Περί Τέχνης

Όχι... μη φεύγετε.. για την τέχνη της μάσας θα μιλήσουμε!!!

(Του ανταποκριτή μας στη Θεσσαλονίκη:kostaslogh)*

Αδέρφια μου

οποιοδήποτε ανθρώπινο δημιούργημα όμορφο η άσχημο(ποτέ μην ξεχνάτε το δεύτερο,είναι ισάξιο του πρώτου ) έχει φτιαχτεί,είναι αποτέλεσμα της στροφής που πήρε κάποτε η φύση μας ,όταν ανακάλυψε ότι υπάρχει κι άλλος κόσμος εκτός εκείνου της επιβίωσης.

Τότε ήταν που αποφάσισε να μετατρέψει τα αισθητήρια όργανά μας από εργαλεία επιβίωσης σε συλλέκτες ηδονής!

Καθ΄ότι ,η όσφρηση δεν μας δόθηκε για να μυρίζουμε κατασκευασμένα αρώματα,η όραση για να βλέπουμε πίνακες ,θέατρο,η ακοή για να ακούμε μουσική κ.λ.π.
Μετά από λίγο αυτή η άκρατη εκμετάλλευση των πέντε αισθήσεων έγινε αυτοσκοπός Άσε που κάποιοι επεξέτειναν τις αναζητήσεις τους πέραν των πέντε αισθήσεων ,όπως στην αίσθηση του πόνου ,του φόβου ακόμα και σ΄αυτήν της αφόδευσης (όχι ,δεν πρόκειται να αντιγράψω εδώ τις επί του θέματος θεωρίες του Φρόυντ ,τις οποίες θεωρώ γοητευτικές μεν -ολίγον υστερικές δε)που χρεώθηκαν κατ ΄ εξαίρεση (αδίκως) το επίθετο δια-στροφές.

Σιγά σιγά οι καινούργιες ανάγκες έφτιαξαν το έδαφος που πάνω του η φαντασία έχτισε το ν πολιτισμό μας με την κλίμακα των τεχνών στην κορυφή του .

Στην κορυφή της κλίμακας δικαιωματικά βρίσκεται η τέχνη της μαγειρικής, καθ΄ οτι συμπεριλαμβάνει τις υπόλοιπες,αφού τα έργα της ικανοποιούν και τις πέντε (τουλάχιστον)αισθήσεις ταυτόχρονα. Ένα πιάτο μπορεί να είναι εικαστικό αριστούργημα με ευχάριστο άρωμα ,καταπληκτική γεύση που όταν το τρως με τα χέρια γίνεται νοστιμότερο.

Τι πιο ποιητικό από μια μπλακ φόρεστ δεκαοχτώ λεπτά μετά την συνεύρεση με μια αλανιάρα μουρμούρα ,με ένα κυλιόμενο πάνω σε μικρά κρεμμύδια , δύο μέρες αναπαυμένο σε γλυκόξινη μαρινάτα και ύστερα σιγοψημένο σε κόκκινη σάλτσα μαζί μ΄ αυτά κότσι αγριογούρουνου και με μιά επίσης αλανιάρα κότα παραγεμισμένη με όλη τη σοφία και τα αρώματα του κόσμου σε άκρως προκλητική στάση,με την διακριτική και καταλυτική συντροφιά ενός merlot σε θερμοκρασία δωματίου!

Όσο για την μουσική του,πείτε μου,ποιός δεν έχει δακρύσει στο άκουσμα του τραγουδιού του γαύρου η του κεφτέ μέσα απ ΄το τηγάνι ή δεν έχει ριγήσει στην ηχώ του θρυμματισμού του πρώτου φύλλου του μπακλαβά, στον υγρό ουρανίσκο!
Τώρα αν συνυπολογίσουμε την σχέση της με το ισχυρότερο ένστικτο πάνω στον πλανήτη ,το ένστικτο αυτοσυντήρησης,το δίλημμα "τρως για να ζεις η ζεις για να τρως" φαντάζει τουλάχιστον αφελές.

Εν τούτοις το ερώτημα εξακολουθεί να παραμένει αμείλικτο:

Είναι η τέχνη της μαγειρικής και τα έργα της διαστροφή;

Είναι η απόλαυση των έργων αυτών ηθικά μετέωρη;

Αδέρφια μου,ούτε ζυγό δικαιοσύνης κρατώ, μήτε ρομφαία ηθικής,

φωνή αλληλεγγύης υψώνω:
αν είναι πράγματι όλα τούτα αμαρτία
αν είναι φίλοι οι γκουρμεδιές διαστροφή
τότε θα έχουμε στη κόλαση απαρτία!

ΜΑΖΙ ΣΤΗΝ ΚΟΛΑΣΗ ΧΩΡΙΣ ΕΠΙΣΤΡΟΦΗ!!

* τον έβαλα στα ψιλά γράμματα, μη μας κλέψει τη δόξα!