ' το τζαμάκι του φούρνου...

Όταν τα βγάλετε, μην τρομάξετε που ακόμα είναι μαλακά. Μόλις κρυώσουν σκληραίνουν και γίνονται τραγανά και απολαυστικά!

Ουπς, κάποια εξαφανίστηκαν...

Ότι πρέπει για τον καφέ, για το πρωί, το μεσημέρι, το απόγευμα ή το βράδυ, όλες τις μέρες και εποχές του χρόνου!!!!

Η ανάρτηση αυτή είχε σχεδόν ετοιμαστεί πριν τη γέννηση του μικρού κικοπάκου Ντιέγο, αλλά τώρα μόλις κατάφερα να την βγάλω στην επιφάνεια! Ευτυχώς είναι συνταγή που δεν μπαγιατεύει!!!

ΧΟΡΤΟΣΟΥΠΑ Ή ΠΟΥΡΕΣ

Είναι απίστευτο το συναίσθημα που σε κυριεύει όταν βρίσκεσαι μετά από μεγάλο χρονικό διάστημα απουσίας, πίσω στα γνωστά λημέρια σου. Είτε αυτά είναι τόπος πραγματικός είτε είναι ψηφιακός.
Πραγματικά νιώθω θαυμάσια που βρήκα λίγο χρόνο μέσα στην παραζάλη της καθημερινότητας να γράψω δυό λογάκια στο Γαργαντούα μας. Μιας καθημερινότητα δύσκολη αλλά απολαυστική ταυτόχρονα μιας και η χαρά που σου δίνει η ανατροφή του μικρού Κικοπάκου (επίσης γνωστού και ως Ντιέγο Μπεμπουλιάνι στην μπλογκόσφαιρα) είναι απέραντη και απαλύνει κάθε κούραση και σκοτούρα.
Μεταξύ μας, εγώ και η manetarius τα 'χουμε βρει λίγο σκούρα με την έλλειψη χρόνου τώρα που τα μικρά μας κάνουν τα πρώτα τους βήματα! Ευτυχώς που ο Κώστας μας βγάζει ασπροπρόσωπους με σημαντικές αναρτήσεις, όπως αυτή για το ψωμί με προζύμι.

Με αφορμή το νέο γαστριμαργικό δρόμο που διαβαίνω τελευταία, θα παρουσιάσω σήμερα μια υπέροχη συνταγή για....
... χορτόσουπα βρεφική και όχι μόνο!!!
Γνωστή σαν χορτόσουπα από τους περισσότερους παιδίατρους με υφή που πλησιάζει σε πουρέ λαχανικών, αποτελεί ένα από τα πρώτα στερεά γεύματα για τα μωρά, αλλά και μια υπέροχη και εύκολη λύση για τους μεγάλους.

Όσον αφορά τη συνταγή για τα βρέφη θα σας παραπέμψω στον παιδίατρό σας για τα υλικά, την ποσότητα και τον τρόπο παρασκευής της χορτόσουπας, συμβουλέυοντάς σας μόνο, από την προσωπική μου πείρα, να χρησιμοποιείτε βιολογικά λαχανικά. Είναι πολύ πιο υγιεινά αλλά και πιο νόστιμα!

Στην εκδοχή για ενήλικες η χορτόσουπα ή πουρές λαχανικών έχει ως εξής:

ΒΑΣΙΚΗ ΣΥΝΤΑΓΗ (για 2 άτομα)
2 πατάτες,
2 κολοκυθάκια
2 καρότα,
2-3 κουταλιές της σούπας λάδι,
αλάτι*  και πιπέρι κατά βούληση.

Εκτέλεση:
Βράζουμε τα λαχανικά σε κατσαρόλα έως να μαλακώσουν και να τρυπιούνται άνετα με το πειρούνι**.
Στη συνέχεια τα βάζουμε στο μπλέντερ, προσθέτουμε το λάδι και το αλατοπίπερο και πολτοποιούμε.
Σερβίρουμε σε βαθύ μπολ και τρώμε με κουτάλι του γλυκού.

Μπορούμε να πολλαπλασιάσουμε τα υλικά και να φτιάξουμε ποσότητα που θα μας φτάσει για 2 αλλά όχι παραπάνω από 3 ημέρες.
Μετά την πρώτη εβδομάδα μπορούμε να προσθέσουμε ακόμα ένα λαχανικό.
Προτείνουμε φασολάκια χλωρά σε ποσότητα 8 τεμάχια ανά άτομο.
Τη δεύτερη εβδομάδα και αφού συνηθίσει το στομαχάκι μας τα προηγούμενα ζαρζαβατικά προσθέτουμε ακόμα ένα λαχανικό. Πχ, μπρόκολο ή κουνουπίδι σε ποσότητα ένα ματσάκι ανά άτομο.
Προσοχή!
Από εδώ και στο εξής προσθέτοντας ένα λαχανικό στη χορτόσουπα θα πρέπει αναλογικά να μειώσουμε την ποσότητα των προηγούμενων αν θέλουμε να διατηρήσουμε τις μερίδες για δύο άτομα.
Διαφορετικά τα διατηρούμε όπως έχουν βάζουμε και το νέο λαχανικό μας και οι μερίδες γίνονται για 4 άτομα! Τι έκπληξη!
Την 3η εβδομάδα προτείνουμε πράσο, μισό ή ένα ανά άτομο ανάλογα με το μέγεθός του.
Την 4η εβδομάδα προτείνουμε παντζάρι, ένα ανά άτομο!
Την 5η εβδομάδα, κρομμύδι στουμπισμένο!
Ακολούθως μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε οτιδήποτε ορεγόμαστε, λάχανο, παραπούλια, γλυκοπατάτα, μπιζέλια, κολοκύθα κλπ κλπ.
Έτσι καταλήγουμε να έχει συνηθίσει το στομαχάκι μας και το αντεράκι μας πολλά διαφορετικά λαχανικά!
Προσοχή αν παρατηρήσουμε οποιαδήποτε δυσανεξία αφαιρούμε το συστατικό που προφανώς προκάλεσε το πρόβλημα και συνεχίζουμε με άλλο.
Στη φωτογραφία βλέπουμε  το βράσιμο των λαχανικών στην κατσαρόλα και το τελικό αποτέλεσμα, μία απολαυστική χορτόσουπα-πουρέ με πατάτα, καρότο και κολοκυθάκι.

* Προσοχή, τα κοινά αλάτια του εμπορίου έχουν ενισχυτικά γεύσης και τα αποφεύγουμε.
**Τελευταία έμαθα πως το «πειρούνι» για παράδειγμα, γράφεται με «ει» και όχι με «ι» όπως πολύ άστοχα το γράφουμε. Ο λόγος είναι πολύ απλός, το «πειρούνι» προέρχεται από το ρήμα «πείρω» που σημαίνει τρυπώ-διαπερνώ, ακριβώς επειδή τρυπάμε με αυτό το φαγητό για να το πιάσουμε.

Νύχτες Μάστερ Σεφ

Ας υποθέσουμε ότι είναι βραδάκι,βλέπετε τβ και συγκεκριμένα τον Λευτέρη Λαζάρου  στο Μάστερ Σεφ να δοκιμάζει ένα καλοψημένο μπιχλιμπιδάτο ψαρονέφρι ,ανοίγοντας τους κρουνούς των γαστρικών υγρών στο στομάχι σας!Την ίδια στιγμή συνειδητοποιώντας ότι απ τη μεσημεριάτικη γκουρμεδιά δεν έμεινε παρά η πεντανόστιμη ανάμνησή της ,τρέχετε στην αποθήκη τροφίμων σας και ανακαλύπτετε  ότι τα μόνα που υπάρχουν είναι δύο καρότα,μισό αγγούρι και ξηρά τροφή ,κονσέρβα τόνου και λίγη μαγιονέζα.Εννοείται ότι οι βραδινές κραιπάλες με πιτόγυρους και πίτσες είναι μια ιστορία βαθιά θαμμένη στην άμμο των θερινών διακοπών κατά διαταγή του διατροφικού σας ευαγγελίου.
Επειδή όσοι διαβάζετε τούτες τις αναρτήσεις πιστεύω ότι το  εν λόγω ριάλιτυ δείχνει στα μάτια σας φαιδρά ιστορία κινουμένων σχεδίων,δεν έχω την παραμικρή αμφιβολία ότι τα παραπάνω υλικά είναι υπέρ αρκετά για να δημιουργήσετε  μικρά αριστουργήματα!
Για παράδειγμα μια τονοσαλάτα όπως η εικονιζόμενη:

2 μέτρια καρότα ψιλοτριμμένα στον τρίφτη
1/2 μέχρι 1 αγγούρι κομμένο σε τεταρτημόρια
1 τόνο κονσέρβα 160 γραμμαρίων
3 κουταλιές σούπας μαγιονέζα(η όσο θέλετε)

μερικές ελιές (κατά βούληση)
 λάδι και ξύδι(προαιρετικά)


Φυσικά δεν είναι καθόλου απαραίτητο να κάνετε το στήσιμο(έγινε από ασυναίσθητο συντονισμό με τα οπτικά ερεθίσματα) αφού για να καταναλωθεί πρέπει οπωσδήποτε να κατεδαφιστεί  και να ανακατευτούν τα υλικά.Και κατεδαφισμένη πάντως έχει ωραία όψη,δυστυχώς δεν πρόλαβα να τη φωτογραφίσω!

                                 Καλή σας όρεξη

Άρτος

Φίλοι επισκέπτες
όπως θα έχετε διαπιστώσει,η σχέση μου με τούτο το μπλογκ στο οποίο έχω την τιμή να συμμετέχω ελέω των δύο αγαπητών  ιδρυτών του ,είναι κυρίως πλατωνική.Ύστερα από πολύμηνη αποχή νομίζω πως ήρθε η ώρα(ποτέ δεν είναι αργά) να αναβαθμίσω αυτή τη σχέση  περνώντας σε πιο ουσιαστικές αναρτήσεις ,προς ικανοποίηση και των υπολοίπων αναγκών πλην της ψυχαγωγίας, ξεκινώντας από τη βάση της διατροφής μας στην Ελλάδα και ιδιαίτερα στη Θεσσαλία ,τον τόπο καταγωγής μου:το ψωμί.
Ύστερα από μακρόχρονη αναζήτηση στην αγορά για κάποιο  έτοιμο αρτοκατασκεύασμα που να πλησιάζει έστω στο ψωμί που με μεγάλωσε,κατέληξα στο  να ζυμώνω το ψωμί μας τα τελευταία 7 χρόνια.Δείτε λοιπόν πόσο εύκολο εἰναι να το βάλετε κι εσείς στη ζωή σας.

 Φάση πρώτη:το προζύμι.
 Στις 14 Σεμπτεμβρίου οπότε και γιορτάζεται η ΄΄Υψωση του Τιμίου Σταυρού ,ντύνεστε ευπρεπώς ,πηγαίνετε στην εκκλησία με ένα μπουκαλάκι στην τσέπη και λαδώνετε τον παπά  για να σας δώσει απ τον ορίτζιναλ αγιασμό.Τρέχετε (χωρίς ιδιαίτερο λόγο,έτσι για να δώσω χρώμα περιπέτειας στη διαδικασία)στο σπίτι και φτιάχνετε μ΄αυτόν μια αραιή ζύμη σε ένα μπωλάκι.Τη σκεπάζετε με διαφανή ζελατίνα και την αφήνετε εκτός ψυγείου.Την επαύριο προσθέτετε λίγο αλεύρι και λίγο νερό και ανακατεύετε να ξαναγίνει ζύμη.Επαναλαμβάνετε τη διαδικασία κάθε μέρα μέχρι να ζωντανέψει και να αρχίσει να φουσκώνει.Συγχαρητήρια!!!μόλις φτιάξατε το πρώτο σας  ξινό προζύμι!!!!
Επειδή υποψιάζομαι ότι οι περισσότεροι απογοητευτήκατε ήδη,οφείλω να ομολογήσω ότι ουδέποτε ακολούθησα τα όσα περιέγραψα.Το ίδιο μπορείτε να το πετύχετε και με απλό νερό της βρύσης ,με το οποίο ακολουθείτε την ίδια διαδικασία .
Υπάρχει βέβαια και η λύση της ξηρής μαγιάς με την οποία μπορείτε να φτιάξετε προζύμι (όχι ξινό) ακόμη και δυο ώρες πριν ζυμώσετε το ψωμί (ένα φακελάκι με δυο ποτήρια αλεύρι και ανάλογο νερό για μια αραιή ζύμη.Αυτή η ποσότητα είναι αρκετή για να ζυμώσετε  τρία κιλά αλεύρι,Αγνοήστε την αναγραφόμενη δοσολογία, "ένα φακελάκι μαγιά ανά μισό κιλό αλεύρι").
Φάση δεύτερη:το αλεύρι.

Για ζύμωμα ψωμιού κατάλληλα είναι τα "σκληρά" αλεύρια,δεν θα δυσκολευτείτε να τα βρείτε στα ράφια των σούπερ μάρκετς.Πολύ καλό είναι το κίτρινο σιταρένιο αλεύρι Λήμνου ,αυτό χρησιμοποιώ τον τελευταίο καιρό μαζί με κάποιο ολικής άλεσης(δύο κίτρινο ένα ολικής).
Μπορείτε να δοκιμάσετε διάφορα μίγματα  σε διάφορες αναλογίες προσθέτοντας αλεύρι καλαμποκιού η σίκαλης,πάντα σε μικρότερες ποσότητες από το αλεύρι σιταριού,καθώς και ηλιόσπορους(καθαρισμένους) η αλεύρι λιναρόσπορου σε ακόμα μικρότερη αναλογία(150 γρ ηλιόσπορους και 200γρ αλεύρι λιναρόσπορου στα 3 κιλά)
Φάση τρίτη:η πράξη
Πριν ξεκινήσετε ἐχετε υπ ΄όψιν σας ότι η σχέση σας με το ζυμάρι είναι καθαρά ερωτική!Θα το δείτε να ανταποκρίνεται, να ζωντανεύει ,να φουσκώνει σαν ανοιξιάτικο γυναικείο στήθος,η θα το δείτε να σας θυμώνει,να αργεί και να σας βγάζει την πίστη μέχρι να αποφασίσει να ξυπνήσει.Απαραίτητο συστατικό η θαλπωρή (πάνω απ ΄τους 25 βαθμούς θερμοκρασία ) και πιστέψτε με  θα σας επιστρέψει πολύ περισσότερα απ όσα θα του δώσετε!(μιλάμε πάντα για επιχείρηση με ξινό προζύμι,η ξηρή μαγιά είναι τελείως αναίσθητη)
Προκαταρκτικά :
Από βραδύς "αναπιάνετε" το προζύμι που είχατε κρατήσει απ ΄το προηγούμενο ζύμωμα ,δηλαδή προσθέτετε σ ΄αυτό δυο ποτήρια σχεδόν αλεύρι και ανάλογο ζεστό (όχι καυτό) νερό μέχρι να γίνει μια σχεδόν ρευστή ζύμη.Το σκεπάζετε με πλαστική μεμβράνη και το αφήνετε κάπου ζεστά.
Κυρίως μέρος: 

Την επαύριο ετοιμάζετε τα υλικά .Βάζετε σε μια λεκάνη το αλεύρι και τα υπόλοιπα και τα ανακατεύετε καλά.Ζεσταίνετε  νερό στους 50 βαθμούς,2 ποτήρια για κάθε κιλό αλεύρι και διαλύετε σ΄αυτό το αλάτι,1 κοφτό κουτάλι της σούπας  ανά κιλό.
Βάλτε μουσική,διαλέξτε αυτήν που σας χαλαρώνει,(σκυλάδικα αντενδείκνυνται ) σε πολύ χαμηλή ένταση όμως.Ύστερα βγάλτε τη βέρα (απαιτείται  αποκλειστικότητα στη σχέση) και τα δαχτυλίδια.
Φοράτε ποδιά και μαντίλι η σκούφο στο κεφάλι (όσοι έχετε μαλλιά,για τους υπόλοιπους αρκεί μια κορδέλα για τον ιδρώτα).

Ρίχνετε το προζύμι στη λεκάνη(αν δεν έχει φουσκώσει ικανοποιητικά ,προσθέστε ένα φακελάκι μαγιά) αφήνοντας λίγο στο σκεύος,όπου θα προσθέσετε 1 ποτήρι αλεύρι  και θα φτιάξετε το προζύμι για το επόμενο ζύμωμα.( το αφήνετε μία-δυό μέρες εκτός ψυγείου και μετά στη συντήρηση.Μετά τις 15 μέρες ,αν δεν χρησιμοποιηθεί καλύτερα βάλτε το στην κατάψυξη).
Προσθέτετε τα 2/3 του νερού και ανακατεύετε με κουτάλι μέχρι να πάει παντού και να βραχεί το περισσότερο αλεύρι.

Αφήνετε το κουτάλι και αρχίστε να ανακατεύετε με τα χέρια.Σιγά -σιγά αρχίζετε να ζυμώνετε διπλώνοντας τη ζύμη συχνά προς όλες τις κατευθύνσεις.

Ρίξτε  το υπόλοιπο νερό στο αλεύρι που θα ξεχωρίσει στην περιφέρεια και συνεχίστε μέχρι να γίνει μια ζύμη που να ζυμώνεται εύκολα ,ούτε σκληρή ούτε μαλακή ,ίσα να μήν κολλάει στα χέρια.(συχνά τρίβετε τη ζύμη που κολλάει στα χέρια για να μην σας δυσκολεύει στο ζύμωμα)Σε περίπτωση που σας βγει αραιή προσθέστε λίγο αλεύρι,αν βγει σκληρή προσθέστε λίγο νερό .(βοηθάει να ανοίξετε βαθιές λακουβίτσες με τα δάχτυλα και ρίξετε σ΄αυτές το νερό επειδή δύσκολα το "πίνει"η ζύμη)

Όταν γίνει μια ομοιογενής ζύμη τη σκεπάζετε και την αφήνετε να ξεκουραστεί σε ζεστό μέρος για μισή ώρα.Ακολούθως την κόβετε με μαχαίρι σε 5 η 6 κομμάτια  που τους δίνετε το σχήμα της αρεκείας σας και τα τοποθετείτε σε 2 ταψιά (η σε φόρμες) πάνω σε λαδόκολα.

Τα  χαράζετε και τα βάζετε στο φούρνο τον ανοίγετε στους 50 βαθμούς για 5 λεπτά το πολύ και τα αφήνετε να φουσκώσουν με τη θερμοκρασία που βγάζει η λάμπα του φούρνου,είναι αρκετή.Αν δεν έχει λάμπα θα πρέπει να τα ρίξετε στο κρεβάτι και να τα σκεπάσετε  με κουβέρτα.Θα βοηθήσει αν ξαπλώσετε κι εσείς δίπλα αλλά μέχρι εκεί!!

Όταν διπλασιαστούν σε μέγεθος ανάβετε το φούρνο στο μάξιμουμ για ένα τέταρτο περίπου και μετά κατεβάζετε σταδιακά τη θερμοκρασία 10 βαθμούς ανά πεντάλεπτο μέχρι να φτάσετε στους 200 (για μια κλίμακα 0-250 βαθμούς) όπου και τα αφήνετε για μία ακόμα ώρα.Δυο-τρεις φορές κατά τη διάρκεια του ψησίματος τα ραντίζετε ελαφρά με νερό.
Θα έχουν ψηθεί όταν έχουν πάρει ρόδινο σκούρο χρώμα και όταν έχουν σκληρύνει από κάτω.Οι παραπάνω χρόνοι μπορεί να διαφέρουν αφού τα μεγέθη του ψωμιού και η βαθμονόμηση των  φούρνων δεν είναι κάτι σταθερό.

Όταν έρθει η στιγμή να τα βγάλετε,αφού κλάψετε από συγκίνηση τα ραντίζετε από πάνω και τα αφήνετε πάνω σε πετσέτα να κρυώσουν πατώντας λοξά για να μην μουσκέψουν από κάτω  απ ΄τον ιδρώτα τους!

Όποιος  κατάφερε να φτάσει ως εδώ πιστεύω ότι διαθέτει τα προσόντα να απολαύσει αυτό που ο "πολιτισμός"του στέρησε μέχρι τώρα,το πραγματικό ψωμί.Στα τόσα χρόνια που ζυμώνω δεν κατάφερα ποτέ να φτιάξω ψωμί που να μοιάζει με αυτό του     εμπορίου!

                                                               Καλή επιτυχία!